RPG Her Zaman Kendi Hesabıma Çalıştım

Sahne arkasındayız. Superstar GM bizi karşılıyor. Yeni görevine alışmış gibi.

Superstar GM: Yeni bir konuk bulmam gerek. Bay O’Neil’a mahçup olmak istemiyorum. Ben başarılı bir gazeteciyim! Bunu yapabilirim!



SGM kendisini gazlarken Powerhouse Hobbs soyunma odasından çıkıyor ve otoparka doğru yürüyor.

Superstar GM: Hey Hobbs! Lütfen bekle beni.

SGM, Hobbs’un arkasından koşuyor. Hobbs başını yana döndürüp gözünün ucu ile ona seslenen kişiye bakıyor. Gelenin SGM olduğunu görünce önünü dönüyor ve kendisini yakalayan çiçeği burnunda muhabire konuşuyor.

POWERHOUSE HOBBS: Ne istiyorsun, kardeşim?



Superstar GM: Oh tanrım! Nefesi kesildiğinden soluklanır. Tek istediğim sana birkaç soru sormak.

POWERHOUSE HOBBS: Kardeşime yardım etmek isterim… Vaktimi çok almadığın sürece. Süren başladı!

SGM anlık olarak telaşa kapılır.

Superstar GM: Uhh.. Tamam! PGW ekranlarında gözükeli ne kadar oldu, Hobbs; 1 hafta mı? Ancak şimdiden pek çok kişinin şimdiden dikkatlerini çekmiş durumdasın. Bunu farklı sebeplere bağlayanlar var. Kimileri hikayenden dolayı ekran önünde tutulduğunu düşünüyor. Kimileri ise senin durdurulmaz bir güç olduğun konusunda emin. Bay O’Neil’ın özel projesi olduğunu düşünenler de var. Benim sorum şu: sen kendini hangisi olarak görüyorsun?

Hobbs soruyu dinlerken takındığı gülüş sorunun sonuna doğru çirkin bir sırıtma haline dönüşmüştü. Soru sonrasında cevap vermeden SGM’e kısa süre tepkisiz bakması muhabiri tedirgin etmişti. Hobbs elini SGM’in omuzuna atıyor ve omzunu sıkıyor. SGM acıdan postürünü koruyamasa da mikrofonu yukarıda tutmaya çalışıyor.

POWERHOUSE HOBBS: Gördüğün gibi, kardeşim; bu söylediklerinin hepsi doğru olabileceği gibi hiçbiri de doğru olmayabilir. Bu tamamen ne görmek istediğin ile alakalı. Ancak bugün cömert davranıp sana benim ne gördüğümü söyleyeceğim. Hobbs SGM’in mikrofonu yukarıda tutmakta zorlandığını fark edince elini omuzundan çekiyor ve muhabirin elini havaya kaldırıyor. Ben gerçeğim, kardeşim. Annelerin üzerine ki gerçeğim. Beni ayıran, öne çıkaran bu. Sahne arkasında gezerken karşılaştığın insanların hepsi önemlerini korumak için olmadıkları insanlara dönüşüyorlar. Ancak taktıkları maskeler onları bana karşı koruyamaz. Bana sorarsan Bay O’Neil bunu fark etmiş olacak ki beni şirketine davet etti… Başka sorun var mı?

Superstar GM: Aa, tabii! Bugün kendini bir kaosun içinde buldun. Bu gece ringde söylediğin gibi, bundan da memnunsun. Pastadaki aslan payını almak için ortaya çıktın ve vermen gereken mesajı verdin. Peki bundan fazlasını hak ettiğini düşünüyor musun? Bugün fırsatını kendin yarattın ancak Chairman’ın gözdesini, prensini seçeceği turnuvaya dahil edilmedin.—

POWERHOUSE HOBBS: Orada dur, kardeşim. Söylediğin her şeyi dinleyebilirim ancak anlaşamadığımızı hissediyorum. O yüzden ben sana bir soru soracağım: Sence ben ağzımda gümüş kaşıkla mı doğdum?

SGM beklemediği tepki karşısında anlık olarak donuyor ancak devam ediyor.

Superstar GM: Hayır, hikayeni hepimiz biliyoruz. Yaşadıkların z—

POWERHOUSE HOBBS: Benimle empati kur diye söylemedim bunu. Lanet olsun ki haklısın, ben her şeyimi savaşarak aldım. Bu yolda bedeller ödedim. Bu benim karakterim, kardeşim anlıyor musun? Hobbs’un kitabında başkasının buyruğu altında büyüyemeyeceğin yazar. Her zaman kendi hesabıma çalıştım. Bunu bana kaybettirecek bir turnuvaya torpilli olarak girmediğim için üzülecek değilim… Chairman gerçekten zeki bir adam, GM. Senin merakla sorduğun soruyu o çoktan kafasında cevaplamıştır. Zamanımı çaldığını Bay O’Neil’a bildireceğimden emin olabilirsin.

Sözünü bitirdiği gibi SGM ağzını açmaya yeltendi ama Hobbs onun sırtına iki kere dostça vurdu. SGM, Hobbs’un sırtını sıvazlamasını darbe gibi hissettiğinden olduğu yerde sendeliyor. SGM kendini düzeltirken Hobbs arkasını dönüp oradan ayrılır. ​