RPG Survivor Series 2023'e Puan ve Değerlendirmeniz

Öncelikle bir konuda üzgünüm ki şovun son iki maçına canlı bakamadım, hayatım genel olarak gerçekten yoğun geçiyor ve düzenli yaptığım tek hobim belki de RPG ama maalesef enerji bir yerden sonra tükeniyor. Demin uykumdan kalkarak uyuyakaldığımı gördüğüm ve yaptığım ilk şey şovu açmak oldu. Velveteen vs. Dream, RPG sınırları içinde okuduğum en iyi şey olabilir ama bunu yarın yorumlayacağım tamamen uyanık kafa ile tekrar okumak istiyorum çünkü. Sadece şunu söyleyeceğim ki böylesine ilgi çekici (en azından benim için) hikayeyi kapatan ve anlatıcısı olan kişi olmak gurur verdi bana. El Jefe'nin Angel çıktığı segment bence sağlam bir ters köşeydi, şirkette kullanılmayan iki Meksikalıdan biri olduğu için Angel belki benim sandığımdan daha bariz de olabilir ama en azından ben etkilendim. Main event ise aşağı yukarı tahmin ettiğim gibi bir düzende ilerlemiş, ben sadece John Morrisonun finalde kazanacağını düşünüyordum ki bahis liginde de tahmini böyle yapmıştık. Bence hala yapacağı bir patlama var, Daniels maçı dahil sürekli kıyısından dönüyor ve denize bir defa girmesi pir girmesi olacak. Genel olarak ise emeğinize sağlık, gerçekten hani bu şovu karşılıksız çıkarıyor olmanız başlı başına inanılmaz. Ben kendi adıma teşekkür ediyorum hepinize. Son olarak, #ThankYouChairman kendine dikkat et.

Dostlar öncelikle şov çok git gelli oldu. Beklenmedik bir sürü şey gördük. Bahis liginde sıfır çekmiş olabilirim o derece beklemediğim şeyler oldu. Kick offtaki baba oğul olayı çok güzel işlenmişti. Jey'in babasını kandırması ama yine de kaybetmesi güzel işlenmişti. Jey için güzel şeyler bekliyorum. Ospreay maçını Goldberg'in kazanacağına emin gibiydim; ama Goldberg'in karizması çok yüksek olduğu için karakter zarar görmeden çok iyi atlatacaktır. Tebrik ediyorum Ospreay'i. Lee vs Venis maçında bir şeyin eksik olduğunu hissediyordum maçtan öncesinde. Ama o düşündüğüm eksik maç esnasında en azından sonunda çok iyi tamamlanmış oldu. Çok beklenmedik ve çok farklı bir olay yaşadık. Unutulmayacak bir olaydı.

Kendi maçım için ayrı bir parantez açmak istiyorum. Çünkü çok duygu dolu çok ince işlenmiş muazzam bir olaydı. MOTY'ı geçtim RPG oyunlarında gördüğüm en güzel şeydi ve bana kısmet olması ayrıca mutlu etti. Benim promolarda kullandığım duyguların açığa çıkması, The Dream'in evrenden çok tatlı bir vedalaşma ile silinmesi aslında her şeyin en başından beri Velveteen olması plot twisti acayip ama acayip hoştu. Dream'in ilk kez gülmesi çok farklı hissettirdi. Özellikle en son iki arkadaşının yanına dönmesi benim duygularımın tavan olduğu bir andı. Çünkü o iki karakter benim gerçek hayatta beraber olduğum, yakın olduğum ama yaklaşık son iki ay içerisinde sıralı bir şekilde kaybettiğim iki arkadaşımdı. Onları bir kez olsun yaşatmak için promoma eklemiştim ve sohbet konusuna kestiğim en zor promo diye yazmıştım. Çünkü o kadar hüzün dolu yazmıştım ki orayı 4 saatte yazabildim. O kadar zorlandım yazarken, elim gitmiyordu. En azından onların yanında bir parçamın olduğunu bu aile ile bir kez daha paylaşmak çok buruk bir sevinç verdi. Maçım için herkese tek tek teşekkür ederim. Anlatıcının Daniels olmasına da ayrı parantez açmak isterim. Şovdaki rolünü hep merak ediyordum bir maçta göremeyince kendisini. İleride yolumuz yeniden kesişecek; ancak bu seferki kesişme gene bir savaş olarak mı barış olarak mı göreceğiz.

