Çocukken şahit olduğum bir olayı anımsattı. Oturduğumuz binada çok ters insanlar vardı, aralarından birinin çocuğu 7-8 tane yavru kediyi metrelerce yükseklikten tahterevalli gibi bir sistem kurup aşağı bahçeye atıyordu. Tabii ben olayın vahametini anlayamayacak kadar küçüktüm 6-7 yaşlarında falandım yani. Büyüyünce de yavşaklığından bir şey kaybetmemişti bu çocuk, tam bir şer.. İşi gücü itlik köpeklik. Bir tek babasından korkardı allah gibi. Bir gün bunu bir dövmüşlerdi ama. Bu mal, bizim binadan birinin sırtında mı ne mantarlı tabanca patlatmıştı yanlışlıkla. Çocuğu hastaneye götürmüşlerdi vesaire. Bu ertesi gün bir dayak yemişti, bir dayak yemişti... Neyse, konudan sapmazsak ne yazık ki hayatta böyle it oğlu itler de var.