Konuya cevap cer

JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Mesaj

<blockquote data-quote="Dragon" data-source="post: 5125" data-attributes="member: 40">Çok seslilik konusu şöyle, herkes kendi adamıyla başarılı olmak istiyor. Sosyal medyadaki Aykut hesaplarını, Ersun hesaplarını vs. geçiyorum onlarla ilgili değil mesele. Eski yöneticiler, yeni yöneticiler, başkanlar, eski teknik direktörler, taraftarlar, başkanların (Aziz ve Ali) akıl aldıkları eski oyuncular, arkadaşları, divan kurulu üyeleri vs. herkesin bir tarafı var. Ve herkes kendine Fenerbahçe tarihinde haksızlık yapıldığını düşünüyor, herkes kendi haksızlığını giderme peşinde ve ana hedef her zaman unutuluyor. Bu kırılma maalesef 2009-2010 sezonunun sonunda Aykut Kocaman'ın teknik direktör olması ile başladı. (Şu an ben bile bir taraf tutuyor gibi gözüküyorum bunu diyerek.) Zira bir neslin kahramanı olan Aykut Kocaman'ın öncelikle Daum gibi Fenerbahçe efsanesi sayılabilecek bir adamın arkasından gelmesi, transferleri, Daum dönemi ak dediğine göreve gelince kara demesi gibi etkenlerin üstüne şampiyon olunan sezonun sonunda şike operasyonları eklenince camiadaki bölünme hızlandı. Bugün geldiğimiz noktada maalesef bu bölünmeyi çözmenin tek bir yolu var, o da hiçbir tarafın dediğini yapmadan yepyeni bir yol çizmek. Fakat Ali'de bunu yapamıyor.Mesela Galatasaray. 40+ yaş üstü Galatasaraylıların büyük çoğunluğu Fatih Terim'den nefret eder. Fakat takımın başına geçtiği zaman ekseriyetle bir şey demez. Direkt kendi akrabam, GS üyesi bir insandan biliyorum. Şimdilerde rahmetli oldu, ama Terim zamanları GS maçı bile izlemezdi. Mesela FB'de bu tarz insanlar büyük çoğunluktayken GS'de tek tük. Herkes dişini sıkıyor, görmezden geliyor, kızılcık şerbeti içtim diyor ve kenetlenerek Galatasaray'ı başarıya taşıyor. Kimse ben Terim'i sevmem kardeşim, Terim varsa ben yokum demiyor. İlk puan kaybında demiştik olmaz diye diyerek kanaat önderliğine soyunmuyor.</blockquote>

[QUOTE="Dragon, post: 5125, member: 40"] Çok seslilik konusu şöyle, herkes kendi adamıyla başarılı olmak istiyor. Sosyal medyadaki Aykut hesaplarını, Ersun hesaplarını vs. geçiyorum onlarla ilgili değil mesele. Eski yöneticiler, yeni yöneticiler, başkanlar, eski teknik direktörler, taraftarlar, başkanların (Aziz ve Ali) akıl aldıkları eski oyuncular, arkadaşları, divan kurulu üyeleri vs. herkesin bir tarafı var. Ve herkes kendine Fenerbahçe tarihinde haksızlık yapıldığını düşünüyor, herkes kendi haksızlığını giderme peşinde ve ana hedef her zaman unutuluyor. Bu kırılma maalesef 2009-2010 sezonunun sonunda Aykut Kocaman'ın teknik direktör olması ile başladı. (Şu an ben bile bir taraf tutuyor gibi gözüküyorum bunu diyerek.) Zira bir neslin kahramanı olan Aykut Kocaman'ın öncelikle Daum gibi Fenerbahçe efsanesi sayılabilecek bir adamın arkasından gelmesi, transferleri, Daum dönemi ak dediğine göreve gelince kara demesi gibi etkenlerin üstüne şampiyon olunan sezonun sonunda şike operasyonları eklenince camiadaki bölünme hızlandı. Bugün geldiğimiz noktada maalesef bu bölünmeyi çözmenin tek bir yolu var, o da hiçbir tarafın dediğini yapmadan yepyeni bir yol çizmek. Fakat Ali'de bunu yapamıyor. Mesela Galatasaray. 40+ yaş üstü Galatasaraylıların büyük çoğunluğu Fatih Terim'den nefret eder. Fakat takımın başına geçtiği zaman ekseriyetle bir şey demez. Direkt kendi akrabam, GS üyesi bir insandan biliyorum. Şimdilerde rahmetli oldu, ama Terim zamanları GS maçı bile izlemezdi. Mesela FB'de bu tarz insanlar büyük çoğunluktayken GS'de tek tük. Herkes dişini sıkıyor, görmezden geliyor, kızılcık şerbeti içtim diyor ve kenetlenerek Galatasaray'ı başarıya taşıyor. Kimse ben Terim'i sevmem kardeşim, Terim varsa ben yokum demiyor. İlk puan kaybında demiştik olmaz diye diyerek kanaat önderliğine soyunmuyor. [/QUOTE]

İnsan doğrulaması

Ara

Ara

Konuya cevap cer