Edge'in Emeklilik Konuşması

Pek çok insan WWE'nin zarar vermediğini, yaptığımız şeyin biraz sahte olduğunu düşünüyor ama o soyunma odasındaki herkes, buraya adım atan herkes bir çift bağcık bağladı. Durumun böyle olmadığını biliyorlar. Bu da beni size söyleyeceğim şeye getiriyor. Sekiz yıl önce boynumu kırdım. Spinal füzyon ameliyatı oldum, yani boğazınızı hareket ettiriyorlar, oraya bir plaka koyuyorlar ve vidalıyorlar. Gerçekten derinlemesine bir ameliyat. Ama o ameliyat sayesinde o andan itibaren ödünç alınmış zamanla güreştiğimi biliyordum. Çok fazla acı çekerken kısa sürede çok hızlı ileri sardı. Kollarımdaki hissi kaybediyorum. Bu yüzden bir güç testinden geçtim ve şükürler olsun WrestleMania'yı geçtim ama WWE daha fazla teste girmemi istedi ve yaptım MRI emekli olmam gerektiğini gösteriyor.
Yani inanın bana, bu benim seçimim değil, doktorlar bana başka seçeneğim olmadığını söylediler. Neyse ki öğrendiler çünkü artık tekerlekli sandalyeye mahkûm olmayacağım. Bu düşündüğümden biraz daha zor olacak. Bilirsiniz, teşekkür ederim çocuklar, ama size söylüyorum, bu benim için duygusal bir inişli çıkışlı bir hafta oldu ve yalan söylemeyeceğim: Christian'la konuşana kadar kendim için üzülüyordum ve bilmeyenler için söyleyeyim, Christian 27 yıldır benim en iyi arkadaşım. Kendime kızgındım, vücuduma kızgındım çünkü bu şirkette bana güvenen pek çok insan varmış gibi hissediyordum, onları hayal kırıklığına uğratıyormuşum gibi hissediyordum, sizi hayal kırıklığına uğratıyormuşum gibi hissediyordum, ama sonra ben de üzüldüm çünkü bunu kendi şartlarımla bitiriyormuşum gibi hissetmiyordum, ama o bana tüm kariyerim boyunca kendi şartlarımla yarıştığımı hatırlattı. Hala hepiniz gibiyim, WWE'nin büyük bir hayranıyım. Her ay Christian ve ben Maple Leaf Gardens'a giderdik ve favorilerimizi izlerdik, Legion of Doom'u izlerdik, Demolition'ı izlerdik, Hulk Hogan'ı izlerdik, hepsini izlerdik ve büyülenirdik ve sonra WrestleMania VI'ya gittim ve Hulk Hogan'ı Ultimate Warrior'a karşı izledim ve 'Bunu bir gün yapıyorum' dedim'. Ve biliyor musun? YIllar geçti ve ben Wrestlemania'nın main event'inde The Undertaker'a karşıydım. Bunu hayal etmemin bir yolu yok. Bana on bir yaşındayken, bu şirketin tarihindeki herkesten daha fazla şampiyonluk kazanacağımı söylemenin bir yolu yok, buna inanmam mümkün değil. Ve bana son maçımın Dünya Ağır Siklet Şampiyonasını savunan ana etkinliklerden birinde WrestleMania'da olacağını ve Dünya Ağır Siklet Şampiyonu olarak emekli olacağımı söylemiş olsaydın. Dostum, dışarı çıkmanın daha iyi bir yolunu hayal edemedim, gerçekten yapamadım. Biliyor musun, ben, 23 yaşındayken WWE'de başladım, bunu 19 yıldır yapıyorum, 14'ü WWE'de, ilk maçım 10 Mayı, 1996'ydı. 23 yaşındaydım ve hepinizin önünde büyüdüğümü hissediyorum. Önünüzde çok fazla hata yaptım, onlardan öğrendim ve önünüzde bir adam oldum. New York sokaklarında koşan sessiz bir adam olmaktan, onun için çok küçük bir trençkottan, Brood'daki sahte bir vampire, komiklerden birine, aptal adamlar Christian ile birlikte flaş fotoğrafçılığı olanlar için poz, WWE tarihinin en hor görülen adamlarından biri oldum, Aslında Long Island Sound'a atıldım, Vickie Guerrero ile değil Lita ile canlı bir seks kutlaması yaptım, soyunma odasındaki herkesin saygısını kazandım ve şükürler olsun tüm saygınızı kazandım. Çünkü buraya nasıl gelsem de, size her gece olduğu kadar memnun etmeye çalıştım. Ve siz de bunu bana geri verdiniz. Bu yüzden tüm bunları özleyeceğim. Müziğimi duyduğumda ve rampaya çıktığımda bu tepkiyi özleyeceğim. Bu doğrudan sizden kalbe bir adrenalin atışı gibi ve inanılmaz, tarif edemem. Bununla birlikte, yarın tayt giymek zorunda değilim ve bu gece bir sürü dondurma yiyeceğim. Ama bana JR tarafından işe alındıktan sonra tüm bunları tekrar yapıp yapmayacağımı sorsaydınız, tüm yolları seyahat edip etmeyeceğimi, tüm milleri kaydedip kaydetmeyeceğimi, tüm uçuşları atlayıp geçemeyeceğimi, tüm uykusuz geceleri, tümünü sorsaydınız. Ameliyatlar, yaralanmalar, dişlerimdeki metal çubuklar... Tekrar yapıp yapamayacağımı sorsaydın... Teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim​