RPG Gaijin

Nathan Jones'a kaybeden Kenny Omega'yı soyunma odasında görüyoruz. Kameraları görünce sakin bir şekilde konuşmaya başlıyor.

Hey, ne diyeceğinizi biliyorum. Kaybettim evet. Açık konuşacağım, Nathan Jones tam bir canavar. Japonya'daki günlerini hatırlıyorum fakat yarım saat önce güreştiğim herif kesinlikle Japonya'daki herif değil. Kemiklerimi kırmadığı için tanrıya şükretmeliyim. Tebrik ederim Jones.

Su şişesinden birkaç yudum alan Omega konuşmasına devam ediyor.

Bu ülkeye 8 saat önce, bu binaya ise birkaç saat önce adım attım. Şunu söylemeliyim ki buranın havası Japonya'dakinden çok daha farklı. Hayatımın çoğunu Japonya'da geçirmiş olarak söylemeliyim ki orada insanlara kendimi zar zor kabul ettirebildim. Kendimi insanlara kabul ettirebilmek için terimi akıttım kanımı döktüm. Farklı şirketlerde şampiyonluklar ve turnuvalar kazandım fakat nafile. Bütün başarılarıma rağmen insanların bir çoğu beni kabul etmedi. Puroresu efsaneleri bana adımla hitap etmedi. Ben onlar için "Şampiyon" Kenny Omega değil sadece bir "Gaijin"dim. İnsanların bu davranışı içimde istemeyeceğim bir nefret doğurdu ve oradaki sonumu getirdi. Ülkedeki en büyük güreş şovu devam ederken arka alanda şirketin efsanesinin burnunu kırdım ve kovuldum. O olaydan sonra Kanada'ya gittim ve Japonya defterini kapattım. O günden sonra Japonlar için ne bir şampiyon ne de bir yabancıydım. Japonlar için bir haindim.

Birkaç saniye duraksadıktan sonra son sözlerini söylüyor.

Şimdi ise Amerika'dayım. Buraya da yabancıyım çünkü ben Kanadalıyım. Fakat PGW bana bir yabancıymışım gibi davranmadı. Bana kucak açtı. Onlara bu şansı verdikleri için minnettarım. Geçmişimi temizlemek için buradayım. Eski Kenny Omega olmak için buradayım. Şampiyon Kenny Omega olmak için buradayım. İnsanların yabancı olduğu bir hikaye yazmak için buradayım.

Kameralarımız kapanıyor.​