Storytelling olmayan şey güreş ise bu güreşenler taklacı güvercindir. Bu en basite indirgenmiş yorumumdur. Güreş birkaç güreşçinin sağdan sola taklalarla atlaması ya da bitirici hareket diye işaretledikleri hareketleri sıfır satma ile birbirlerine 15'er tane patlatmaları hiç değildir. Bu yüzden kariyerleri bundan ibaret olan güreşçileri taklacı güreşçi olarak basitleştirmek bence yanlış değildir tabir olarak kendileri için tam olarak bu tabir kullanılmalıdır. Ospreay ve Ricochet gibi isimler de bu işin babalarıdır. Ancak güreş 1890'lı yıllarda da bundan ibaret değildi. 1990'larda da bundan ibaret değildi. Ve şimdi de bundan ibaret değil. Bundan sonra da bundan ibaret olmayacak. Hikaye anlatmayan herhangi bir maç mevzubahis maçtaki gibi değerlendirmeyi hak etmemeli. Bir güreş maçı Ospreay'in yaptıklarını azami olarak yapmakla birlikte mutlaka bir şey anlatmalıdır. Fingerpoke Of Doom bile Ospreay'in çıktığı en iyi maçtan daha büyük maçtır. Hatta daha iyi bir maç bile olabilir. Hatta hikaye anlatmayı deneyen maçlar bile bu tarz maçların üstündedir. Halloween Havoc 1998'teki Scott Hall vs Kevin Nash maçı dahil. Rollins vs Punk maçı (ki bu maç ikilinin %10'u kullanılarak yazılmış bir feud başlatıcısıdır.) Ospreay'in en iyi maçının 5 gömlek üstündedir. Çünkü Ospreay gibi isimler güreşin en temel noktasını her zaman atlayarak yaşayacak olan taklacı güvercinlerdir.
