Geçen günlerde 1 saatliğine Antakya'ya indim. Doğup büyüdüğüm ve hiçbir zaman ayrılmadığım mahallede hiçbir ses, hiçbir insan, hiçbir ışık yoktu. Zifiri karanlıkta hala yıkılmayı bekleyen harabeye dönmüş binaların arasında yürüdüm. Hayatım boyunca daha tuhaf bir görüntüyle karşılaşmayacağıma...