Konuya cevap cer

JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Mesaj

<blockquote data-quote="jaques" data-source="post: 42260" data-attributes="member: 59"><img src="https://cdn.discordapp.com/attachments/310373362197200897/1136066101634150590/garzas2.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />

Angel Garza: &quot;İnsan ücra bir bar köşesinde böylesine büyük bir saldırıya uğrayınca aklından geçen sadece tek bir şey oluyor. Anılar... Onlar, zamanın içinde kaybolmuş güzellikler. Dedemi ve amcamı hatırladıkça her seferinde her şeyin ne kadar hızlı değişebileceğini ve aynı zamanda ne kadar kısa sürede hayatımıza anlam veren şeyleri kaybedebileceğimizi anlıyorum. Dedem, Humberto Garza Sr... Tanrım ondan nasıl bahsetsem bilemiyorum. Tıpkı babalarımız gibi biz de dedemizin öğretilerinin içinde büyüdük. Onun ağzından çıkan her bir kelime, bana öğrettiği her şey hayatımı kökünden değiştirdi. Çünkü o öyle bir adamdı. Sadece kusursuz bir güreşçi değil, kusursuz bir insandı. Bir geleneği vardı. Doğduğumdan beri uzun bir süre daha görmeye devam ettiğim bir gelenek... Ne olursa olsun her ayın son haftasında bir aile yemeği hazırlardı. Hanımların yardım etmesi söz konusu bile değildi, her şeyi o yapardı. Ne kadar kederli olursak olalım, o akşamlarda her şey unutulurdu. Bir araya gelir, sohbet eder, gülerdik. Ama en önemlisi, birbirimize destek olurduk. Bir aileyi, aile yapan şey de zaten bu değil midir? Ama bazı zamanlar vardır ese, bazı zamanlar vardır... Kederini, birkaç saatliğine kurulan bir akşam masasında yok sayamadığın kadar karanlık zamanlar...&quot;

&quot;Y mi tío, Hector Garza... Son zamanlarını iyi geçirmedi. Kanser onu sadece güreşmekten değil, nefes almaktan da alı koymuştu. Onun gücünü, enerjisini kaybetmesi... Bunu görmek bizi yavaş yavaş paramparça etti. Ne kadar zamanının kaldığının farkındaydık. 2013'ün sıradan bir Nisan sabahında dedem Humberto Garza Senior'a mesaj attı... &quot;no cuentos conmigo padre&quot;. Amcamın kendi babasına, kardeşlerine ve bize ilettiği son mesaj buydu. Bir ay sonra da tamamen bu dünyayı terk etti. O günden sonra dedem için hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Kalan ömründeki 7 sene boyunca onu hiçbir zaman olmadığı kadar öfkeli, hiçbir zaman olmadığı kadar kederli görüyordum. Çünkü &quot;seçilmiş kişi&quot; olan evladını bu kadar kolay bir şekilde kaybetmenin acısını kabullenemiyordu. İçindeki bu acıyı da beni ve Humberto'yu eğiterek çıkardı. Evet, dediğim gibi belki de hiçbir zaman olmadığı kadar vahşiydi. Belki de hiçbir zaman olmadığı kadar acımasızdı. Ama tek bir şey istiyordu, torunlarının mirasa sahip çıkmasını... Bunu dileyerek de son nefesini verdi. Humberto ve benim, oğullarının bile yapamadıklarını yapmamız gerektiğini söyledi. Dakikalar boyunca da bunu sayıkladı.&quot;

<img src="https://cdn.discordapp.com/attachments/310373362197200897/1134847121082814584/garzas.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />

Angel Garza: &quot;İşte tüm bunlar yüzünden önüme koyacağınız her darbeyi ve zorluğu kabul ediyorum. Bu yüzden, ruhumdaki karanlıkla sonsuza dek yüzleşmeyi kabul ediyorum. Humberto ve ben, hem geçmişimizin mirasını taşıyacak hem de geleceğin kapılarını açan kişiler olacağız. Dedem ve amcam için,&nbsp; kendimiz için... Yolculuk ne kadar zor olursa olsun bunu yapacağız. Yeri gelince bir ayyaşın mektupları yüzünden kaybetmek ya da bir bar köşesinde saldırıya uğramak söz konusu olsa bile... Cidden bir Meksika pub'ında tezgahlanan dandik bir saldırının beni yıldıracağını mı düşündünüz? O zaman fazlasıyla yanıldınız. Biz bu şirketin Meksika pazarında rekorlar kırması için getirilmiş sıradan güreşçiler değiliz. Biz Garza'larız. Ailelerinin senelerdir süregelen lanetini kırıp miraslarını kendi elleriyle almaya gelen iki kuzen, iki kardeşiz. Lanet, yarın akşam kırılacak. Humberto ve ben Summerslam'de bu şirketin ilk Tag Team şampiyonları olmaya geliyoruz.&quot;

&quot;Ben Angel Garza... Ve bu, sadece kuzenimle benim hikayem değil. Aynı zamanda ailemin ve mirasımızın hikayesi.&quot;

