Konuya cevap cer

JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Mesaj

<blockquote data-quote="Mr. Bean" data-source="post: 79325" data-attributes="member: 6">Yılmaz Güney’in filmleri(senarist/yönetmen oldukları) güzeldir, toplumsal gerçekçilik adına döneminin ötesindedir. Karısını dövmesine bir şey diyemem o jenerasyon için normal aynı eleştiri yapılacaksa Cüneyt Arkın ve Müslüm Gürses’e de yapılmalı. İdeolojik fikirlerinden de rahatsız olmam, belki ceza almayıp siyasete girse Kürt siyaseti başka türlü evrilirdi. Dolayısıyla bu haliyle kendisini sevebilirdim, çocukken de severdim.Ama kendisi; biri sarhoşken olay çıkardığı meyhanede kendisini uyaran, ailesiyle yemek yiyen ve silahsız olan hakim Sefa Mutlu diğeri de tek suçu yine sarhoş Yılmaz Güney deli gibi araba kullanırken sokakta oynamak olan bir ÇOCUK olmak üzere iki kişinin katilidir. Bundan daha azını yapan insanların toplumdan aforoz edilmesi, “cancellanması” gerektiğini savunan ve birilerini linç etmeyi bir yaşam düsturu haline getirmiş insanlar nedense Yılmaz Güney’i idol olarak benimsemekten vazgeçmiyorlar.Ben cancel kültürüne ve birilerini şeytanlaştırmaya karşıyım, prensip olarak her lincin de karşısındayım. Bir insan yanlışıyla doğrusuyla değerlendirilmeli ama katil olan, karısına şiddet uygulayan, bir başkasının karısını iddia için ayartan, maganda karakterli, şımarık ve lümpen birisi kesinlikle idolize edilmemelidir.Ayrıca hem wokist hem Yılmaz Güney fanı olmak da zor olsa gerek. Sadece Yılmaz Güney kadın düşmanı olduğu için değil, wokism aynı zamanda anti-marksist bir ideoloji olup kimlik siyasetinin yeniden tahkimine de hizmet ettiği için. Neyse ki solu Amerikan demokratları, Alman yeşilcileri ile aynı çizgideki insanlara bırakmayan bir avuç sosyalist de görüyoruz arada.</blockquote>

[QUOTE="Mr. Bean, post: 79325, member: 6"] Yılmaz Güney’in filmleri(senarist/yönetmen oldukları) güzeldir, toplumsal gerçekçilik adına döneminin ötesindedir. Karısını dövmesine bir şey diyemem o jenerasyon için normal aynı eleştiri yapılacaksa Cüneyt Arkın ve Müslüm Gürses’e de yapılmalı. İdeolojik fikirlerinden de rahatsız olmam, belki ceza almayıp siyasete girse Kürt siyaseti başka türlü evrilirdi. Dolayısıyla bu haliyle kendisini sevebilirdim, çocukken de severdim. Ama kendisi; biri sarhoşken olay çıkardığı meyhanede kendisini uyaran, ailesiyle yemek yiyen ve silahsız olan hakim Sefa Mutlu diğeri de tek suçu yine sarhoş Yılmaz Güney deli gibi araba kullanırken sokakta oynamak olan bir ÇOCUK olmak üzere iki kişinin katilidir. Bundan daha azını yapan insanların toplumdan aforoz edilmesi, “cancellanması” gerektiğini savunan ve birilerini linç etmeyi bir yaşam düsturu haline getirmiş insanlar nedense Yılmaz Güney’i idol olarak benimsemekten vazgeçmiyorlar. Ben cancel kültürüne ve birilerini şeytanlaştırmaya karşıyım, prensip olarak her lincin de karşısındayım. Bir insan yanlışıyla doğrusuyla değerlendirilmeli ama katil olan, karısına şiddet uygulayan, bir başkasının karısını iddia için ayartan, maganda karakterli, şımarık ve lümpen birisi kesinlikle idolize edilmemelidir. Ayrıca hem wokist hem Yılmaz Güney fanı olmak da zor olsa gerek. Sadece Yılmaz Güney kadın düşmanı olduğu için değil, wokism aynı zamanda anti-marksist bir ideoloji olup kimlik siyasetinin yeniden tahkimine de hizmet ettiği için. Neyse ki solu Amerikan demokratları, Alman yeşilcileri ile aynı çizgideki insanlara bırakmayan bir avuç sosyalist de görüyoruz arada. [/QUOTE]

İnsan doğrulaması

Ara

Ara

Konuya cevap cer