RPG çok eğlendim, hoşçakalın...

RPG benim için tuhaf bir mevzu. Yanılmıyorsam eğer 2016'nın kasım aylarında ilk defa PWE'de bu zehiri aldığımda 16 yaşımdaydım ve şu an burada iyisiyle kötüsüyle ahbaplık ettiğim, bir şeyler paylaştığım, kimileriyle yüz yüze baktığım, kimileriyle can ciğer olduğum sizlerin neredeyse hiçbirini tanımayan birisiydim. Pandemi döneminde yaşanan PURE furyasında buraya dahil olduğumda burada birçok değerli insanla tanıştım. İyi ki de tanıştım. İyi ki @Mamy D Way bana: "bak bir site açılıyormuş yeni, sen de oynamıyorsun bayağıdır forum rpgsi. gel beraber oynayalım" diyerek olacaklardan bahsetti de, burada deneyimlediğim, eğlendiğim ve ileride yüzümde tebessümle anacağım birçok anı kaçırmadım. PURE döneminde Dean Ambrose'u seçip oynamaya başladığımda "egzantirik" şeyleri denemeye pek meraklı olduğumu belli eden birisiydim. Zaten yıllar geçse de değişmeyen tek şey şuydu ki; @keka ne zaman derin hikayeler içeren bir şeyler pişirmek isterse, LAKO hep orada hazır bir şekilde bekliyor olurdu. PURE'da da böyle olmuştu, enteresandır, PGW'ya da aynı düzende bir kapanış yapmak nasip oldu. Kaderin cilvesi işte. PURE'da @pontiac bandit @The Gold Standard @Kras Mazov ve @KALKTI!!!! ile oynadığımız hikayeleri hep "ne güzeldi ya..." diyerek hatırlayacağım. Hepsinde ayrı ayrı çok eğlenmiştim. Tekrar anmışken, hepinizi seviyorum beyler. Her biriniz çok iyi insanlarsınız ve sizlerle bir şeyler paylaşmış olmaktan, sizlerle arkadaş olmaktan dolayı çok mutluyum.

İşler PG.com ve PGW dönemi başladığında PURE'da olduğu kadar parlak gidememişti benim için. İşin özü, aslında hem hayatımın gidişatı, hem de yer yer sırtımın kamburu olan üşengeçliğim bana burada güzel bir RPG serüveni yaşatmamıştı. @keka ve @jaques 'in artık WrestleMania sonrası defteri kendileri için kapatacaklarını öğrendiğimde aylardır hayat koşuşturmacamdan dolayı doğru düzgün siteye bile girmezken bir anda RPG içerisine dahil olup, daha önce hiçbir RPG serüvenimde olmadığım kadar aktif olmam için bir sebep oluşmuştu benim için. Yani aslında WrestleMania London'ın benim için de artık ufaktan bir kapanış olacağı, koyulan ilk taştan beri belliydi. Bu kapanışta ben çok sevdiğim arkadaşlarıma eşlik etmeyi gönülden istedim.

İyi ki de istemişim. Seth Rollins'i seçerken işlerin bu noktaya geleceğini, ilgi çekeceğini ve hatırlanacak bir şeyler yaratacağını bu denli düşünmemiştim doğrusu. Burada Rollins'i canlandırdığım her gün, paylaştığım her promo ve okuduğum her haftalık şovda bulunduğum hikayeye biraz daha bağlandığımı hissediyordum. Ben duyguları ağır basan bir insanım. Canlandırma, rol yapma oyunu içerisindeyken bile bir karaktere kendimden bir şeyler kattığımı içimden gelerek hissediyorsam, onun yeri benim için ayrı olur. Öyle de oldu. Yıllarca her seferinde bıkmadan Dean Ambrose'u canlandırırken çok da uzağa gidememiş olsam bile ilk defa farklı bir karakter alan birisi olarak oynayacağım hiçbir karakterin Ambrose'u canlandırmak kadar keyif vermeyeceği düşüncesini bu dönemle birlikte sanırım bir kenara bıraktım. Benim için PGW'da, beraber oynadığım arkadaşlarımın karakterleri de, (Venis, Daniels, Dream, STARBOY, Jeff Hardy...liste uzar.) benim için ayrı yerde olacak. Bu dönemin içerisinde bulunmuş olmaktan çok zevk aldım arkadaşlar. Buna vesile oldukları için @keka ve @jaques 'e, eşlikçilerim bütün oyuncu dostlarıma teşekkür ederim. İyi ki vardınız hepiniz. Birçoğunuzun yazdığı promoları fırsat buldukça okumaya çalıştım, birçoğunuzdan da okurken etkilendim. Her birinizin emeklerine sağlık. Sizler de benim yazıp çizdiğim şeyleri görürken eğlendiyseniz ne mutlu bana.

Burada daha önceki dönemlerden tanımadığım, burada tanıma fırsatı bulduğum çok samimi insanlar oldu fakat etiketleme topuna girip birilerini unutmuş olma ihtimalime girmek istemiyorum. Kimsenin gönlü kalsın istemem çünkü...sıcak ve yakın gördüğüm herkesle zaten diyaloğa girerim ben her zaman. Beni bilirsiniz.

Çilekler ve Dıptıspt Tayfa'ya selam olsun.

Belki tekrar görüşürüz.

​