RPG bizden bu kadardı ama bununla kalmayacak

Erkinkeka... Bu forum açıldığı dönemler sevdiğim, denk geldikçe selamlaştığım bir arkadaşımdı; takvimler 23 Haziran 2024'ü gösterdiğinde ise yeri bende apayrı bir konuma gelmiş ve ileride bugünlere geri dönüp baktığımda asla unutmayacağım, bende çok tatlı izler bırakmış kıymetli bir dostum oldu. 1 sene içerisinde bir insanın, bir topluluğun, bir şehrin, bir ülkenin, koca dünyanın gidişatında birçok şey değişebilir. Ama burası için keka ve Arda'nın PGW'su öyle bir noktaya geldi ki, kelimelerimi seçmekte gerçekten zorlanıyorum layığına eriştireceğimi düşünemediğim için.

Forumun kuruluşuyla paralel bir süreç izledi PGW'nun kuruluşu. Günün sonunda Erkin dayanamayıp ipleri yine eline aldığında içimdeki mutluluğu tarif edemem, çünkü onun yapabileceklerine ve bu işi yönetebileceğine dair güvenim oldukça fazlaydı. Bu işi beraber yaptığım çevremdeki herkes defalarca benden "keka işini bilir" lafını duymuştur. Sakın yanlış anlaşılma, alınmaca, gücenmece olmasın; ben hayatım boyunca kimseye bu denli kolay güvenmem. Hele ki böyle bir forum işine girdiysem ve bir güreş forumunun "belkemiği" olarak herkesçe kabul görmüş RPG'yi gözüm kapalı emanet edebilecek birisi hasıl olmuşsa asla güvenmem kimseye. Ama Erkin bana bu güveni her daim aşıladı, özellikle bir şey yapmadı ya da o güveni aşıladığının belki asla farkında olmadı ama aşıladı. Ve size bir şey söyleyeyim mi, bir insanın şüphesiz duyduğu bir güvenin boşa gitmemesi bir kenara; fazla fazla geri dönüşünü alması o kadar güzel bir his ki... Bugünkü dünyada bu hissi yaşamak hayatın her alanında oldukça zorken ben bugün bu hisle kafamı yatağa koymuş olacağım, tüm samimiyetimle söylüyorum ki Allah herkese bu hissi yaşamayı nasip etsin.

Zaman zaman ters düştüğümüz de oldu, bir an için birbirimizi anlayamadığımız yahut yanlış anladığımız noktalar da oldu. Ama günün sonunda tüm bunları hep hallettik, çünkü o yapıcıydı ben yapıcıydım, çünkü ikimizin de amacı belliydi ve aynıydı. Bunu her yaptığımız nispette aramızda bir dostluk bağı oluştuğunu fark ettim ve hissettim zaten. Bazı dostluklar da böyledir, öyle her gün iletişimde olup devamlı bir şeyini paylaşmazsın; ama zaman gelir ve öyle bir paylaşım içine girersin ki, araya 40 yıl girse dahi unutulmayacak bir dostluk oluşur. Bizim keka ile aramızdaki dostluk da böyle bir şey oldu işte. Her büyük şovdan sonra o bana minnet duydu, ben ona minnet duydum ve ikimiz de herkesi mutlu edecek bu zemini oluşturup bir yandan kendimizi de mutlu ettiğimiz için tarifsiz hisler yaşadık. 1 sene boyunca çıkardığın kaliteli şovlar, burası için sarf ettiğin emek bir yana; sırf bu hissiyat için bile sana ne kadar teşekkür etsem çok az, çok çok az hem de.

Her şey için teşekkürler kıymetli dostum. PGW, ProfesyonelGures.net, ve dahası Doğan Yavuzer seni asla unutmayacak... 🫡

@Hacken ile birlikte geçen şovun sonunda sizi WP’den baya bir övdük. Hatta ucundan da olsa “Bu ekip profesyonel kalitede iş yapıyor. Sadece zevk aldıkları için bunu yapıyor olamazlar” diyerek makarasını da yaptık. Ciddi bir emek gösterdiniz bir sene içerisinde. Yazılabilecek pek çok şey var ancak hiçbirisinin samimi bir teşekkür kadar dolu olduğunu düşünmüyorum.