Zaten kendi maçımdan sonra şovu takip edemedim çünkü kal geldi bana orada resmen. Geleneksel 5'e 5 maç bir zahmet ME olacaktı tabi ama en azından en son benim maçı görsem şov sonuna daha derli toplu gelirdim. ME'de de sole survivoru R-Truth olarak beklemiyordum. Lakin promolara devam ettiği sürece böyle bir moment yaşamasını istiyordum. Adam Cole'un baskınlığını bekliyordum, Goldberg'in takıma katılmasını da çok bekliyordum ikisi de oldu. JoMo kendisini çok iyi gösterdi ve Venis olmadan da tek başına iyi olduğunu bizlere hatırlattı. El Jefe'nin Angel olacağını eğer Arda yorumlara damlamasa anlamayacaktım. O da çok güzel olmuş bu arada. Çok güçlü döndü kendisi de. Bakalım Humberto'yla ne yapacaklar. Ben her zaman PPvlara 5 veririm zaten çünkü şovlardan her zaman iyidir. Bu sefer elimde olup olmayan her şeyi basarak 5 veriyorum. 10 olsa 10, 20 olsa 20 verirdim. Chairman ile birlikte The Dream de emekli oldu diyebiliriz. Bu sefer gerçekten, DREAM OVER.

5'ten fazlasını hak eden bir şov. Kaybettim ama şovun mükemmelliği bana yenilgiyi unutturdu. Şov yazarlarının eline sağlık.

En iyi RPG sovuydu kesinlikle ama ufak bir eleştiri yapayım. ME'de o brandların azılı kavgası olayı pek iyi işlenememiş, koskoca brand kapanıyor yani biraz kaos olsa iyiydi. mesela JoMo 3 v 1 kaldıktan sonra ortalığa adamlar gelip JoMo 1 v 1 kalsa sonra Truth öyle kazansa iyi olurmuş mesela. O kaos ortamını yaratmak için fırsat olan bir andı. Tabii ki 5 veriyorum ama gözüme takıldı söylemeden geçmeyeyim dedim.

E: herkes kendisiyle alakalı yazı yazmış bende yazayım bari. Herkesin bahsettiği "Stardust SS'den sonra yükselebilir" dönemine de girdik an itibariyle. Heyecanlıyız, bakalım bu hal vaziyet hala daha sürecek mi yoksa kamuoyunun tahmini dogru mu çıkacak.

Her mac kendi icinde guzel ve ters koseli hikayeler barindiriyordu. Velveteen vs dream de kaliteliydi gercekten. Karakterin ic catismasini gorduk ve biri baskin cikti. Artik daha oturmus bir sekilde gorecegiz sanirim. Bizim macta kemerin yanmasi olayi benim adima kotu olsa da kadrolar birlesecegi icin zorunluluktu neredeyse. Me de de goldberg vs adam cole feudunun temelleri iyice saglamlastirildi. Benim penisdas mutlu sona ulasamasa da hak ettigi spotu aldi. Bakalim bundan sonra ne olacak merak ediyoruz. Pc gelsin okkali bir promo yazmak farz oldu. 5.

kusursuz bir şov, her anından fazlasıyla keyif aldım. her hikaye güzel bir şekilde tamamlandı ya da devam ettirildi. bence goldberg vs. ospreay ve rikishi vs. jey uso devam edecek. bizim feudu çok kestiremiyorum. daniels'ın anı çok özel ve güzeldi. dream maçını konuşmaya gerek yok canlı bir şekilde gereken tepkileri verdik. bir ana kemer ve bir midcard kemeri bence yeterli olmayacaktır bu kadroya, ic'nin yakıldıktan sonra ne olacağını merak ediyorum. yeni bir kemer gelecektir bence.

bunun dışında da sadece ufak bir öneri, rica nasıl derseniz.. haftalık şovların ara vermeden devam etmesi çok iyi olacaktır rpg'nin bu şovla beraber yakaladığı inanılmaz hype için tabii eğer enerji varsa. çok ekstrem bir şova da gerek yok, ppv sonrası geçiş şovu olacaktır her türlü çok uzun olmadan. nasıl bir yol izlenecek bilmiyorum da. elinize sağlık.

