RPG benim de bir mesajım var

"Délivrance" stadyumda çalmaya başlarken gelen reaksiyondan, insanların Seth Rollins'e karşı olan tutumunun günden güne değişime uğradığını anlayabiliyoruz. Yine siyahlar içerisinde olan Rollins, ciddiyetini bozmadan ringe doğru ilerlerken sonunda kendisini bir nebze olsun anlayan bir topluluğun oluşmaya başladığını fark etmiş olsa ki, yüzünde ufak bir tebessüm oluşuyor. Mikrofonuyla birlikte gelen Rollins, ringe giriyor ve direkt olarak konuşmasına başlıyor.



Seth Rollins: "Anladığım kadarıyla en az Cody kadar sizler de bir labirentin içerisindesiniz. Onun için işlerin böyle olmasını istiyor olmam bir yana, sizler için böyle olmasını istemezdim. Bu kapıları açacak birkaç anahtarım ve bu altın anahtarlar için sorulması gereken sorular var. Birinci soru; Kim bu mimar? Dürüst olmalıyım Cody, bir anda yerin yedi kat altından, üzerimdeki toprağı atıp buralara kadar geldiysem, bunun altında yatan sebepleri ve ne istediğimi idrak etmek konusunda kimsenin aklında bir pürüz kalmadığına emin olmalıyım. Karmaşalar içinde boğulmaya gerek yok, bu dünyanın içerisinde mirasın ve iyiliğin timsali sen isen, arzu ve tutkunun da benim."

Seth Rollins: "Tutku ve acı, ruhunu çevrelediği insanların gerçek arzularını bulmak adına onları bir yolculuğa çıkarır. Kuyruğu kıstırıldığında içindeki gerçek arzuya ulaşan herkes, damarlarında kazan gibi kaynayan ateşi hissederek tutkularını keşfeder ve o tutku her neyse, ona doğru atacağı her bir kulacın hesabını büyük bir zevkle yapar. Ben, yerin altındaydım. Güven bana, telefon bildiriminin hangi efektle çaldığını dahi unuttum. Kahvaltı yapmadan çıktığım kardiyoların tadı en az hastanelik olmayayım diye ağzıma attığım birkaç lokma kadar berbattı. Hatırlıyor musun? Sana gönderdiğim mektupların hepsinde anlattığım gibi. Muhtemelen hatırlamıyorsundur. Okuduğunu bile, hatta...sana daha önce mektup gönderdiğimin bile farkında olduğunu sanmıyorum. Dramatik, bayat bir miras hikayesi, poster için oynatılmış mimikler, zorlama bir rol model. Kuyruğumu kıstırdı. Bu uğurda patlamış her flaş, benim kuyruğumu kıstırdı. Açılan tagler, sosyal medyada yazılıp çizilen kahraman zırvalamaları, Cody Rhodes. PGW'da onur, miras ve iyiliğin timsali. Kuyruğum kıstırıldı. Ben de aynı sizlere şu an verdiğim gibi bir anahtar dövdüm. Lav gibi kaynayan fırınlarda hem de. İçimdeki tutkuyu buldum. Kurtuluş. İzlediğim, işittiğim bu adama bir kurtuluş sağlamalıydım. Farkında olmasan da senin bir mesajın var. Bitirmek istediğin bir hikayen, sevdiğin kadar sevmeyenin, her şeye rağmen hikayeni bitirmeni isteyenlerin var. Yaramazlık yapmak üzere olan bir çocuğun tebessümünü andıran gülümsemen, sen bu ringe ilerlerken şarkına eşlik eden insanların sayısının yavaş yavaş azalmaya başlamasına rağmen hala suratında. İnan bana, ki inanıyor olduğuna artık eminim, bu üstünkörü işlenmiş bir tutku değil. Buraya görkemli bir şekilde geri döndüğünde de dikkatim başka bir yerde değildi. Dediğim gibi, senin bir mesajın var. Bu hikayeyi artık bitirmek istiyorsun. Benim de beni buralara kadar geri getiren, bu koca ringin tam ortasında var eden bir mesajım var ve... seninkinden de hiçbir farkı yok."

Kendisine karşı olan reaksiyon, değişmeye devam ediyor. Rollins'in dikkatini bundan ayırmadığı aşikâr. Gözlerini seyircilere doğru çeviriyor, etrafında tam bir tur atarak onlara bakıyor.

Seth Rollins: "İşte sizin altın anahtarınız."

Kameralara doğru dönüyor.

Seth Rollins: "Senin mesajını anladığım andan itibaren damarlarımda kaynayan o arzuyu yakaladım ve ona sıkıca sarıldım. İşte bu hikayeyi senin için noktalamak istiyordum. Senin için noktalamak, seninle birlikte noktalamak, seni noktalamak...bunların önem sırasını değerlendirmek için belki de çoktan geç kalındı. "eğer?"lerimin hepsini Davenport'da bırakıp sıkıca sarıldığım bu arzuya yaka paça saldırmak üzereydim ve yuvaya sürülüp ateşlenmiş bir kurşundan geri dönmesini beklemek takdir edersin ki oldukça aptalca olurdu çünkü gözlerim açık, herkes gibi kapalı doğmuş olsam bile. Aklının muhteviyatı, geçmişinin hayaletleri ve geleceğinin belirsizliğinden üstü zambakla örtülü bir bataklığa dönmüş. Senin gözlerin hala kapalı Cody. Benim için bu savaş, gözümle gördüğüm, gözünle gördüğün...her şeyden daha gerçek. Senin gözlerini açacağım. İstediğini sana vereceğim. İstediğinizi size vereceğim. Senin hikayen tamamlanacak. Seni bu labirentin kör koridorlarından çıkartacağım. Senin de bir altın anahtarın olacak...

Seth Rollins: O da benim.

Konuşmasını bitiriyor, arkasında insanların aklında bir karmaşa bırakarak istifini bozmadan kibarca mikrofonu görevliye teslim edip ringden ayrılıyor.​