Konudan bağımsız geçen gittiğim insanların karışık oturup çeşitli işlerle uğraştığı bir etkinlikte birisi küçük kardeşini getirmişti, şansa benim olduğum masaya denk geldi. Hepimiz çocukla ilgilendik bir noktada ve çocuk 15-20 dakika içinde ben konuşurken lafımı kesip bana ''sus lan'' diyecek özgüveni kazandı. Ebeveynler çocuklarını yetiştirirken cesareti aşıladıkları kadar saygıyı da aşılasa keşke. Kaldı ki bunun çocuk olmakla da alakası yok çünkü bu videodaki çocukla o günkü çocuk muhtemelen akran, onların yaşındaki halimi de hatırlıyorum.