Her şeyden öte Velveteen vs. Dream çok tatmin ediciydi. O maddenin yazarını tebrik ederim en başta. Sole Survivor'ın R-Truth olmasına çok çok sevindim, sahibine de ayrıca tebrikler.

Maçların çoğunun temposunu dakika başı takip eden biri olarak beğenmedim açıkçası. Bunu deme haddini kendimde şöyle buluyorum, fosil zamanı ekipte maç taslaklarını alırken ben de böyle sakız gibi uzayan, temposu oynak çok maç yazdım. Bir maçta defalarca bait and switch yapınca bence epikliği de kaçıyor işin. Yine hikayeyi yedireceğiz derken Rikishi-Uso maçı da sakız gibi uzadı mesela. Yanda GS maçı açık hala takip etmeye çalışıyorduk. Maçlarla ilgili genel bir düzenleme getirmeniz lazım bilmem diğer oyuncular da katılır mı, hem siz yazarken bu kadar zahmet etmezsiniz hem de oyuncular satır satır maç arası yoklamaz. Bu her RPG'de gündem oluyor ama hazır böyle yoğun bir tempodayken daha radikal hareket edebilirsiniz belki.

Beni üzen şey haftalardır karakterim adına hiçbir şeyin yaşanmaması. Oyuncu kadrosunun çok yoğun olduğunu biliyorum ama benimle aynı zamanda yeni karakterle giren diğer oyuncuları görünce iştahım kaçıyor yalan olmasın. Cena gibi elenip ucundan kıyısından bir senaryoya dahil olmayı tüm SS dönemine tercih ederdim kendi adıma. 2 haftadır promolara malzemem yok mesela. SS sonrası bir yere damlatırsınız diye bekliyoruz artık.

5

Şova bir yerinde dahil olabildik ama Velveteen vs. Dream tüm şovu çaldı götürdü bence. Brand kapanmasının bile önüne geçtiğini düşünüyorum ben. Şovda yine radikal kararlar almaya çalışılırken, bir yandan da oyuncular hoşnut tutulmaya çalışmış. Yani Goldberg'in kemerini kaybedip, main-evente gelip dengeleri değiştirmesini buna bağlıyorum biraz. Onun dışında Ospreay'in kazanmasını bekliyordum zaten, Ospreay'da ilmek ilmek Regal'le beraber ilerleyen ilerleyişini yine bir low-blow ile sıfırladı neredeyse. Ama böyle zamanlar, kazanmak için her yol mübahtır. Kıtalararası maçı başlı başına clown-fiesta gibi oldu. Sonunda Zayn'in kemeri yakması çok garipti bence kemer ihtiyacı var Intercontinental'in de bu şekilde gideceğini düşünmüyorum, garip oldu biraz ama ilk haftalık şovda aydınlatılır muhtemelen. Velveteen maçının sonunda Daniels olayı inanılmazdı, canlı takipte de tepkimizi verdik zaten bence şovun en şaşırtıcı olayıydı. Daniels'ten kemeri alması gereken adam da Velveteen bence, Dream olarak denemişken Velveteen olarak almasını bekliyorum. KANKA EL JEFE ÇIKAN ADAM ŞAKA MI. Chatte bir an Chavo hypelandı ama Angel Garza'da çok uzun süre yoktu ortada. Nasıl bir ilişkide ilerleyeceğimizi merak ediyorum, El Patron olur olmaz kendimizi çöllere attık ama ringlere döneriz yavaş yavaş sanırım. Karakterin nereye gideceğini bekliyorum sabırsızlıkla ama promo için yine bir şov daha bekleyeceğiz gibi duruyor mecburiyeten. Main-Eventte Humberto yalan olunca harbi bir an gireceğiz sandık yalan yok. Ben Goldberg dışında daha çok etki yapacak bir çar girse daha çok keyif alırdım yani Cody olarak dönüp girse tekrardan daha iyi olurdu bence Goldberg'den. Maçın içinde hikayeler anlatılmış, yeni şeylerin yolu verilmiş ama sonucu çok şaşırtıcı buldum. Ben Mayhem'in kazanmasına kesin gözüyle bakıyordum ancak daha senaryo odaklı düşünülmüş sanırım bu da haftalık şovlarda açıklanır yavaştan. R-Truth oyunun başından beri oynayıp, istediği spotu bulamamıştı bir türlü onun da yükselişi başlayacaktır. Herkesin eline sağlık, teşekkürler Chairman. 5.

