RPG Sabır Doktrini ve Belkiler Teorisi

“Kötü niyetli insanlar, kibarlığı aptallık, nezaketi zayıflık ve sabrı korkaklık sanar.”


Ekrana gelen bu yazının ardından kameralarımız, Bryan Danielson’ın salonunda açılıyor. Her PPV öncesinde Bryan’ın konuşmasına alıştığımız bu yer, birazcık daha değişmiş şekilde karşımıza çıkıyor. Daha önce başarı köşesi olarak tanımladığımız vitrin kısmı bomboş. Bret Hart tablosu ve plak dışında hiçbir şey yok. Danielson, tekli koltuğunda kameraya hafif çapraz bir şekilde duruyor. Kendinden emin gözlerle söze giriyor:


Bryan Danielson: Kendimizi ne kadar fazla önemsiyoruz değil mi? Dünyada bir zerre olmadığımızın bilincine varana kadar birçok hata yapıyoruz. Bunu fark etmemiz oldukça zor, kabul ediyorum. Dikkatimizi dağıtan onlarca etmen ile iç içeyiz. Bir de en nihayetinde, insanız. Kusurlu bir varlık. Nefsine yenik düşmeye meyilli, hırslarıyla yönetilecek kadar zayıfız. Bu, hepimiz için böyle. En akıllanmışımız bile zaman zaman yoldan çıkıyor. Bundan dolayı, insanın kendisini doğru yönlendirecek insanlara ihtiyacı vardır. Zaman zaman onların telkinleri ve nasihatleri, seni “daha” olmaya iter. Her konuda geçerlidir bu. Ama bazen bu destek, uçurumun ucundan aşağıya yuvarlanmana yol açabilir.





Bryan Danielson: Senden başlamak istiyorum Ospreay. Callis’in benim adaletim hakkında söylediği cümleler, sana sürekli empoze ettiği şeylerin paralelinde. Belki de aynı cümleleri sana defalarca kurdu. Senin gerçekliğin onun elinde. PGW’nun sorunları ile ilgilenmiyor dediğin adam, yakın dönemde kral çıplak demeyi başarmış belki de tek kişi. Judgment Day’in üstüne fütursuzca tek başına gitmiş biri. Geldiğinden beri sürekli tek başına birden fazla kişi ile mücadele eden biri. Korkaklık, değer verdiğin şey ile alakalıdır. Ben ringe değer veriyorum, başka hiçbir şeyin önemi yok. Kendime edindiğim misyon da tamamı ile bunun üzerinden ilerliyor. Er ya da geç, zirveye çıkacağım ve burayı daha iyi bir yer yapacağım. Yani o ayılıp bayıldığın kemer de sadece bir araç, defalarca söylediğim gibi. Benim değer verdiğim şey, tarihi ile kültürü ile asla yıkılmayacak bir şey. Bu yüzden gözlerimin içinde zerre korku göremezsin. Ancak sen Ospreay, bu değeri o kadar basit şeylere indirgemişsin ki bir zavallıdan farkın yok. O kadar ki Alberto sırf 100 günü geçmesin diye başkasının şeyiyle gerdeğe girmeye kalktın. Beni o maça sırf bu yüzden ittiğini, Youtube’a girip PGW’nun kısa kesitlerini izleyen insan bile açıkça anlayacaktır. Sözün özü Ospreay, bu maç ile asıl ödüllendirilen sensin. Korkun sayesinde ödüllendirildin. Acizliğin ve kuduz köpek edası ile her tarafa havlaman, bu maçı sana getiren şey oldu. Kazan ya da kaybet Ospreay, korkudan tir tir titrediğin bir hayat seni bekliyor. Maçlardan önce özgüven kazanına düşmüş demeçlerinin perde arkasında, maç günü uyuyamayan ve stresten kusan bir adam yarattığını farkında bile değilsin. Ben, Callis ile yarattığınız bu canavardan tiksiniyorum. Salak salak cümlelerine ve önü alınamaz egosuna rağmen dizginlenebilen, geleceğin yıldızı o Ospreay’i bu ringde görmek istiyorum. Yoksa zamanı geldiğinde, sen de onlar kadar benim düşmanım olacaksın.


(Yandaki su dolu bardağa uzanır ve birkaç yudum su içer. Ardından derin bir nefes alır ve hemen söze girer.)