Yazarlığa devam edecek arkadaşların işi, beklentinin çok yukarıda olmasından kaynaklı, baya zor. Ancak kendilerine sonuna kadar destek çıkacağız. Şimdiden kolay gelsin beyler @Boss

Elinize sağlık beyler bu sanat için. Sanat diyorum çünkü daha önce hiçbir RPG deneyimde karşılaşmadığım bir deneyim yaşattı PGW bana. Diğer arkadaşların mesajlarından da anlaşıldığı üzere bunu tek hisseden ben değilim.

Ekipte birkaç ay yazarlığın ardından yazar olmasam bile gruptan çıkmayıp sizinle birlikte başından beri ekip grubunda bulunduğumdan tüm gidişatı, yaşanan zorlukları, değişen her şeyi, zaman zaman yaşanan mental patlamaları vs. en yakından bildiğim için şimdi dönüp bakınca ortaya böylesine bir iş çıkması gerçekten hani Arda ve Keka olmasa imkansız. Tüm RPG oyuncuları olarak bu deneyim için ikinize çok şey borçluyuz. Sadece ikinize de değil aylardır sizinle birlikte iş yükünün büyük bölümünü çeken çok sevdiğim o iki değerli arkadaşıma da büyük şey borçluyuz. Dördünüze de çok teşekkür ederim tekrardan. Yeni dönem PGW’yu merakla bekliyor olacağız ama bu dönem çok özlenecek.

Foruma ve RPG'ye kattığınız her şey için teşekkürler. İyi ki varsınız. <3

Emeğinize sağlık beyler. Kısa ama çok iyi bir RPG deneyimi yaşattınız bana ve bir daha da bunun kadar iyisini yaşayabileceğimi zannetmiyorum. Ben takibi bıraktıktan sonra da zaman zaman şovları okudum ve çıta öyle bir yere çıkmış ki. Tebrikler ve teşekkürler.

Arda ve Erkin ikilisi Türkiye'deki her RPG'nin bir dönem yazarlığını yapmıştır. :D PGW ile beraber çıtayı zirveye çıkartmışsınız. Elinize emeklerinize sağlık.

Teşekkür etmeye kalksam hangi konuda nasıl teşekkür edebilirim kestiremiyorum, o yüzden ben adetten emeklerinize sağlık diyeyim. Kafa patlatmak kelimelerle ölçülebilecek bir emek baremi değil, ve siz bir yıldır bunu en üst düzeyde yapıyorsunuz. Ne söylesem boş, emeklerinize sağlık gerçekten.

Valla emeklerinize sağlık dostlar. Birkaç kez oyuncu olarak şansımı deneyeyim dedim de yok. Evet ama eski iştahı ve verimliği kendimde bulamadım maalesef. Bunun başlıca sebebi hem iş hayatı hem de maymun iştahlı olmam biraz da. Yani eskisi gibi full odağımı maalesef veremiyorum. Bir yanlışım olduysa affola. Emekleriniz için teşekkürler.

Yani harbi duyguluyum ben de ne yazılır edilir hiç düşünmemiştim. 2014 yılında tanıştım bu oyunla, 11-12 yaşlarında girdim şu an 21 yaşındayım. Koskoca 10 sene yani, yeri geldi deli gibi oyuncu oldum yeri geldi çağırıldım yazdım. Fakat hiçbir zaman PGW ile olduğu gibi bir bağ kuramadım. Bunun çok fazla nedeni var aslında. Hem ekibin geçen Temmuz'dan beri radikal bir değişim yaşamaması, hem oyuncuların istikrarı ama en büyük nedeni oyuncusundan yazarına hepimizin en olgun olduğu zamana denk gelmesi. Biz elimizden geldiğince gerçek bir güreş şirketi yazıyormuşcasına bu oyunu yazmaya çalıştık. Normalde RPG'lerde bir oyuncu karakteri bırakınca onun bıraktığı karakteri başkası aldığı vakit random bir şekilde spawn almış gibi geçmişi yok sayılarak tekrar ortama giriş yapar fakat burada hem şanstan hem de ekibin iteklemesiyle tüm karakterler ne olursa olsun "gerçek hayatta olduğu gibi" ilerlemeye devam etti.

