RPG Man of the Hour

Kameralar açıldığında arenadaki dev ekranda bir video kaydının oynadığını görüyoruz.
​

"Bana kalırsa en zoru çabalamaktı... Bazı şeylerin düzelmeyeceği apaçık belli olsa da daha iyi olması için, daha fazlasını hak ettiği için sadece çabalamak... Yaptığım tek şey buydu. Tüm bu çabanın sonunda nihayet başarabilmeyi isterdim. Hayallerime kavuşup bu endüstriyi daha iyi bir hale getirebilmeyi her şeyden çok isterdim. Kim bilir, belki de başarmışımdır bile... O altın kemerine üstüne attığım X sadece PGW Şampiyonluğunun değişimini temsil etmiyordu, PGW'da öğretilen yanlış profesyonel güreş kavramının değişimini temsil ediyordu."
​

"Ama bu temsil pek de uzun sürmedi değil mi? Yaktığım ateş, beni de içine aldı. Tekrardan en baştayım. Peki bundan sonrası için ne var? Yeni bir misyona mı ihtiyacım var? Çarpı atılacak yeni bir ganimet aramak kulağa hiç de fena gelmiyor... Yoksa benden alınan şeyin peşinden koşmaya mı ihtiyacım var? Çocukla uğraşmaya devam mı etmeliyim? Ya da belki de..."
​

"Son bir şarkıya... Belki de ihtiyacım olan tek şey budur."​

Ekran kapandıktan sonra girişte bir hareketlilik meydana geliyor... Girişteki o isim CM Punk!



This Fire Burns çalmıyor bile. Kendisinin yüzünde tarif edilemeyecek bir hüzün var. Seyirciler bile fazlasıyla bu durumun farkında. Punk seri bir şekilde ringe giriyor ve yanında getirdiği mikrofonu eline alıyor. Bir süre arenayı süzdükten sonra konuşmasına başlıyor.



CM Punk: Biliyorum, yüzüme bağırmak istediğiniz kelimeler henüz bitmedi. Yaptığım onca şeyden sonra bu yaşananları hak ettiğimi düşünüyorsunuz. Kendinizce haklı olabilirsiniz. Çünkü tüm bu yaşananlar benim hatam. Her şeyi kontrol altına aldığıma o kadar inanmıştım ki en fazla önem vermem gereken şeyi atladım. O çocuğu küçümsemek... Hiç de akıllıca değil. Sonuç olarak yaktığım bu ateş Londra'da o kadar kuvvetliydi ki finalde beni de kül etti.

Punk kafasını eğiyor.

CM Punk: Aslında yaptığımız işin ironisi de bu değil mi? Aylar boyunca uğraştığım, kendi ellerimle inşa ettiğim bu dönüşümün tek bir gecede yok olması açıkçası kendi içinde bir trajikomiklik barındırıyor. İnsanın başladığı yere dönmesinden daha kötü bir his olamaz. Hele CM Punk iseniz... İşte o zaman başa dönmek aslında en büyük kabusunuzu tekrardan yaşamaktır.



CM Punk: Fakat bazen kabuslar hayallerinizin sonu değildir. Ocak ayında buraya ilk adımımı attığımda ve dakikalar sonra kovulduğumda insanlar işimin bittiğini düşünmüştü. Ama ben her zamanki gibi kendime bir çıkış yolu buldum ve asla unutulmayacak bir devrim başlattım... Hem de bunu burada değil, NOW'da başlattım. Çoğu güreş izleyicisinin umursamadığı, buradakilerin ise görmezden gelmeye çalıştığı o şirkette... Şimdi dönüp baktığımda beni ben yapan şeyin bu kabus olduğunu anlıyorum. Beni ben yapan şey, 6 aydır içimdeki dinmek bilmeyen bu nefret. İtiraf etmesi ne kadar zor olsa da... PGW, beni ben yapan şey. Eğer ondan bu kadar nefret etmeseydim tüm bu yaptıklarımı yapacak motivasyonu kendimde bulamazdım, profesyonel güreşi kökünden değiştirecek bir serüvene imza atamazdım.

CM Punk'a destek geliyor.

CM Punk: Günlerdir duyduğum tek şey CM Punk için sırada neyin olduğuydu... Bunun cevabını dolaylı yoldan aldığınızı düşünüyorum. CM Punk için sırada bir şey yok. Çünkü artık... Ortada bir nefret yok.



CM Punk: Hanımlar ve beyler, benim PGW ile olan savaşım bitti. İster inanın, ister inanmayın.. Ben burayı değiştirdim. Bunu NOW'a gittiğimde ya da üstüne çarpı atılmış, şirketin adını taşıyan bir altın parçasını belimde taşıdığım 28 günde değil.. Tam olarak şu an başardım. Değişen yüzler, değişen fikirler ve değişen bir PGW... Artık olay bundan ibaret. Size haftalar önce bahsettiğim bu restorasyon gerçeğe dönüştü bile. Bu restorasyonun keyfini sürecek kişi ben olmasam da hepinize garanti ederim ki buna en yakından tanıklık edecekler sizlersiniz.

Seyircilerden destek gelmeye devam ederken Punk aynı ciddiyetle devam ediyor.

CM Punk: Ama bilmenizi istediğim son bir şey var. Eğer günün birinde burada işler tekrardan sarpa sararsa, PGW profesyonel güreşin ne demek olduğunu tekrar unutmaya başlarsa bilmenizi istediğim son şey şu... CM Punk ne olursa olsun burada olacak.

Punk mikrofonu bırakıyor ve duygulu bir ifadeyle seyircilere bakıyor. İlk geldiği andan beri bir "yabancı" olarak konumlandırıldığı PGW ringlerinde artık bir "yerli" olarak duruyor. Çünkü kim ne derse desin, belki de en büyük PGW düşmanı aslında PGW denilen bu yeri en çok seven ve onu daha iyi bir yer haline getirmek için çabalayan bu adamdı. O ringden inip gözlerden kaybolurken kafasının içinde hangi sözlerin döndüğünü çok iyi biliyoruz...

Now the man of the hour is taking his final bow
As the curtain comes down
I feel that this is just goodbye for now

​