RPG Hazza Ulaşmak

Şehrin karanlığını aydınlatan bina ışıkları ile kameralar bizi karşılıyor.

"Eğleniyorlar, korkuyorlar, içiyorlar, acı çekiyorlar ve haz alıyorlar. İçiyorlar, eğleniyorlar ve haz alıyorlar. Acı çekiyorlar, haz alıyorlar. Korkuyorlar, acı çekiyorlar ama haz alıyorlar. Dostlarına kazık atıyorlar, haz alıyorlar. Sevişiyorlar, haz alıyorlar. Aldatıyorlar ama haz alıyorlar. Kollarımda baygın düşüyorlar ama haz alıyorlar. Önemli olan da bu değil midir? Yaptığın her işin sonu o mükemmel hissiyata çıkıyor: Haz. O lezziz duyguya erişmek için hepimizin farklı yöntemleri vardır. Nasıl eriştiğimiz gerçekten önemli miydi? İnsanların size dayattığı yalanlar ve gerçekler tamamen sahte. Bizler hazzın kölesiyiz. Sonunun nereye varacağını düşünmeden ona erişmeye çalışır ve diğerlerini düşünmeyiz. Merkezde her daim "ben" olur. Karşımdakinin duygusu önemli mi? Yalan! Sadece ben varım. Acının getirdiği o zevki bana hangi kul verebilir? Ben seçerim, ben oynarım. Besin zincirinin tepesinde yalnızım. Gecenin karanlığını aydınlatan şu ışıklara bakın. Her birinin altında farklı hikayeler var. Kimisi yalnız başına film izliyor, diğeri arkadaşlarıyla partiliyor. Yalnızlık bir güç müdür? Arkadaşlık bir ayak bağı mıdır? Hikayeler yazılmaya devam ediyor. Gecenin doğası ile neden oynayıp aydınlatıyorlar? İnsanlar birbirini görmeden hiçbir zaman hazza ulaşamaz. Sahip olacağın bedene tamamen hakim olmak isteniyor. Oyun başlıyor."

Kamera karanlık bir bodrumu çekmeye başlıyor. Merdivenlerden bir adam iniyor.

"Karanlıktan korkar mısınız? Bir çocuk gibi ışığınız açık mı uyursunuz? Yatağın altındaki canavarın sizi yemesini beklemek ne kadar korku verici, değil mi? Şu yalanlar. Canavardan kaçmak yerine neden ona kucak açmıyorsunuz? Ona bir şans verin ve hayatınıza kabul edin. Her şey göründüğü gibi midir? Maskenin altındaki iyiliği görmek için ne yaptınız? Durun sizin yerinize ben cevap vereyim. Dış görünüşünü beğenmediğinizi dışladınız, onunla arkadaşlık kurmayı reddettiniz. Sizin için her şey kusursuz bir beden. Onun verdiği hazzı hiçbir şeye değişemeyiz. Çirkini yok et, güzel olanla oyna. Payback benim oyun alanıma dönüşüyor. Kollarımda baygın düşen bedenleri teker teker izleyeceksiniz. Kendinizi serbest bırakın ve benimle birlikte hazza erişin. Sevdiğiniz güreşçilerin acısıyla eğlenelim. Emin olun pek tepki vermeseler de onlar da zevk alıyor."


Yavaş yavaş perde açılıyor. Dışarıdaki ışığın içeri vurmasıyla birlikte Samuel Shaw'ı görüyoruz.

Samuel Shaw: Zavallı Dolph. Küçük AJ'in nerede biliyor musun? Snitsky dışında kimse bilmiyordur. Hey, Dolph. Nasılsın dostum? Yancın Big E ile yeni avlar için gece kulüplerine mi gittiniz yoksa sevgilinin peşinde misin? Birlikte AJ ve Snitsky'nin neler yaşadığını hayal etmeye çalışalım. Snitsky romantik bir adamdır. (Shaw'ın yüzünde sapıkça bir gülümseme oluşuyor) Emin ol sevgilini tatmin ediyordur. Küçük elleri şu anda Snitsky'e aittir. O ellerin neler yapabileceğini en iyi bilenlerden biri sen olmalısın. Üzülme, dostum. Birinin kaybı diğerinin kazancı olabiliyor. İş arkadaşın, gizli dostun için sevinmelisin. Sevgilini kaybettiğin için üzgün olduğunu biliyorum. Kollarımda bayılmadan önce son sözünün "AJ" olduğunu söylesem vicdanın biraz daha sızlar mıydı? Elbette öyle bir şey söylemedin. Senin aklın kazanmakta. Güvendiğin adam, sevgilini koruyamadı. Sevgilin, Snitsky ile kaçtı. Elinde ne kaldı Dolphin? O eller artık başkasına ait. Bir oyuncağın sahibinden kurtulması için tek yol atılması ya da yok olmasıdır. AJ şu an bu ikisinden birini düşünüyordur. Aklının ucunda bile yoksun. Karanlığa baktığımda AJ'in çırpınışlarını görüyorum, geceyi aydınlatan ışığa baktığımda Snitsky'nin duyduğu hazzı görüyorum. Bu iş keyifli olacak. Payback... Samuel burada.

Samuel Shaw perdeyi kapatıyor ve oda tamamen karanlık oluyor. Oluşan sessizlik eşliğinde kameralar kapanıyor.​