[MEDIA=youtube]VjhnRzxWWn4[/MEDIA]
</blockquote>

[QUOTE="jaques, post: 42260, member: 59"] [CENTER][IMG]https://cdn.discordapp.com/attachments/310373362197200897/1136066101634150590/garzas2.jpg[/IMG] [B]Angel Garza:[/B] "İnsan ücra bir bar köşesinde böylesine büyük bir saldırıya uğrayınca aklından geçen sadece tek bir şey oluyor. Anılar... Onlar, zamanın içinde kaybolmuş güzellikler. Dedemi ve amcamı hatırladıkça her seferinde her şeyin ne kadar hızlı değişebileceğini ve aynı zamanda ne kadar kısa sürede hayatımıza anlam veren şeyleri kaybedebileceğimizi anlıyorum. Dedem, Humberto Garza Sr... Tanrım ondan nasıl bahsetsem bilemiyorum. Tıpkı babalarımız gibi biz de dedemizin öğretilerinin içinde büyüdük. Onun ağzından çıkan her bir kelime, bana öğrettiği her şey hayatımı kökünden değiştirdi. Çünkü o öyle bir adamdı. Sadece kusursuz bir güreşçi değil, kusursuz bir insandı. Bir geleneği vardı. Doğduğumdan beri uzun bir süre daha görmeye devam ettiğim bir gelenek... Ne olursa olsun her ayın son haftasında bir aile yemeği hazırlardı. Hanımların yardım etmesi söz konusu bile değildi, her şeyi o yapardı. Ne kadar kederli olursak olalım, o akşamlarda her şey unutulurdu. Bir araya gelir, sohbet eder, gülerdik. Ama en önemlisi, birbirimize destek olurduk. Bir aileyi, aile yapan şey de zaten bu değil midir? Ama bazı zamanlar vardır ese, bazı zamanlar vardır... Kederini, birkaç saatliğine kurulan bir akşam masasında yok sayamadığın kadar karanlık zamanlar..." "Y mi tío, Hector Garza... Son zamanlarını iyi geçirmedi. Kanser onu sadece güreşmekten değil, nefes almaktan da alı koymuştu. Onun gücünü, enerjisini kaybetmesi... Bunu görmek bizi yavaş yavaş paramparça etti. Ne kadar zamanının kaldığının farkındaydık. 2013'ün sıradan bir Nisan sabahında dedem Humberto Garza Senior'a mesaj attı... [I]"no cuentos conmigo padre". [/I]Amcamın kendi babasına, kardeşlerine ve bize ilettiği son mesaj buydu. Bir ay sonra da tamamen bu dünyayı terk etti. O günden sonra dedem için hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Kalan ömründeki 7 sene boyunca onu hiçbir zaman olmadığı kadar öfkeli, hiçbir zaman olmadığı kadar kederli görüyordum. Çünkü "seçilmiş kişi" olan evladını bu kadar kolay bir şekilde kaybetmenin acısını kabullenemiyordu. İçindeki bu acıyı da beni ve Humberto'yu eğiterek çıkardı. Evet, dediğim gibi belki de hiçbir zaman olmadığı kadar vahşiydi. Belki de hiçbir zaman olmadığı kadar acımasızdı. Ama tek bir şey istiyordu, torunlarının mirasa sahip çıkmasını... Bunu dileyerek de son nefesini verdi. Humberto ve benim, oğullarının bile yapamadıklarını yapmamız gerektiğini söyledi. Dakikalar boyunca da bunu sayıkladı." [IMG]https://cdn.discordapp.com/attachments/310373362197200897/1134847121082814584/garzas.jpg[/IMG] [B]Angel Garza: [/B]"İşte tüm bunlar yüzünden önüme koyacağınız her darbeyi ve zorluğu kabul ediyorum. Bu yüzden, ruhumdaki karanlıkla sonsuza dek yüzleşmeyi kabul ediyorum. Humberto ve ben, hem geçmişimizin mirasını taşıyacak hem de geleceğin kapılarını açan kişiler olacağız. Dedem ve amcam için, kendimiz için... Yolculuk ne kadar zor olursa olsun bunu yapacağız. Yeri gelince bir ayyaşın mektupları yüzünden kaybetmek ya da bir bar köşesinde saldırıya uğramak söz konusu olsa bile... Cidden bir Meksika pub'ında tezgahlanan dandik bir saldırının beni yıldıracağını mı düşündünüz? O zaman fazlasıyla yanıldınız. Biz bu şirketin Meksika pazarında rekorlar kırması için getirilmiş sıradan güreşçiler değiliz. Biz Garza'larız. Ailelerinin senelerdir süregelen lanetini kırıp miraslarını kendi elleriyle almaya gelen iki kuzen, iki kardeşiz. Lanet, yarın akşam kırılacak. Humberto ve ben Summerslam'de bu şirketin ilk Tag Team şampiyonları olmaya geliyoruz." "Ben Angel Garza... Ve bu, sadece kuzenimle benim hikayem değil. Aynı zamanda ailemin ve mirasımızın hikayesi." [MEDIA=youtube]VjhnRzxWWn4[/MEDIA] [/CENTER] [/QUOTE]

İnsan doğrulaması

Ara

Ara

Konuya cevap cer