RPG Rahşan Affı

Virginia 1993. Gardiyanlar copları demir parmaklıklara sürterek koridorun sonuna kadar ilerliyorlar. Demir parmaklıkların ardında Hispanikler, Japonlar, İtalyanlar, Siyahiler, Müslümanlar, Redneckler, Neo-Naziler ne ararsan var. Gardiyanlar koridorun sonuna geldiğinde o bölmenin kapısını kapatıyorlar. Kapı kapandığı anda yangın merdivenlerinden bir görüntü geliyor.



Yapamam. Eğer yaptıktan sonra avluya çıkarsam infazımı beklemeye gerek yok, anında ölürüm. Ne kadar para verirsen ver umurumda değil. Para konusunda sıkıntılı olduğumu herkes biliyor, bu yüzden yanıma geldiğini de ben biliyorum. Bunu yapmayacağım. Geride bıraktıklarıma sunacağın imkanları önemsemiyorum. Onlara yıllardır sunulan imkan zaten şu anki halimden daha iyi değil. Kötülükten kaçan insanlar değiller. Kötülüğü yaratan insanlarla beraberler. Ellerini ceplerine attıklarında ya şeker kamışı boyunda sikleri ya da en keskin bıçakları avuçlarının içine geliyor. Arkamdakiler bu varoşluğu, rezil kepaze hayatı, sefillik içinde yaşamaya alıştı. Kurtulmak elbette herkesin isteyeceği bir şey ama kurtulmanın daha şerefli yolları var. Burada bunu öğrendim, dostlarımdan öğrendim. Algınız, bizim her suçu işleyeceğimizi inandırıyor olabilir. Doğru, en pis işleri yaparız ama artık değil. Kendine başka bir siyah bul.

Teklifi sunan kişi elindeki sigarasını sinirle yere fırlatıyor ve merdivenlerden çıkıp içeriye giriyor. Domino oynayan Japonların taşlarını dağıtıyor. Arkasından laf yerken yoluna devam ediyor ve tanıdık bir sima görüp yanına gidiyor. Teklif ısrarını sürdürüyor.



Hadi ama. Beni mi layık gördün yapmam için?.. Bana bak tinkerbell. Sen ve senin gibi adamlar beni yoruyorsunuz. İşleri bu kadar basit yürüteceğini mi sanıyordun? Hem de burada. Beni iyi dinle fregá. Bir kafesin içindeyiz. Bizim için her gün daha zorlaşıyor, her şeyi harlıyorlar. Neden yanıma geldiğinin farkındayım. İçinde hala iç savaşın kalıntıları var. Bizden olmayanların yanında kuzeyli, modern bir cabrón gibiyken bizden olanların yanına girdiğinde eskimiş güneyli aksanınla konuşuyorsun. Hala bir intikam istiyorsunuz, doymadınız. Göçmen kesim olduğumuz için dışarıda küçüğün de küçüğü işleri bize kitliyordunuz. Burada da durum başta farklı değildi. Ama işleri artık değiştirdik. Paran güzel ama buraya tekrar girmeye değer değil. Bu sikik yere herkes her an girebilir. Her an girecek akrabalarım için, geride bıraktıklarım için risk almaya değmez. İnsanların peşini bırak. Bir kaos mu istiyorsun? Bunu bizzat akşama kadar blackjack oynayan dostlarınla yap. Yapamayacağınız işleri gözünüzde küçük gördüğünüz insanlara yaptırmaktan vazgeçin. Çok az bir vakit kaldı özgürlüğüme kavuşmak için. Buluşmamı ertelemek istemiyorum. Diyeceklerim budur, bizi yalnız bırak.

Red yiyince dişini sıkıyor. Odadaki her kişinin burnunun dibine gelip ters bakıyor ve odadan çıkıyor. Avlunun köşesinde tespih çeken bir grup görüyor ve yanlarına gidiyor. Aralarından birini kenara çekiyor. Yine aynı teklifi sunuyor.



Neden böyle bir çaba içerisine giriyorsun kardeşim. Burada bir bedel ödüyorsun. Dışarıdaki fani dünyada işlediğin günahlardan dolayı buradasın. Ben de bir günah işledim ve cezamı çekmeye razı geldim. Her ne kadar inkar etsen de, masal deyip namaza her durduğumuzda başımızı koyduğumuz yere tükürsen de bir gerçek var ki burası ahirete benziyor. Burası ne kadar kasvetli, ne kadar dar öyle değil mi? Kimseyle iletişimin yok, dışarısı nasıl bilmiyorsun, güzel yemekler yiyemiyorsun. Bu kafesin içinde bir suç işlediğini düşün, seni daha dar bir hücreye atıyorlar. Daha hayattayken cehennemin sıcağı ciğerlerine kadar giriyor. Bunu neden yapmak isteyesin ki? Eline ne geçecek hem, onun yerine sen mi geçeceksin?.. Bunun imkanı yok. Bir zebani ortadan kalkınca seni zebani yapmıyorlar. Senin dilinle söylemek gerekirse Jesse James'i öldürdün diye Jesse James olmuyorsun. Rüştünü ispatlamak istiyorsan bunu başkasını yok ederek değil, kendi varlığını sürdürerek yapmalısın. Aksi takdirde bir başka uçak senin kafana toslayabilir. Allah seninle olsun, amin.

Teklif sunan kişi, yanındaki kişinin tespihine vuruyor. Tespihi yere düşen adam, tespihin tanelerini topluyor. Teklifçi ise avlunun ortasında çevresine bakıyor. Kimseyi bulamayınca odasına çekiliyor.

sabah 10.00

Gardiyanlar copları demir parmaklıklara sürterek koridorun sonuna kadar ilerliyor. Koridorun sonuna geldiklerinde hücrelerin kapısı otomatik açılıyor. Merdivenden inerlerken görevlinin biri onları tuvalete çağırıyor.



Tuvalette, tişörtünde konfedere bayrağı olan birinin kalbinden şişlenip kollarının pisuara bağlandığı görünüyor. Mahkumlar da tuvalete geliyor. Gardiyanların arasından üç kişi dikkatle öldürülen şahsa bakıyor. Gardiyanlar olay yerini dağıttığında üçü de birbirine uzaktan bakıp hücrelerine geçiyorlar.​