- Katılım
- 2 Tem 2023
- Konular
- 33
- Mesajlar
- 2,375
- Beğeni sayısı
- 441
- PG Nakit
- 0
- Konum
- Maltepe
- RPG Karakteri
- Jeff Hardy
- Favori Güreşçi
- Adam Cole
Gerçekler; yapabileceklerindir. Bu yüzden kimse dinleyip pişman olmak istemez.
Jeff Hardy'i odasında aynaya bakarken görüyoruz, karanlık bir odada kendisi ile son kez yüzleşir.
Kendini kandırmak kolaydır, zihninde istediğin kadar iyi olabilirsin. Ama yalnızca kendi zihninde. Her insan, bahsi geçen bir başka isimden daha iyi olduğunun savunulmasını ister. Bu bir ego yarışı değil aslında, rekabetin kendisi. Her sporda popülariteyi arttıran bir unsurdur. Rekabetler vesilesi ile insanlara o spor dalına daha çok ilgili olabiliyorlar. İkiye veya daha fazla gruplara ayrılmış fikirler insanları tahmin edildiğinden daha çok sosyalleştiriyor. Karşıt fikirde olduğunu duymak veya aynı kişi veya takımı destekleyen insan ile aynı şikayetlerde bulunmak toplumu heyecanlandıran bir unsur. Müsabakaları stratejik olarak değerlendirmek, o sporun tarihine inmek gibi ileri düzeyde takip sağlamak o sporu işi olarak gören insanları tahmin edildiğinden çok mutlu edebiliyor. Çünkü sen o kişi için en önemli bilgi kaynağısın. Ve senden bir şeyler öğrenirken seni bir enformasyon amacı olarak da görmüyor, senin gibi olmak istiyor. Heyecan ile gözlerimin içine bakan çocukların bir yandan kolluklarına bakıp "acaba istesem mi?" Diye ikileme düştüğü zaman beni mutlu eden bir gülümseme belirirdi yüzümde. Şimdi ise onlar için yeteneğini heba etmiş bir hayal kırıklığıyım. Temiz ve iyi olmaya çalışıyorum, bunu kendim için ve aynı zamanda içimden geldiği için yapıyorum ancak geçmiş hiçbir şeyi unutmaz. Olumsuz bir örnek olarak gösterilebilecek bir kariyer inşa ettim.
"Beni neden kimse anlamıyor?"
Her insan ile empati yapabilmenin mümkün olduğunu düşünürüz. Ben, çocukluğumdan beri bunu düşünen bir insan değildim. Doğrular herkes için aynı doğrulardır elbette ama sorunlar ve çözümler aynı değildir. Sorunlarımı ve sorunlarımı aştıktan sonra yaşadığım problemleri paylaşmış olmam, beni çok iyi anlayacağınız anlamına gelmez. Bu konuda herhangi bir yarış yapmıyorum, ben de aynı şekilde bir çoğunuzun yaşadığı problemlerin ne hissettirdiğini bilmiyorum. "Kalkmak mı yoksa ayakta kalmak mı daha zor? " Sorusunun cevabı; insanların yol haritasında gizlidir. Muhtemelen son iki şovda görmüş olduğum tepkiyi eleştirmem gerektiğini düşünüyorsunuz, elbette eleştirip kendi adıma değerlendirmeler yapacağım ama ancak bunlar; çoğunluğun benimle empati kuramadığına inanılması. Hiçbirine tepkili değilim, beni istedikleri gibi kabul edebilirler. Ne kadar insanların unutmasını sağlayacak kadar çabalayacak olsam da hiçbirini silemeyeceğim. Kimseden beni anlaması için benim kadar karanlık bir geçmiş yaşamasını isteyemem.
"En büyük hatam; geçmişteki kendimi ortadan kaldırmak için yola çıkmamdı. Çünkü bunu yapamayacaktım."
Aynayı parçaladığın zaman sadece kendi gözlerine cevap vermiş olursun.
Kaybettiğimiz şeylere üzülmek yerine önümüze bakmamız söylenir. Hatta geçmişteki hatalar sayesinde bugün ki kendimiz olduğumuz söylenerek bizleri avutmak isterler. Doğru olan çoğu zaman evrenseldir ve doğrular için ne kadar geç kalırsan o kadar kötüdür. Kendimi basit bir şekilde kandırmak istemiyorum, kendim dışında bir çok insana zarar verdim ve bu benim üçüncü konuşmam olmasına rağmen hâlâ sizlere güreş ile ilgili bir şeyler anlatamıyorum. Zamanında, daha erken bu konuşmaları yapmadan kendimi engelledim. İçimde bu durumdan kurtulmak istemeyen parçam bana yanlış olmayan şeyleri saymanın daha kolay olduğunu söylüyordu.
"Epey kafa karıştırdım değil mi?"
Kimseden beni anlamasını istemedim, ben sadece kendimi suçlamak istedim. En önemli yaşlarımda güreşten uzak kaldığım için kendimi suçlamak istedim. Dinlediğiniz için hepinize teşekkür ediyorum, artık güreş konuşabiliriz.
.....................................................................
Bu sefer Jeff Hardy'i arka alanda yüzünde Panteri anımsatan bir boya ile görüyoruz.
Ve gözlerini açar.