Keka'nın aksine ben RPG'de "sadece yazar" olmayı hiç kabullenememiştim. Geçtiğimiz yaza kadar her ekibe girişimde illet ederek başlıyordum bu işe. Çünkü cidden içimde asla dinmeyen bir oyunculuk isteği vardı ve bu yazar olmaktan daha ağır basıyordu. NOW ilk açıldığında bu yüzden çok sevinçliydim çünkü sonunda tam anlamıyla oyuncu olabilecektim. CM Punk'a böyle hevesli başlamamın nedeni oydu aslında, uzun zaman sonra try hard oyuncu olmaktı. Sonra tabii NOW ekibi ilk şovdan sonra dağıldı ve yine yazma işi bize kaldı. O anda kabullendim herhalde, PGW eninde sonunda hiç kurtulamadığım bu şeyi benimsememi sağladı. Hepimizin bildiği gibi bir ekip üyesi yazarlığının yanında oyunculuk yapıyorsa ya oyunculukla ilgilenmediği için karakteri jobberdır ya da Tanrı booking ile diğer oyunculara zulüm ediyordur. Ben ilki olamayacak kadar oyunculuğu önemsediğim ve ikincisine dönüşmenin şu yaşta bana hiçbir getirisi olmayacağını bildiğimden farklı bir yol çizmek istedim. Angel Garza ile de CM Punk ile de bunu sağlamaya çalıştım. Çarları genelde ana olaylarda kullanarak seviye atlatılması gereken karakterlere yardımcı olmaya çalıştım, umarım bunu başarmışımdır ve bu süreçte beraber oyunculuk yaptığım tüm arkadaşların karakterlerine zararım değil sadece katkım olmuştur.

Angel Garza'yı oynarken oyunculuğa Punk ile olduğu dönemki gibi abanamadığımdan çarı ring içinde baya zayıf ama sinsiliği sayesinde hayatta kalıyor şeklinde booklamak durumunda kaldık. Herifin tekli maçlarda 0 galibiyeti olmasına rağmen Alberto'yu kendi adına maça çıkararak kemer almasını ve ilk dakikadan Alberto'ya kaybetmesini olabildiğince buna uygun yedirdik, @Broken Dreams eninde sonunda bu adamın çarına bir şeyler katabildiysem ne mutlu bana. Punk ile olan PGW muhabbeti bizim için biraz geç gelişti. Aylar önce Venis'i Chamber'da yenecek adamın Mayhem olmasını planlamıştık ama Emir, Civil War dönemi oyunla ilgilenemeyince orası büyük bir boşluk olarak kaldı bizim için. NOW yazarları da erkenden o kapıyı bırakınca bizim geçiş şampiyonu boşluğunu "pgw düşmanı" Punk doldurdu. Bunun sonucunda da Jey Uso, bu en büyük PGW düşmanının sonunu getirerek ilk ana kemerini aldı hem de Özer'in Venis'ini WM Main Event'ine daha vurucu bir hikaye ile yolladık. Hem oyuncu hem yazar olarak yer almaktan, işlemekten en zevk aldığım süreçlere girdi kesinlikle.

