RPG Double Penetration Terapisi

Tyler Reks'in girip çıktığı türden sıkıcı bir terapist odası. Kapı açılır. Siyah poşet içinde basitçe sansürlenmiş bir kutu birayla biri odaya girer. Bu, Jon Moxley'le özdeşleşen bok renkli deri ceketi sırtlanmış Val Venis. Adımları dengesiz. Yürürken sağa sola çarpar. Birayı yudumlarken yarısından fazlasını döker. Terapistin karşısındaki koltuğa oturur. Gergindir. Bacaklarını sallar. Göz kontağına yanaşmaz. Bu- Bu- Val Venis değil. BU MON JOXLEY!

Terapist: Arkadaşın nerede?

Mon Joxley: Aaaah, çekmesi gereken son bir fırt var. Geliyor.

Terapist: Güzel. O gelene kadar biz yavaştan ısınalım mı?

Mon Joxley bir şey demez. Çünkü o, ERRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRKEKTİR. Öyle boş konuşmaz.

Terapist: Buraya neden geldin Mon?

Mon Joxley: Aaaaa, bilirsin işte. Yürürsün ve... artık bir yerdesindir.

Dünyanın en afili lafını söylemiş gibi burnunu çeker. Bir yudum daha içer birasından. Birazını halıya tükürür. Üstüne başına sıçrayan sudan rahatsızlık duymaz.

Terapist: Niye bu kadar sinirlisin? Hiç kendine sordun mu?

Mon Joxley: Ben si-

Terapist: Öfk-

Mon Joxley: SÖZÜMÜ KESME ANANI SİKERİM SENİN!

Terapist siner gibi yapar. Sessizlik, Mon'u demin yaptığı çıkış için utandırmış olmalı ki...

Mon Joxley: Bilmiyorum adamım. Gerçekten bilmiyorum. Sadece, çok sıkıldım. Anlarsın ya? Hayat çok saçma değil mi? Buraya ayağına kadar gelmişim, alkol içmemem için bana tavsiye vermeni bekliyorum. Nasıl bir erkeğim ben ha? Nasıl? Dışarda öyle değil. İnan bana... Bu kendine itiraf etmesi zor bir şey. Hep sıkı bir adam oldum. Güreşçiyim, dövüşüp kanarım. Genelde kimsenin görmediği bir anda alnımı jiletliyorum ama bu da bir cesaret örneği değil midir? Her neyse... Hep bu sıfatların arkasına sığındım. Güçlü, agresif, çılgın, sert, kaba, öngörülemez.... GERÇEK BİR ALFA! Siktiğimin alfası.

Terapist: Kendine niye öfkelisin?

Mon Joxley o en baştan beri çizdiği cool imajı, gözünde yaşlarla koşarak terapistin ayağına kapanırken yok eder. Terapist kadın kendini kurtarmaya çalışsa da Mon Joxley'in gücüne karşı koyamaz.

Terapist: Bırak!

Mon Joxley: Hayır, lütfen!

Terapist: Bırakın beni Bay Mon.

Mon Joxley: Lütfen dayanamıyorum. Alkolü bırakamıyorum. Lütfen.

Terapist: Bay Mon, sakin olur musunuz? Lütfen.

Mon Joxley: KURTARIN BENİ YALVARIRIM! BAĞIMLILIKLARIMDAN KURTULAMAZKEN BEN, NASIL İRADE SAHİBİ ÖZGÜVENLİ BİR ERKEK OLARAK KALABİLİRİM Kİ?

Terapist çekmeceden bir termos çıkarır. Mon'un ağzına tıkar. Mon bitirene kadar diker onu kafasına. Bittiğinde nefes nefesedir. Gözleri yaşlı. Terapist ona şefkatle bakar.

Mon Joxley: Hindistan cevizli viski?

Terapist: Ah, evet. Harika öyle değil mi?

Mon Joxley: Fakat, bu halde nasıl alkolü bırakabilirim?

