Life After Rehabilitaton
Life After Rehabilitaton II
Tanıdık sesin sahibi arabaya biner, Jeff ise görmüş olduğu kişi için pek hoşnut değildir.
"Nasıl hissediyorsun bilmiyorum, bu zorlu yolculuğunda yanında olamadım. Daha iyi bir insan olmayı çok isterdim ama bunu başaramadım. Seninle yüzleşmek yerine senden sürekli kaçtım ve sana en kötü yara izlerini bıraktım. Özür dilerim. Gerçek ailen olarak sadece benim kaldığımın farkına varamadım. Seni dinlemek yerine seni yok saydım ve bu sergilemiş olduğum tutumdan ötürü çok pişmanım. "
"Seninle her zaman gurur duydum kardeşim, kendinden vazgeçtiğin her anda yanında olacağımdan emindim ama artık bu durum eşime ve çocuğuma yansıdığı anda olayları net anlayamadım ve seni görmezden gelmenin bir çözüm olduğunu düşündüm. Senden uzaklaştık ama bu bir çözüm değildi, çözüm olduğuna kendimi inandırmaya çalışsam bile ikna edemezdim. İyi bir abi olamadım, babam yaşıyor olsaydı muhtemelen beni fazlasıyla azarlıyor olurdu. Bu yaşıma geldiğimde aramızdaki tartışma ve kavgalarda babamın neden hep senin tarafında olduğunu öğrendim. Sen iyi kalpli bir insansın."
Jeff aldırış etmeden elini direksiyondan çekmeden dinlemeye devam eder.
"Tek başına bir kariyer başlangıcı yapmış olsaydın muhtemelen daha da başarılı bir kariyerin olacaktı ama sen yine de bu işi benimle beraber yapmaktan yana oldun. Benimle elde edeceğin tüm başarısızlıkları elde edebileceğin tüm şöhrete tercih ettin."
"Kısa tutmak istiyorum, seni hayal kırıklığına uğrattım, ama bir yandan da rahat hissediyorum."
Jeff şaşkınlıkla abisinin suratına bakar.
"Moxley, sana aslında çok benzeyen bir insan. Onun senin yanında olmasından ötürü rahat hissediyorum. Güvende olacağına ve herkesi yanıltacağını biliyorum. Kimsenin inanmadığı bu hikayede, hayatında olmasam bile her yerde destekleyeceğim. "
Matt Jeff'in omzuna dokunur.
Seni seviyorum kardeşim.
Matt arabadan iner, Jeff gözleri dolmuş bir şekilde kafasını direksiyona yaslar.
