RPG Tahkikat Komisyonu

başlıyoruz

Perdede, bozuk ve lekeli antik kent fotoğrafları var. Her bir slaytta farklı bir açı var. Kültürel tanıtım adeta. Slayt başa geliyor. Her bir açı tekrardan ama hızlıca perdede görünürken sütunlar bir anda patlatılıyor.



Perdenin altından üstünden dumanlar geliyor. Perde yere devriliyor ve dumanların arasında bir insan silüeti var.

sesini ancak bu şekilde duyurabilirsin.



Dumanın rengi alev tonlarına geliyor.

Tek bir tane, çığı yaratmaya yeter. Tek bir kıvılcım, tüm şehri yakmaya etmeye yeter. Tek bir hata, her şeyi siler atar. Köşelerde kıyılarda kenarlarda kuytu bucak yerlerde... hep bir yerlerde her şeyi başlatacak mesajı bekleyen bir şey, birileri var... Mesajı çok uzakta aramaya gerek yok. Karmaşık düşüncelere kapılmaya gerek yok. Ne uzun bir arayış içine girecek ne de uzun vadeli düşünecek kadar vaktimiz var. Vaktimiz kalmadı ama çözüm ayağımızın dibinde ve çözümü bir an önce bulmak zorundayız.

Dumanların arasından Matt Morgan çıkıyor. Kumandayı alıp slayt gösterisini kapatıyor. Çalışma arkadaşları sunumu dolayısıyla onu alkışlıyor. Hiçbiri ile el sıkışmadan salonun diğer tarafına doğru yürüyor. Kapıyı açıyor. Daha büyük bir salon var karşısında. İçeriye adımını attığı anda gözleri kör edecek derecede bir parıltı geliyor.



Dünyaya hükmeden doğaydı. Doğa ile uyum içinde yaşayan insanlar, en üstün insani özelliklere sahipti. Size aktarılanlara göre bir zamanlar insanlar on yıllık bir ağaç kadar uzundu. Bir fırtına kadar kuvvetliydi. Bir deprem gibi her şeyi tek seferde yakıp yıkacak güçteydi. Bir kırılma gerçekleşti ve kopan parça bir daha bulunamadı. Parçaya yaklaşanlar oldu ama onlar da hayattan koptu. İşte burası, kopan parçanın peşinden giden insanlarla dolu.

Binlerce kapsülün yer aldığı bir uçurum var. Neredeyse dünyanın merkezine doğru gidiyor. Her bir kapsülün içinde bir insan var.

Yaratıcı, dünya üzerindeki kontrolünü kaybetti. Kontrol edemediği için her şeyi akışına bıraktı ama çöküş çoktan başladı. Zayıf, çelimsiz, işe yaramayan, ağlak, gördüğünü bir daha hatırlamayan, en hafif taşı bile kaldıramayan insanlar varlıklarını sürdürüyor. Çocukları oluyor, nesilden nesile insanlığın genetiğine zarar veriyorlar. Güç onların elinde. Sorun burada başlıyor ve sorunun çözümü bu kapsüllerde. Kapsüldekilerin her biri, öz arayışının peşinden giden insanların yarattığı insanlar. Her biri başlangıçtaki en üstün insani özelliklere sahipler. Ağaçlar kadar uzun, fırtınalar kadar kuvvetli, depremler kadar güçlü... Bizi dipten çıkaracak insanlar karşında. Sınırlı sayıda seçim hakkın var. Kime can vereceğine şu an karar vereceksin. Kimin ruhunun hala burada kalması gerektiğine şu an karar vereceksin. Tüm kontrol senin elinde. Mekanizma sadece senin için çalışıyor. Hangisi ya da hangileri?

Matt Morgan, fazla düşünmeden karşısındaki iki kapsülü seçiyor. Kapaklarını açıyor.



Saygıdeğer yolcularımız, uçak park pozisyonuna ulaşmıştır. Greenville'e hoş geldiniz. Kemerlerinizi açabilir, tüm elektronik cihazlarınızı kullanabilir ve baş üstü dolaplarından eşyalarınızı alabilirsiniz....

beyefendi yolculuk boyunca gözlerini açmadı hostes hanım.

beyefendi... beyefendi geldik, lütfen uyanın. bir tek siz kaldınız.

Matt Morgan'ın PSG maçı Selçuk İnan gibi bir hali var. Uyku sersemi uçaktan inerken arabasını pistte görüyor. Arabanın nasıl pistte bulunduğuna şaşırarak bakarken içinden Luther Reigns ve Mark Jindrak iniyor. Morgan'ın eşyalarını yerleştiriyorlar ve havaalanından çıkıyorlar.​