PGW'nin düzenlediği imza gününde, güreşçilerin fanlarla bir araya gelmesinden önce yapacakları basın toplantısı için ortam hazırlanmış durumda. Basın mensupları yerlerinde. Herkes açıklama yapmak üzere gelecek olan ilk güreşçinin anonsu bekliyor. Bir saniye! Burada beklenmedik birisi var. Yota Tsuji olay yerini basıyor! Kendisi bu etkinliğe duyurulmadığı halde burada! Yota Tsuji yeni imajıyla burada, gözlüğünü takmış ve takım elbisesini giymiş. Masanın üzerinde duran mikrofonu kaptıktan sonra oturuyor ve konuşmaya başlıyor. Ortamda bir şaşkınlık var çünkü kimse bunu beklemiyordu!
Motor! (sırıtıyor, sonrasında ciddileşiyor) Sanırım kameraların karşısına geçip içime dökmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Şu anda bunu yapmak benim için hiç de kolay değil çünkü hislerimden bahsetmemeyi bir alışkanlık haline getirdim. PGW ile sözleşme imzalamamın ardından şahsıma yöneltilen mobbingler asla peşimi bırakmadı. Her zaman işini yapmak zorunda olan bir Japon olarak görüldüm. Kendime sergilenen ırkçı tutumlar karşısında bile susmam gerekti. Bana ne yapılırsa yapılsın, dişlerimi sıkmak ve içimdeki öfkeyi içimde tutmak zorunda kaldım her zaman. Tek hakkım bana söylenenleri yerine getirmekti. Ne kadar da acı, öyle değil mi? Bu adam sadece bir çalışandı, insan değil. Beni izleyen milyonlar, insan olduğumu unuttular. Akıllarında sadece gözler önünde olan yerliler vardı. Akıllarda sadece para ve şöhret peşinde koşan o soytarılar vardı. Şirketin başından sonuna kadar, o isimleri sizlere güzellediler ve hepsinin birer fanı haline geldiniz. Ya ben? Hiçbir şekilde torpilim olmadığından dolayı olduğum yerde kaldım ve hiçbir zaman bir adım daha ileriye gidemedim. Oysaki, vatanım Japonya’dan ayrıldıktan sonra çok büyük sözler vermiştim. Sırf bu hayal için evimden uzaklaştım. Hayatımın bütün öğelerini orada bıraktım. Geride bıraktım… (derin bir şekilde nefes alıp verdikten sonra kaldığı yerden devam ediyor) Kendisine verilen komutları yerine getirmek üzere kodlanan bu Japon, artık gözünü açtı. Eskisinden daha bilinçli, eskisinden daha cesur ve eskisinden daha ÖZGÜR! Rahatsız oldunuz, oldular. Bunu hiç kimse sindiremedi çünkü kafalarda bana böyle bir statü hiçbir zaman verilmedi. Ben hiçbir şekilde bunu yapamazdım, öyle değil mi?
Yota kahkaha attıktan sonra devam ediyor.