Terapist: Salak olma Mon. Ah şapşal keltoşum benim.

Terapist onu alnından öper. Mon kendini toparlayıp koltuğuna dönerken terapist yere tükürür.

Terapist: Tanrı aşkına, dikişlerim çıkmadı desene!... Neyse, bağımlılıklarda bu yöntem iş görür Mon. Tek seferde bırakmak zor geliyorsa biz, onu seviye seviye azaltarak bitirmeyi öneririz. Her gün içiyorsan, iki günde bir iç. Bir süreliğine... Bu süre zarfında görüşmelerimiz devam edecek. Hah, bir de sana bir ilaç vereceğim.

Terapist çekmeceden bir ilaç kutusu alıp Mon Joxley'e fırlatır.

Mon Joxley: Bu ne sikime yarayacak?

Terapist: İç bunu. Ağzına aldığında-

Mon Joxley: Ne?

Terapist: İlacı ağzına attığında biranın tadı bir süre sonra keyif vermeyecek. Tiksineceksin.

Mon Joxley bir hap çıkarır. Birayla beraber mideye indirir.

Terapist: Nerede bu amına kodumun kokocusu?

Kapı açılır. Odaya götkuşağı saçlarıyla Heff Jardy girer.

@Heartbroken Kid ​

Heff Jardy : Deveye sormuşlar boynun neden eğri? Gaerdaş demiş krizim var lyrica var mıııı?

Terapist : Hoşgeldin Jeff, maalesef lyricayı reçetesiz veremem sana.

Heff Jardy : Reçetesiz hap satanın reçetesini keseriz haaa. Bu saatten sonra bu şirketin kralı benim lan!

Heff Jardy vazoyu devirir, gözleri alev atmaktadır resmen.

Terapist : Durum tahminimden daha kötü. Neyse Jeff, otur şöyle.

Heff Jardy : Oturamam.

Terapist : Neden?

Heff Jardy : Kaplumbağa deden.

Terapist : (dümenden gülerek) Çok komik bir şakaydı Jeff. Şimdi anlat bana seni bu bağımlılığa iten şey ne oldu?

Heff Jardy : Aslında ben bunları bırakmıştım, ta ki Val Venis benden kemerimi alana kadar. Aldığım her dumanda Val ve Johnny gibi hissediyordum, onlar gibi olmaıydım. Hatta bir keresinde halise düşüp kendimi Val Venis sanıyordum. Belime bağladığım havluyla dışarı çıktım ve insanlara "BANA BAKIN BEN DÜNYA'NIN EN SEKKKSİİİ ADAMI VAL VENİSİM!" dedim. Onlar gibi olamadım ama bunun sayesinde onlara dönüşüyorum.

Terapist : Anlıyorum, bütün amacın Val ve Johnny gibi olmak değil mi? Onlar gibi olma daha iyisi ol Jeff, bunu yapabilirsin.

Heff Jardy : (ağlayarak) Nasıl olayım? Onlar çok harikalar, ringe çıkıp tüm rakiplerini yeniyorlar. Bense aldığım her dumana yeniliyorum, söyle bana böyleyken nasıl onlardan iyi olabilirim?

Terapist : ...

Heff Jardy : Bana cevap ver!

Terapist cevap veremez. Buna sinirlenen Heff Jardy sağ sola saldırmaya, duvarları yumruklamaya başlar.

Terapist : Dur ne yapıyorsun!

Heff Jardy : Geleni yapıyoruz, kaçan kurtuluyor.

Terapist, ne dediğini anlamdıramaz. Heff Jardy sakinleşip oturduktan sonra Mon Joxley'e döner.

Heff Jardy : Hadi gel, yeni kanal buldum 300-300 koal yapalım. Bu seferki harbi zımba.

Mon Joxley : Tamam hadi gidelim, bunu da terapist diye verdiler başımıza bir bokdan anladığı yok.

İkili odadan ayrılırken ekranlar kararır.

​