RPG Huzur(suz)

Kameralarımız izbe, küçük bir ringin etrafına doluşmuş yüzlerce tutkulu insanla açılıyor. Kısa bir süre sonra Alberto “El Patron” Del Rio’nun müziği duyulduğundaysa bu tutku katlanarak artıyor. Del Rio’da seyircinin tutkusundan bir adım geri kalmayarak içindeki tüm istek ve arzuyla seyircilerle bütünleşiyor. Ardından yoğun “si” tezahüratları altında ringin yolunu tutuyor.



Del Rio ringe girdiğinde bir süre onun için gelen tezahüratların dinmesini bekliyor. Devamında ise kendinden beklenmeyecek bir şekilde takımının ceketini fırlatıp bir kenara atıyor. Tıpkı eve geldiğinde, üstünü çıkartmak gibi. Devamında ise konuşmaya başlıyor.



Alberto “El Patron” Del Rio: Biliyordum… Bugün burada sadece kardeşlerimle beraber olacağımı biliyordum. Bilmek zorundaydım, çünkü biz güreşin dışlanmış çocuklarıyız. Bilmek zorundaydım, çünkü biz Meksikalıyız! (çok güçlü bir alkış geliyor.) Bizler, düzenin dışına itilmek istenenleriz. Profesyonel güreşin her anında bizim imzamız varken, günün sonunda bu iş için en iyi yerin beyaz boşluğun üzerindeki kırmızı bir nokta olduğunu söylüyorlar. (yuhalamalar başlıyor.) Biliyorum, biliyorum… sinirlenmekte sonuna kadar haklısınız. Çünkü ben de sizin kadar sinirliyim. Beni bu işe başladığım ilk günden beri bunun için mağdur etmeye çalıştılar fakat… fakat bu imkansızdı. Çünkü bu bayrağın beni edebileceği şey… en çok… mağrur. Evet dostlarım, bu mağrurluğu hepinizin gözlerinde görüyorum! Ve bu düzeni değiştireceğiz. Tıpkı Eddie’nin yaptığı gibi! (kendince anıyor.) Tıpkı Mysterio’nun yaptığı gibi. Tıpkı Juventud’un yaptığı gibi. Tıpkı benim yaptığım ve yapmaya devam ettiğim bu siktiğimin şeyi gibi! Pes etmeyeceğiz! Çünkü… çünkü bu bizim kanımızda yok kardeşlerim! y ganadores… (ve kazananlar) hiç hata yapmayanlar değil… pes etmeyenlerdir! (yine olumlu bir tepki alıyor.) Ve ben… Jose Alberto Rodriguez. Bugüne kadar bir an bile pes etmedim! Ne kendi kanımdan ihanet gördüğümde ne de hakkım olanın gasp edildiğinde.. bir an bile pes etmedim. Fakat… bugün yalan yok. Kardeşlerime, kendi kanlarıma yalan yok. Fakat… içime attım. Ve içime attığım tüm bu hisler günden güne çoğalan bir kine dönüştü. Ve bu kin, beni olduğum adama dönüştürdü. PGW’un en başarılı güreşçisine… Ona kazık atmış patronunu, oradan çok uzaklara gönderen adama. Kardeşlerim, ben Jose Alberto Rodriguez. Yani Alberto Del Rio ve bugün biletine 10 dolar ödemiş olduğunuz bu amatör güreş şirketinin ringinde, kendi memleketimde, sizlerin karşısında olmaktan gurur duyuyorum. Viva la Raza!

Del Rio’nun son cümleleriyle beraber seyircilerin coşkusunu durdurmak gittikçe zor bir hal oluyor. Del Rio ise bu durumda oldukça memnunmuş gibi kendi dilinde ona yapılan tezahüratları dinliyor. Birkaç dakika bunun keyfini çıkarttıktan sonra ortamdaki ateşi hiç bozmadan devam ediyor.



