Sadece Amerika için değil başka bir ülkeye taşınmak hakkında konuşmak isterim. Nispeten refah içinde olan Almanya, Avusturya, Amerika gibi ülkelere gitseniz bile orada bir sınıf düşüşü ve Türkiye'de yaşadığınız sosyal statü kaybı ile yaşayacağınız için aksine çok daha mutsuz bir duruma düşecekseniz. Tabii ben burada nispeten eğitimli bir aileden gelen, iyi ki kötü toplumda bir saygınlığı olan birinden bahsediyorum. Günde 15 saat çalışan bir işi bu durumu çok takmayabilir fakat bu mecrada herkesin benim bahsettiğim kesime dahil olduğunu varsayarak konuşacağım çünkü bu forumun hitap ettiği kitle aslında Türkiye'de çok mikro bir düzeyde bir komünite. Peki benim bahsettiğim sosyal statü nedir? İyi kötü Türkiye'de ortalama bir Üniversite'den mezun olmuş -Ege, Hacettepe, ODTÜ, İstanbul Üniversitesi vs.- ya da Türkiye'de nispeten iyi bir bölümde mezun olmuş veya bunların hiçbiri olmasa bile nispeten farkındalığı yüksek bir şeylerin okumasını yapan insanlar. Bu adlandırdığım kesim ekonomik baskılar yüzünden ülkeyi terk ediyor ve işin sonunda mutsuz oluyorlar. Neden mi? Çünkü Türkiye'de oldukları sosyal statüyü tamamen kaybedip en alt kesim oluyorlar. Kabul edelim ki göçmenler toplumun en alt sınıfındadır ve isterse anadili gibi Fransızca konuşsun ve Sourbon'u 4 ortalamayla bitirsin yine de göçmen olarak kalacak. Her zaman Türk olduğu için ister istemez dışlamaya maruz kalacak. Ama problem sadece bu da değil elbette. Avrupa'ya göç edenler orada yaşamak istedikleri için değil ekonomik kaygılarla buralara göç ediyorlar. Yani işin ucunda bir aidiyet duygusu yok. Kendini yaşadığın şehirle bütünleştiremediğin, Paris'e, Londra'ya, Viyana'ya, Kopenhag'a ait hissetmediğin bir yerde nasıl mutlu olabilirsin? Elbette olamazsın. Bazı insanlar Türkiye içinde bile şehir değiştirdikten sonra minör depresyonlar yaşıyor. Haliyle de bir kültürden yabancı olduğun bir kültüre geçiş yapmak insanların psikolojisini mahveder. O yüzden ben bu soruya hayır cevabını veriyorum. Elimde vatandaşlık şansı olmasına rağmen bunu elimin tersiyle itmeyi tercih ediyorum. Sadece vatandaşı olduğum için utanç duymadığım, kendi dilimde konuşabildiğim, ekonomik kaygıların ön planda olmadığı, kültür devriminin başarıyla tamamlandığı Türkiye Cumhuriyeti'nde yaşamak isterim. Yurt dışında yaşamak bana özgürlük değil sürgün yaşamı gibi geliyor çünkü.