İlk zamanlar kalabalık ve klasik ekip mantığıyla ilerleyen bu oyun aylardır sadece ben ve keka'nın elinden çıkan fikirlerle ve diğer iki arkadaşımızın bu fikirleri maddeye dönüştürme konusunda bize büyük yardım etmeleriyle sizin karşınıza bir ürün olarak çıktı. Bahsettiğim diğer iki arkadaştan isimleriyle bahsedip teşekkür etmek isterdim ama bu oyunu yeni ekiple birlikte yazmaya devam edeceklerinden anonim kalmaları en mantıklısı olur dedik. Ben ikisine de her şey için teşekkür ediyorum, onlardan ne yazmalarını istediysek emin olun bizim hayal ettiklerimizden daha iyisini yazdılar. En son olarak da bu oyunda sadece oyuncu olan arkadaşlara teşekkür etmek istiyorum. Daha önceden bu oyunu oynarken bu kadar olgun davranan ve sadece güzel vakit geçirmek için bu oyunu oynayan bir kitleyle karşılaşmamıştım. Bu şirketi gerçekten bir şirket gibi yazmamızı sağladığınız için, verdiğiniz emekler için çok teşekkür ederim.

Bundan sonra biz yokuz ama PGW her daim var olur diye umut ediyorum. Yeni ekibin bizi aratmayacak, üstüne daha da güzel senaryolar yazacağına da eminim. Herkese iyi oyunlar.

İlk sayfada makarasına bir yorum atmıştım da yanlış anlaşılmış takılmalarım gerçek görüşümü yazayım o vakit. Benim bu forumda RPG serüvenim çoğu kişiye göre dalgalıydı. Çok karakter alıp bıraktık ki mimlendik de bir süre sonra. Benim de takılmalarım bunun karşılığı aslında. Ki bazılarını eğlence açlığını gidermek için (Dragon Lee/Booker T, Kadir Hoca gimmickli Ryback vs.) aldım bazılarında da aklımdaki ve yazdığımla gördüğümde farklılıklar var diye heves kırıklıklarından bıraktım (Malakai Black). Öyle über süper anılarım yok bu serüvene dair fakat emeği hiçbir zaman hor görmek istemedim. Alpi’nin partner sıkıntısı vardı sırf karakteri beğendiğimden ve hiç olmasın diye oynamayı düşünmediğim RPG’ye döndüm. Onunla gayet beğendiğim bir serüvenimiz oldu. Rumble sonrası yine emeğin karşılığı verilsin diye keka’yı parlatma fikrini sunan da bendim. Yeni ekiple devam edersin denmesine rağmen yine eldeki malzemeyle bir şeyler yaratmaya çalışıp düzenli promo ve takip yaptım. Bunları yazmamın sebebi de kendimi övmek değil sanılanın aksine önemsediğimi göstermek. Ki isteyip alamadığım şeyler de oldu. NOW kapanışı sonrası Strickland & McGregor takımı gelecekti konuştuk fakat göremedik hiç onu. Tiffany son zamanlarda hiç yoktu. Bunlara da eyvallah dedim hatta makarasını bile yaptım çoğu zaman. En son bugün şovu rahat takip edelim diye @Mamy D Way ‘in evden kalktık geldik.

Dediğim gibi ortada upuzun bir süre ve emek var. Kendim hakkında açıklamamı yaptığıma göre genel yoruma geçelim. Güzel kalıplaşmış karakterler ve senaryolar vardı. Sinematiğin ön planda olması güzeldi. Karakterlerin bazılarına alışamasam da bazıları da aksine çekti bayağı. Senaryolarda da aynı şey mevcuttu ve hoşuma gitmeyen kısımları da değerlendirmelerde belirtiyordum zaten. Bate, Venis, Dream ve son Rollins aklıma ilk gelen karakterler sahiplerine de respect atalım buradan. Bir dizi gibiydi aslında ve güzel bir sezon finali verildi. Farklı yapımcılar ve farklı hikayeleri merakla bekliyoruz. Emekler için sonsuz teşekkürler.

Yeni ekibe de iletelim ben RPG kapanana kadar günlük hayatımda bir sıkıntı yaşamazsam Roman ile devam etmeyi düşünüyorum. Hem oynaması oldukça keyifli hem de şu ana kadar böyle bir karakterle kimsenin özleşmemiş olması garip geldiğinden ilki yaşamak istedim. Bu konuda da kafanızda bir şüphe oluşmasın. Son olarak geçmişe tebrikler geleceğe kolaylıklar dileyelim tekrardan.