RPG Kuzen

Alberto “El Patron” Del Rio: Sizi yeniden görmek güzel hissettiriyor. Aslında itiraf etmeliyim ki… bu ara bir an hiç bitmeyecek gibi hissettirdi. Çünkü biliyorsunuz, Meksika’da maskeyle güreştiğim zamanlar kadar olmasa bile hala çok güçlüyüm, hala çok tehditkarım ve hala çok ciddi bir rakibim. Herkes için. Bu çatının altındaki herkes. Fakat artık 47 yaşındayım ve bu dört köşenin arasında geçireceğim tek bir anı bile boşa harcamak istemiyorum. Çünkü hala bu şirketin en büyük ve en başarılı güreşçisiyim, ancak bunu ulaşılmayacak bir yere taşımam lazım. Ve bunun anahtarını biliyorsunuz. 2024’ün başından beri peşinden koştuğum şey. Bu şirkette kimsenin başarmadığı, başaramayacağı bir şey. Hayır, kişilik bozukluğu değil. Bunu yaklaşık 10 sene öncesinde Finn Balor yaptı. Hayır, göğe yükselmekte değil. Çünkü bu s*ktiğimin sisinin içinden geçerek değil, Perro Aguayo gibi bu iplerin arasında can verdiğinde olur. Hayır, hayır! Saçma sapan yenilmezlik serileri değil, şirketin ilk triple-crownu olmak değil, ilk WrestleMania’sını ayakta kapatmak değil, hiçbir şey değil! Bu şirkette kimsenin başaramayacağı tek şey, bir sene içinde kazanılan tam 3. ana kemer şampiyonluğu. Bunun peşindeyim. Tam 6 aydır. (daralmışçasına bir iç çekiyor.) Bu yolun sonuyla ilgili bir şüphem yok sadece yolculuk… yolculuk fazla uzadı. Ve gidilen her bir kilometre, dönen her bir tekerlek beni fazlasıyla rahatsız etmeye başladı. Çünkü bu yolun sonu çoktan gelmeliydi, tabii Alberto Del Rio değilseniz. Çünkü bu şirkette sadece benim başıma gelecek olayları yaşıyorum. Pardon, sadece şirkette yer alan en büyük ismin başına gelecek olayları yaşıyorum. Çünkü en büyükseniz… en büyükseniz daima size karşı son bir numaraları olur. Bu canları pahasına olsa bile. Angel… que descanse en paz.(rip.) Bana karşı son numarasını yaptı. Bu benim bir ayıma, Angel’inse tüm kariyerine mal oldu. Bana benziyordu. Aptal çocuk. Beni yenebilmek için bana benzemen yetmez, ben olman lazım! Ve günün sonunda onu ben öldürdüm, Titus’sa sadece mezarını kazdı. Carillo. Bana karşı yaptığı son numarasında arkasına bir ordu topladı, bense karşılığında ona kırık bir boyun verdim. Kurt Angle bununla bir altın madalya kazandı fakat Carillo… Carillo’nun kazandığı tek şey piyango oldu. Emeklilik piyangosu. Onu Venis’in mi emekli ettiğini düşünüyorsunuz? O sadece bunu resmileştirdi. Carillo’yu ben emekli ettim! Ve hikayesine boydan boya çarpı attığım diğerleri… Morrison, Daniels, Venis, Doctor, William… Tüm bunları ben yaptım. Hikayesini bitirmek isteyenlerin hikayesini bitirdim, üsteli bunu çatı katından bir arabanın üzerine fırlatmadan. Fakat hikayenin konusu bu değil. Hikaye… Alberto’nun kariyerlerini sona erdirdiği iki adam. İki güreşçi. İki Meksikalı. İki kuzen. İşte can alıcı kısım bu. Kuzen. Çünkü yolum uzadı ve buna sebep olan şey bu. Kuzen. İkiden fazla. Son PAYBACK’te istediğimi almaya sadece saniyeler… hatta ne saniyeleri a*ına koyayım, saliseler uzaktayken yolum yeniden kuzenlerle kesişti. Uso’nun kararan gözlerinin ardından almaya sadece saliseler uzakta olduğum kemeri benden kuzenleri çaldı. Fakat çocuklar, benim kuzenlerle ilgili kötü bir anım yok. Kuzenlerin benimle var. Ve korkarım… korkarım sizin kaderiniz de PGW’un diğer kuzenlerinden farklı olmayacak. Günün sonunda size de kırık bir boyun ve hayatınız boyunca unutamayacağınız bir ders vereceğim. Çünkü bunu yaptım. Bunu daha önce yaptım! Ve yine yapacağım. Çünkü…

Benim adım… Benim adım Alberto “El Patron” Del Rio. Ama siz… siz bunu zaten biliyorsunuz.​