"Mağlubiyetin nasıl bir şey olduğunu hatırlamak bir profesyonel için önemli bir noktadır. Tekrar aynı hissi yaşamamak için neler yapabileceğimi gösterme fırsatı. "
Jeff Hardy'i odasında aynaya bakarken görüyoruz, karanlık bir odada kendisi ile son kez yüzleşir.
Kendini kandırmak kolaydır, zihninde istediğin kadar iyi olabilirsin. Ama yalnızca kendi zihninde. Her insan, bahsi geçen bir başka isimden daha iyi olduğunun savunulmasını ister. Bu bir ego yarışı değil aslında, rekabetin kendisi. Her sporda popülariteyi arttıran bir unsurdur. Rekabetler vesilesi ile insanlara o spor dalına daha çok ilgili olabiliyorlar. İkiye veya daha fazla gruplara ayrılmış fikirler insanları tahmin edildiğinden daha çok sosyalleştiriyor. Karşıt fikirde olduğunu duymak veya aynı kişi veya takımı destekleyen insan ile aynı şikayetlerde bulunmak toplumu heyecanlandıran bir unsur. Müsabakaları stratejik olarak değerlendirmek, o sporun tarihine inmek gibi ileri düzeyde takip sağlamak o sporu işi olarak gören insanları tahmin edildiğinden çok mutlu edebiliyor. Çünkü sen o kişi için en önemli bilgi kaynağısın. Ve senden bir şeyler öğrenirken seni bir enformasyon amacı olarak da görmüyor, senin gibi olmak istiyor. Heyecan ile gözlerimin içine bakan çocukların bir yandan kolluklarına bakıp "acaba istesem mi?" Diye ikileme düştüğü zaman beni mutlu eden bir gülümseme belirirdi yüzümde. Şimdi ise onlar için yeteneğini heba etmiş bir hayal kırıklığıyım. Temiz ve iyi olmaya çalışıyorum, bunu kendim için ve aynı zamanda içimden geldiği için yapıyorum ancak geçmiş hiçbir şeyi unutmaz. Olumsuz bir örnek olarak gösterilebilecek bir kariyer inşa ettim.
"Beni neden kimse anlamıyor?"
Her insan ile empati yapabilmenin mümkün olduğunu düşünürüz. Ben, çocukluğumdan beri bunu düşünen bir insan değildim. Doğrular herkes için aynı doğrulardır elbette ama sorunlar ve çözümler aynı değildir. Sorunlarımı ve sorunlarımı aştıktan sonra yaşadığım problemleri paylaşmış olmam, beni çok iyi anlayacağınız anlamına gelmez. Bu konuda herhangi bir yarış yapmıyorum, ben de aynı şekilde bir çoğunuzun yaşadığı problemlerin ne hissettirdiğini bilmiyorum. "Kalkmak mı yoksa ayakta kalmak mı daha zor? " Sorusunun cevabı; insanların yol haritasında gizlidir. Muhtemelen son iki şovda görmüş olduğum tepkiyi eleştirmem gerektiğini düşünüyorsunuz, elbette eleştirip kendi adıma değerlendirmeler yapacağım ama ancak bunlar; çoğunluğun benimle empati kuramadığına inanılması. Hiçbirine tepkili değilim, beni istedikleri gibi kabul edebilirler. Ne kadar insanların unutmasını sağlayacak kadar çabalayacak olsam da hiçbirini silemeyeceğim. Kimseden beni anlaması için benim kadar karanlık bir geçmiş yaşamasını isteyemem.
"En büyük hatam; geçmişteki kendimi ortadan kaldırmak için yola çıkmamdı. Çünkü bunu yapamayacaktım."
Aynayı parçaladığın zaman sadece kendi gözlerine cevap vermiş olursun.
Kaybettiğimiz şeylere üzülmek yerine önümüze bakmamız söylenir. Hatta geçmişteki hatalar sayesinde bugün ki kendimiz olduğumuz söylenerek bizleri avutmak isterler. Doğru olan çoğu zaman evrenseldir ve doğrular için ne kadar geç kalırsan o kadar kötüdür. Kendimi basit bir şekilde kandırmak istemiyorum, kendim dışında bir çok insana zarar verdim ve bu benim üçüncü konuşmam olmasına rağmen hâlâ sizlere güreş ile ilgili bir şeyler anlatamıyorum. Zamanında, daha erken bu konuşmaları yapmadan kendimi engelledim. İçimde bu durumdan kurtulmak istemeyen parçam bana yanlış olmayan şeyleri saymanın daha kolay olduğunu söylüyordu.
"Epey kafa karıştırdım değil mi?"
Kimseden beni anlamasını istemedim, ben sadece kendimi suçlamak istedim. En önemli yaşlarımda güreşten uzak kaldığım için kendimi suçlamak istedim. Dinlediğiniz için hepinize teşekkür ediyorum, artık güreş konuşabiliriz.
.....................................................................
Bu sefer Jeff Hardy'i arka alanda yüzünde Panteri anımsatan bir boya ile görüyoruz.
Ve gözlerini açar.
"Mağlubiyetin nasıl bir şey olduğunu hatırlamak bir profesyonel için önemli bir noktadır. Tekrar aynı hissi yaşamamak için neler yapabileceğimi gösterme fırsatı. "