Bryan Danielson: Alberto… (Nefesi bırakır.) Kafandaki düşünceyi biliyorum. Rakibinin takıntılığı olduğu adam maçta hakem olarak görevlendirildi. Senin sıyrılman için muazzam plan. Salağa yatıp Rock’ın elini sıktım ve devam ettim. Şu an şampiyon olduğun için de kemerini alıp sana teslim ettim. Ama emin ol, her şeyin farkındayım Patron, Del Rio, La Cara, Dos Caras Jr… Nasıl hitap edilmeyi tercih edersen. Amcan, hayatımda önemli bir yere sahiptir. Sizin taraklarda pek bezim olmasa da onlara saygı duymayı, ringe saygı duymakla bir tutarım. Mihenk taşı olmak Alberto, çok çok az insana kısmet olan ve çok zor bir meziyet. Mihenk taşı olmak, içinde bulunduğu ortamı muhafaza etmek, onu bir tapınak edası ile korumaktan geçer; bunu amcan benden çok daha iyi biliyor. Ancak, sen o değilsin. Sen, PGW için bir yaramaz çocuk hatta ve hatta bir ayak bağından fazlası değilsin Alberto. Başarılarını saymaya başlayabilirsin. Yendiğin rakipleri, kazandığın başarıları, kurduğun sözde imparatorluğun çeşitli varlıklarını… Bu zaman kaybında ben yokum. Çünkü sen, en önemli şeye sahip değilsin; onur. Neleri hak ettin veya hak etmedin? Çetelesini tutmadım ancak burada dönen dümenlerin birçoğuna ben de şahit oldum. Cumartesi günü, bunları yapamayacaksın. Maç, temiz bir şekilde nasıl olması gerekirse öyle sonuçlanacak ve ben de Mascaras San’a bir telefon açacağım. Sonrasında ise Caras, perdenin arkasındaki gölgelerin, aydınlığa karşı savaşına şahit olacağız. Bu aydınlık, şimdiye kadar görmediğin kadar parlak olacak. Nihai sonda hiçbir zaman yaşamadığın “belkilerin” tutsağı olma ihtimalin… Hayatın ne getireceğini kim bilir?


(Bryan tebessüm ederken kamera yavaş yavaş yana döner.)​

Ne getireceği belli; ama neyin gelmeyeceği belli değil mi evlat?​

​

Kamera William Regal’e dönüyor. Kendisi Bryan Danielson’a bir süre gururla baktıktan sonra konuşmaya devam ediyor.

​

Adaletsizliğin. Bu şirketin adil bir şirket olması için gerçekten çok çaba gösterdim. İlk şovdan beri o konseyde adil olan neyse onu yapmaya çalıştım ve evet, Survivor Series’te de Bryan Danielson doğru olanı yapacak. Maçı adil yönetecek ve doğru kararı verecek. Will, sende büyük bir ışık gördüğüm için ilk olarak bu yolculuğa seninle çıkmak istedim; ama sabırsızlığın ve öfken gözlerine perde gibi indi ve önünü göremedin. Tıpkı şu an yaşadığın durum gibi. Karşına çıkan tehdit çok büyük de olsa çok küçük de olsa sana her zaman korku veriyor ve bunu öfkeyle açığa çıkartıyorsun. Evet savaşan bir şampiyonla karşı karşıya olmadığın için ve bu şampiyonluğu senden daha uzun süre tuttuğu için onu kıskanıyor olabilirsin; ama asıl kıskanılacak şey kafanı çukura gömerek bir şeylerden kaçındığını sanmak değildir asıl kıskanılacak tutmuş olduğun şampiyonluğu layığıyla, savaşarak büyük bir onurla taşımaktır. Ne yazık ki Alberto bu şirkette bu fırsata üç kere nail olmuş olmasına rağmen hiçbir seferinde onuruyla taşımayı tercih etmedi. Neyse ki bir dahaki seferinde böyle olmayacak. Danielson ringe girdiğinde ve geri sayım başladığında onun lanet olası tekmesi her birinizin kafasına gelecek.
​

William Regal boğazını temizleyip masanın öbür tarafında duran başka bir bardaktan da bu sefer o bir yudum su içiyor.

​

Berrak bir zihnin olmadığı ve zor zamanlarda zor kararları verebilecek, gerekeni onurlu bir şekilde yapabilecek bir güreşçi olamadığın için seninle devam etmedim Will. Üzülerek söylüyorum ki hala o ilk günkü çocuksun! O yanındaki palyaço seni daha da dibe çekiyor. Asilliğe yaklaşan birisini patlamış mısıra ve patates kızartmasına çeviriyor. Alberto gururunu kenara bıraksa bile bunu kurnazlıkla yapıp seni alt etmeyi başardı. Bunu başaramaması için bu maçın hakemi Danielson ve bu maçın hakemi Danielson, Prens Danielson ilk başta hakem olarak adaleti sağlayacak, ikinci seferde de belki de bu maçın bir katılımcısı olarak PGW’ya adalet getirecek. Doğru şampiyon nasıl olunur bunu gösterecek, kendisine yapılan türlü türlü haksızlığa rağmen bunların üstesinden tek başına nasıl geldiğini gösterecek ve profesyonel güreşin kutsallığını gözlerinizin pasını silerek size anlatacak. Bunu yapmak için bir aileye ihtiyaç duymuyor, ya da bir ekibe. Sadece onun her koşulda arkasını kolladığını bilen bir menajer ona yetip artıyor. Bir süre ve hatta kısa bir süre sonra Bryan Danielson hakkını aldığında onun yazdığı bu hikayeyi hepiniz hayranlıkla okuyacaksınız ve siz iki genç adam da bu hikayeye renk katıp günün sonunda Bryan Danielson’ın zaferini daha da kıymete bindiren iki figürün ötesine çıkamayacaksınız. İyi akşamlar.
​

William Regal, Bryan Danielson’ın omzuna iki kere dokunduktan sonra beraber kalkıyorlar ve salondan ayrılıyorlar.​