Dream segmenti için ayrıca bir inceleme yapacağımı söylemiştim, aşama aşama okurken reaksiyonlarımı ekleyeceğim ve karakterin durumları, geçirdiği evrimi, verilmek istenen mesajları kendimce yorumlayacağım. Başlamadan önce şunu söyleyebilirim, 2018'de GTRPG'de GWA ilk kurulduğunda Will Ospreay almıştım, ve oynamaya çalıştığım karakterin promo şekli aslında Dream ile inanılmaz benziyordu. O zamanlar 14-15 yaşımda olmamın etkisiyle çok ham şeyler yazıyordum ancak promo için yazdığım her bir paragrafta spesifik olarak bir kavramı vurgulardım ve her bir kavram karakterin içerisindeki ayrı bir personaya işaret ederdi. Dissosiyatif kimlik bozukluğunu yansıtmaya çalışıyordum, mantıktan çok uzaktı ama karakterin kafasının içinde birkaç farklı sesin kendi özel adlarıyla konuştuğu bu fikrin geliştirilmiş halini aylardır okuyor olmak beni çok etkiledi. O zamanlar yapmaya çalıştığım şeyin yapılmış halini görmekten çok keyif aldım. Şimdi geçiyorum:

Aslında ilk paragrafta anlatıcının Christopher Daniels olduğu söylenmiş, canlı takip etsem bunu anın heyecanı ile yorumlar mıydım bilmiyorum ama ''Aranızda olmadığım zamanlar, kendime bir yer belirler ve göklerden seyrederdim.'' cümlesi inanılmaz bir spoiler fakat çok ince. Bunu düşünen yazarı gerçekten tebrik etmek istiyorum. Devamında duygu ve mantığın iç çatışmasına şahit ediliyoruz, aslında devamında gelen içgüdülerin tamamı bu iki temel başlığın altında şekilleniyor. Dayanıklılık, algı ve kavramsallaştırma olaya mantıktan bakarken empati, manipülasyon ve ilkellik işin duygusal boyutunda. Dream'in içindeki çatışma zirvede yani. Sonraki aşamada Velveteen'in tabiri caizse spawn olması dramatikleştirerek yedirilmiş, giderek Dream'in baş ağrılarının artması gibi. Aslında ben okurken psikoloji öğrencisi olarak işin psikolojik boyutundan baktığımda Velveteen vs. Dream mücadelesi başladığı anda bunu birinin kafasında yaşadığını düşünmüştüm. Tahmin etmesi de zor değil fiziksel bir şey zaten imkansız, sadece aslında olan şeylere duyduğum merak beni çok yükseltmişti bu noktada. Dream'in batışını simgeleyen görsel aslında kafamda birkaç şeyi oturttu diyebilirim, psikolojide dissosiyasyon denilen bir olay var. Ne olduğunu anlatmaya girip metni amacından saptırmaya gerek yok ama şöyle izah edeceğim, yapacağım yorum elbette, aslında biz bu segmentte Velveteen, Dream'i sonsuzluğa terk ederken Dream'in kafasından geçtiğini düşündüğü seyrediyor olabiliriz. Bana bunu düşündürten şu, biz hikaye boyunca olayı Dream'in gözünden izledik ancak hiç Velveteen'in açısından bakmadık. Olay Dream'in Velveeten'i bulma mücadelesi değildi belki de, Velveteen'in Dream'den kaçmasıydı. Dream'i yok saymasıydı ve onu kabullenememesiydi, kendi başına gelenler yüzünden Dünya'daki karşılığı olan Dream'i yaşamak istemeyip kendi hayaline sığınarak Velveteen olarak dışarı kapanma çabasıydı. Bütün bu segment ise Velveteen'in cesaretini toplama ve yüzleşmeyi gerçekleştirmesiydi belki de. Yani hikayede mağdur olan Dream değil, Velveteen'di. Velveteen ile Dream arasında hiçbir zaman bir nefret ya da sevgi olmadı, ama iki zıt kutuplardı ve birbirlerini çekmeleri gerektiğinin farkında değillerdi. Birbirlerine küfrettiler, güldüler, ağladılar, ama bunun sebebi bunu hissettikleri için değil bunun böyle olması gerektiği içindi. Ruhun birbirinden ayrılmış kutuplarının birleştiklerinde yaşadıkları duygu karmaşası gibi. Velveteen'in ''Biliyor musun! Artık sana bunu itiraf etmeliyim! Ben senden daha gerçeğim! Bana inanmıyorsan bunun sana duydurduğu acıyı hisset!'' dediği yer onun cesaretinin pik noktası. Çünkü korktuğu ve kaçtığı her şeyle yüzleşiyor, bunu Dream'e gösterdiğini düşünebiliriz ama bence buradaki asıl punchline Velveteen'in bütün bu olanları kabul ettiğinin simgelenmesi. Burada hikaye Dream'den çıkıp Velveteen'e kayıyor, Dream'in intikamını alacağını düşündüğümüz yerde Velveteen kendiyle yüzleşip kaçtığı şeyden intikamını alıyor. Dream'in ''Belki de en başından beni hiç kafanda yaratmamalıydın.'' cümlesi demin yazdığım teoriyi destekler nitelikte, aslında Dream burada yaratıcı ancak yaratıcı olan kısmı Velveteen'in içinde, yani Dream aslında koca bir boşluk. Dream bu cümleyi Velveteen'e söylüyor gibi gözükse de bence kendisinden bahsediyor, Velveteen'i yaratıp bu karmaşayı oluşturmamalıydı diye. Ancak Velveteen'den vazgeçemeyeceğinin farkında, bu yüzden Dream'in gömülüşünü seyrediyoruz. Velveteen'in ''Sana veda etmek benim için zor geliyor hayali arkadaşım.'' demesi de teorim için destekleyici diyebilirim. ''Sana en başında söylemiştim. "Bu gece birbirimize tamamen ve sonsuza dek kavuşuyoruz Dream."'' Cümlesini kuran her ne kadar İçimdeki Deniz ise de, bence bu Velveteen'in bir mesajı hala.

