İtiraf ve Dertleşme Konusu

Hayatımın kısmen daha mutlu ama çok daha yoğun olduğu bir evresindeyim. Dışarı pek yansıtmasam da çok daha fazla duygusallaşmaya başladığımı hissediyorum. Eski odun, katı halimi kaybetmeye başlamış olmak hafiften korkutuyor beni.

Bence bir çok kişinin başına gelen bir durum bu umarım doğru ifade ederim.

Arkadaşlar şimdi iş-okul-arkadaş çevresine giriyorsunuz. Çevrenizde iyi bir intibah bırakabilmek adına hal, tavır ve sözlerinize özen gösteriyorsunuz. Kimi arkadaşlarınızın adeta üzerine titriyorsunuz. Günün sonunda ise aslında üzerine titrediğiniz insanların gözünde önemsiz olduğunuzu fark ediyorsunuz. Çok bir şey değil annem ameliyat olacağı zaman sadece bir geçmiş olsun mesajı beklemiştim. Bu mevzu karı kız mevzusu da değil bu arada.

Bir diğer konu abi bize devamlı alfalıkla, sigmalık gibi toksik maskülen fikirler deklare ediliyor. Ya da ortamlarda sevilen birisi olmak için şunu yap bunu yap diyorlar. Veya iyi ilişkiler için ise şunlara dikkat et diyorlar. Ediyorsun ama ne bileyim bir hareket bir tavır seni alaşağı ediyor. Fakat öte yandan bakıyorsun toplumda beş para etmez insanlar itibar sahipleri olmuşlar. Ben cidden her şeye itina göstermekten yoruldum arkadaşlar.

Aman yanlış anlaşılırım, aman insanlar beni sevmez kaygısı beni yordu bunu terk etmeye çalışıyorum.

İş hayatı o kadar monotonlaştırıyor ki yeni insan tanıma oranım sıfırlandı ya...