Alberto “El Patron” Del Rio: Buna bayılıyorum! İçimizdeki bu tutkuya! İçimizdeki bu dinmek bilmeyen ateşe! Ve bu tutkunun… bu ateşin bizi götürdüğü yere… cima. (zirve) Bu tutku Eddie’yi 40’ına gelmeden zirveye çıkardı. Bu tutku, bu ateş öylesine büyüktü ki karşısına çıkan her şeyi onunla birlikte yakıyordu. Hatta… canavarı bile. Ardından… (duygulanıyor.) Eddie aylar sonra vefat etti. (Tekrar anıyor Eddie’yi tüm kalabalıkla beraber.) Fakat vefatından önce muhtemelen dünyanın en mutlu adamıydı. Çünkü kültürümüzü, tutkumuzu herkese tanıttı. Ve bunu doğru şekilde yaptı. Evet, bazen çalarız, bazen yalan söyleriz ve bazen hile yaparız. Ama içimizdeki bu tutku… bu tutku her şeyin önüne geçer. Ve günün sonunda, güreşle işimizin cidden bittiğine inandığımızda tek bir an bile düşünmeden bu işi bırakırız ve dünyanın en huzurlu adamı oluruz. Eddie, cennetin en huzurlu adamlarından birisi. Fakat yaktığı canavar, hala ikinci sınıf güreş şirketlerinde para kazanmaya çalışıyor ve bahse girerim ki onu görmeye değil 10 dolar, 1 dolar verecek 100 kişi bile bulamazsınız! (seyircilerin olumlu tepkisinin ardından yine keyifleniyor.) Güreşin seninle işi bitti canavar fakat hala son bir görevin var… yeni bir taciz skandalına bulaşmadan Chavo’yu amcasının yanına gönder ki amcası yeğeninin üzerinden bu lekeyi temizleyebilsin. Desgracia de Mexico. (Meksika’nın yüz karası) Beni dinlediğini biliyorum. Ve ben de en az Eddie kadar pişmanım. O seni bu sektöre soktuğu için her gün küfür yerken, ben de sana bu sektörde ikinci bir şansı verdiğim için çok pişmanım. Ama yollarımız kesişecek, worstever. Ve kesiştiğinde inan bana en kötüsü, sen olmayacaksın.



Del Rio taraftarı iyiden iyiye arkasına aldıktan sonra, hiç bu desteği kaybetmemek istercesine devam ediyor.

