Sondaki cümlenin incelik...İşin daha kitap kısmını değerlendiriyoruz burada Taylan'cım. Ve bu da Fundamental'dan geçiyor çoğu zaman. Genel anlamda dediğin tabii ki doğru ancak Business'ı da biz düşünmeyelim. Tony Khan da düşünmesin tabii.
Ya açıkçası yıllarca ben de böyle düşündüm, bilet sayılarından banane vs diye ama sonradan bunların şirketi nasıl etkilediğini gördüm yani. New Japan'in çöküşünü net olarak görüyorsun. İstediğin kadar "abi ring içi çok iyi" diye kafaya koymaya çalışsam da, bir kere o boş sandalyeleri gördüğünde, bir daha görmeme ihtimalin olmuyor.
Ben böyle die hard WWE fanı falan değilim bu arada, yıllarca WWE'ye söve söve delik deşik etmişimdir, AEW'i de hatalarını görmezden gelip övmüşlüğüm çok var. Ancak @Nature Boy ile benzer düşünmemiz boşuna değil. Reality Check şart. Gerçekliğe baktığımızda, AEW bayır aşağıya gidiyor. Bunu normal olarak eleştireceğiz tabii. Reytingler ve bilet satışları azaldıkça, deathmatch ve spotfestler arttı. Bunu sevmemek önemli nokta değil, bunların şirkete hiçbir şey katmaması önemli nokta. Her hafta reytinglerin çeyreklere bölünmüş versiyonuna bakıyorum ve bunlar şovun en düşük kısımları. Bunlar şovu aşağıya çekiyor.
AEW'den nefret falan etmiyorum. Sayesinde Punk döndü, sayesinde New Japan'den gitmesini istediğim herkes gitti. Nefret eden bir adam olsaydım, yanmalarını keyifle izlerdim. Ancak potansiyeli çok var ama başaramamaları delirtiyor beni. Sevmek istiyorum ama nereye baksam bir saçmalık var. Normal bir şekilde masaya powerbomb vurup 1-2-3 yapabilecekken, dışarıdaki bir sürü masanın üstüne, ringin içinden dışarıya o masalara atlayıp, sunset flip powerbomb yapıp, ayağını da orada kırıp daha da tuş bulamayınca (ki bir aew ya da roh şovunda yaşandı, yanlış hatırlamıyorsam Dante Martin yaptı) kusasım geliyor. Böyle bir salaklığı kim yapsa eleştiririm.