''Ve The Dream, Velveteen'i sonsuza dek terk eder. Ya da... Velveteen, The Dream'i terk eder. Sonuç olarak ne fark eder? Hepimiz içimizde The Dream'ler yaratırız ve duvarlarla konuşmaktan vakit bulduğumuz dönemlerde onunla konuşur, tartışır, kavga ederiz. Kimi zaman en büyük düşmanımız, kimi zaman en büyük dostumuz. Her zaman kendimiz. Ama bir gün, onunla son kez denk geliriz. Ve bizden gider. Sonuç olarak ne kazanan, ne de kaybeden olur.''

Yorumsuz.

Hikayenin kapanışını Daniels'ın yapmış olması öncesinde de söylediğim gibi gerçekten benim için gurur verici. Kras Mazov'un kişisel hayatında yaşadığı olayları da düşünerek okurken boğazımın düğümlendiği anlar oldu. Gerçekten zorlayıcıydı. Segment'in aslında en etkileyici kısmın, bu finalin aylar öncesinden bir foreshadowinginin yapılmış olması diyebilirim. Bu detay fark edildi mi bilmiyorum ama, şöyle ki:



11 Ağustos tarihli Payback #4'te Daniels vs. Dream olayının aleni biçimde ilk mesajının verildiği an bu. Buradaki melek görseli, hatta segmentteki melek görseli de Daniels için orada duruyor olabilir. Nitekim öyle de. Ancak bence burada bir anlam daha var ki o da, Payback #4'te ağlar vaziyette içine kapanık olan melek, bu segmentte bütün heybetiyle özgürlüğüne uçar şekilde karşımıza çıkıyor. Yani aslında meleğin varlığı Daniels'ı simgelese de, meleğin o zaman ki ve şu an ki durumu Velveteen'i simgeliyor diye düşünüyorum. O zaman bünyesindeki çatışma zirvedeyken iç dünyasındaki problemlere dönük olan Velveteen, bu segmentin ardından hepsinden kurtulmuş vaziyette ve dış dünyaya bütün heybetiyle bakabiliyor. Bilmiyorum bu bir aylık gönderme kasti miydi yoksa ben aşırı mı yorumluyorum ama, her şekilde inanılmazdı.

Segment için ekstra övgü dizmeye gerek yok, beni buraya oturtup 30-45 dakikadır bunları yazdırabiliyor olması bile bazı şeylerin göstergesi. Öncelikle Kras Mazov'a, sonrasında da bu segmenti yazan kişiye gerçekten teşekkür ederim. Benim için inanılmaz bir deneyimdi.