Alberto “El Patron” Del Rio: Ve kardeşlerim… sizlerden uzakta olduğum günlerden beri beni huzursuz eden şeyler var. Bunları hepiniz biliyorsunuz. Kol kanat germeye çalıştığım iki çocuğun, bulabildikleri her fırsatta bana ihanet etmeleri… ki bu beni en az şaşırtan şey. Çünkü… biz Meksilalılar, biraz böyleyiz. Onları hala seviyorum ve yanlarımda yerleri var, günün birinde yardıma ihtiyaçları olduğunda her şeye rağmen… bir kez daha yardım edeceğim. Çünkü bunu yapmak benim borcum, sizlere karşı olan borcum! Fakat beni rahatsız eden şeyler keşke bununla sınırlı olsaydı. Kişisel kinim uğruna, 3 tane aptalın götünü kurtarmam ve bunun bana faturası… Ki faturayı boş verelim, öncelikle şu soruyu soralım. Buna değdi mi? Terimin her bir damlasına kadar değdi. Fakat takım arkadaşım olan aptallar bunu hak ediyor muydu? Asla. Her şey bu iki soru kadar basit… olsa keşke. Gördüğünüz gibi. Birkaç gündür dinleniyorum ve hala toparlayamadım, toparlamam ne kadar vakit alacak… onu da bilmiyorum. Fakat bildiğim bir şey var, o da Chariman denilen adamı PGW’a bir daha giremeyecek üzere kapı dışarı etmem. Ve bunu her şeye, herkese rağmen yapmış olmam. 2. Jenerasyondan şımarık bir çocuk, binlerin gözü önünde bayılttığım bir adam ve şirketteki ilk gününden beri zirveyi kaybetmeyen bir isim… kaybetmekte. Ne kadar tezat oldu değil mi? Tıpkı onu bu şirkete geldiğim ilk gün ezip, aylar sonra götünü kurtarmak için geri dönmem gibi. Fakat kardeşlerim, bizler duygusal insanlarız. Ve kin… benim en derinden beslediğim duygum. Kinim uğruna, her şeyi bir kenara koydum. Ve bu kinin sebebi, o adamın bana yaptıkları değildi. Benim kanımdan olana yaptıklarıydı. Bizim birbirimize yaptıklarımızın bir önemi yok, iki çocuğun da mucizevi bir şekilde geri dönmelerinden önce güreş kariyerlerini geri dönülemez bir biçimde sonlandırmamın bir önemi yok. Bilirsiniz… bu kanın arasında. Bizim aramızda. Buna başkasının dahil olmaya hakkı yok. Ve günün sonunda… hepimizin intikamını aldım. Alberto Del Rio, PGW’un gördüğü en büyük adamın kuyruğuna bir teneke bağladı! Ve şu an birçoğunuzun adını bile bilmediği bir amatör Meksika güreş şirketinin ringinde, güreşin en ateşli kalabalığına, kardeşlerine karşı konuşuyor. İşte ben buna ne derim biliyor musun? Cojones. (Taşak) Çünkü ben, bana ne yaparsanız bir fazlasını size yaparım. Ve bunun sonu sizin için çok acı olur. Bana ihanet edersiniz, karşılığında sizi emekli ederim. Bana olmadığınız biri gibi davranırsınız, karşılığında sizi binlerce kişinin önünde bayıltırım. Benim hakkımı gasp edersiniz ve karşılığında sizin kuyruğunuza bir teneke bağlayıp, kıçınıza tekmeyi basarım. Ve eğer… benim rövanş hakkımı gasp ederseniz… Bunu sizden sike sike geri alırım. Karşılığında 29 tane o*ospu çocuğunu ringden atmam gerekse bile bunu yaparım! Çünkü ben buyum! Ben Alberto Del Rio’yum! Ben El Patron’um! Ben bu sektörde başınıza alabileceğiniz en büyük belayım ve şimdi onun için geliyorum… hakkım olanı geri almak için geliyorum. ROYAL RUMBLE İÇİN GELİYORUM A*INA KOYAYIM!



Del Rio yine çok büyük bir coşkuyla bitirdiği konuşmasının ardından gelen destekten dolayı bir süre devam edemiyor konuşmasına. Beklediği birkaç saniyenin ardından bir değişiklik olmayınca seyircilerin tezahüratlarının arasında konuşmaya devam ediyor.

Alberto “El Patron” Del Rio: Bunu daha önce başardım! Ve rakibim 29 değil, 39 taneydi. Ama sayıların, harflerin, sembollerin hiçbir şeyin önemi yok. Sadece hakkım olanın önemi var. Ve bunun kolay bir yolu yok. Kardeşlerim! Alberto Del Rio, El Patron, 27 Nisan Cumartesi gecesini ayakta kapatan tek kişi olacak ve elinden alınan o rövanş hakkını her şeye rağmen, herkese rağmen geri alacak. Ve bundan aylar sonra gerçekleşecek olan o büyük gece… WrestleMania gecesi… (derin bir nefes alıyor.) O gece sözünü verdiğim her şeyin sonuna geleceğiz. Ve sözünü verdiğim her şeyi başardığımda… Dünyanın en huzurlu adamı olacağım… işte o an… tek bir an bile düşünmeyeceğim. Çünkü El Patron, daima başladığı işi bitirir.



Del Rio son kısmına kadar inanılmaz ateşli getirdiği konuşmayı, hafif duygusal bir şekilde bitiriyor. Fakat seyircilerin “El Patron” tezahüratlarına eşlik ederek tekrar aynı ambiyansı yakalamayı başarıyor. Devamında seyircilerin tezahüratlarının arasında ringden iniyor ve kalabalığın bulunduğu yerden yürüyerek çıkış kapısına ulaşıyor. Kameralarımız da bu görüntüler ve “El Patron” tezahüratları arasında kapanıyor.