Saygı içerisinde rekabet mottosu ile ilerleyen bu adam, Val Venis’i Gene Blaster ile yere serdikten sonra ne kadar da gülünç içerisinde durduğunuzu sizlere söylemem gerekiyor! Hepiniz dehşetler içerisindeydiniz! Bu oldukça eğlenceliydi, sanırım böyle atakları sıklaştırmam gerekiyor, ha? (sırıtıyor, sonra da birden ciddileşiyor) Dinleyin, bu adamın artık kimseye saygısı kalmadı. Yaşadığı onca şeyin sonrasında çevresine olan saygısını yitirdi, artık sadece ilerlemenin ve kendisine verdiği sözleri yerine getirmenin peşinde. Sizlerin gözünde daha yüksek bir mertebeye ulaşmak benim umurumda değil. Gerçek bir sporcu olmak, gerçek bir ‘’kahraman’’ olmak benim umurumda değil. Sadece adımları teker teker çıkacağım ve şirketin en tepesine oturacağım. Bu kadar kolay. Artık beni geri çeken ve ilerlememi engelleyecek hiçbir engel kalmadı. Ne siz, ne sizin saçma düşünceleriniz ne de benim kişisel savunma mekanizmamı bastırmam... Beni ileri götüren şey bu spora olan tutkum değil, yukarıda olmanın verdiği huzur olacak. Artık kontrol benim elimde. Artık karar merceği benim. Ben en büyüklerdenim. Artık sizin tüketim alışkanlıklarınıza alet olmayacağım. Ben siz hayatsız profesyonel güreş izleyicilerinin trend yapıp sonradan aşağı çekeceği o güreşçilerden değilim! Geçmişteki acı tecrübeleri (kendisini gösteriyor) bu adama cesaretin ve özgürlüğün gerçek anlamını öğretti. Bu kadar da değil. Yıkımın ve hakimiyetin tadını da çok iyi biliyor artık. Bu yolculuk sadece geçmişin gölgesinde değil, aynı zamanda geleceği aydınlatmak için atılan cesurca adımlarla dolu!
ありがとうござい ! (Teşekkürler!)
Yota Tsuji mikrofonu sertçe masaya bıraktıktan sonra ayağa kalkıyor. Ceketini düzelttikten sonra oradan uzaklaşıyor. Görüntüler burada sona eriyor.
Motor! (sırıtıyor, sonrasında ciddileşiyor) Sanırım kameraların karşısına geçip içime dökmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Şu anda bunu yapmak benim için hiç de kolay değil çünkü hislerimden bahsetmemeyi bir alışkanlık haline getirdim. PGW ile sözleşme imzalamamın ardından şahsıma yöneltilen mobbingler asla peşimi bırakmadı. Her zaman işini yapmak zorunda olan bir Japon olarak görüldüm. Kendime sergilenen ırkçı tutumlar karşısında bile susmam gerekti. Bana ne yapılırsa yapılsın, dişlerimi sıkmak ve içimdeki öfkeyi içimde tutmak zorunda kaldım her zaman. Tek hakkım bana söylenenleri yerine getirmekti. Ne kadar da acı, öyle değil mi? Bu adam sadece bir çalışandı, insan değil. Beni izleyen milyonlar, insan olduğumu unuttular. Akıllarında sadece gözler önünde olan yerliler vardı. Akıllarda sadece para ve şöhret peşinde koşan o soytarılar vardı. Şirketin başından sonuna kadar, o isimleri sizlere güzellediler ve hepsinin birer fanı haline geldiniz. Ya ben? Hiçbir şekilde torpilim olmadığından dolayı olduğum yerde kaldım ve hiçbir zaman bir adım daha ileriye gidemedim. Oysaki, vatanım Japonya’dan ayrıldıktan sonra çok büyük sözler vermiştim. Sırf bu hayal için evimden uzaklaştım. Hayatımın bütün öğelerini orada bıraktım. Geride bıraktım… (derin bir şekilde nefes alıp verdikten sonra kaldığı yerden devam ediyor) Kendisine verilen komutları yerine getirmek üzere kodlanan bu Japon, artık gözünü açtı. Eskisinden daha bilinçli, eskisinden daha cesur ve eskisinden daha ÖZGÜR! Rahatsız oldunuz, oldular. Bunu hiç kimse sindiremedi çünkü kafalarda bana böyle bir statü hiçbir zaman verilmedi. Ben hiçbir şekilde bunu yapamazdım, öyle değil mi?
Yota kahkaha attıktan sonra devam ediyor.
Saygı içerisinde rekabet mottosu ile ilerleyen bu adam, Val Venis’i Gene Blaster ile yere serdikten sonra ne kadar da gülünç içerisinde durduğunuzu sizlere söylemem gerekiyor! Hepiniz dehşetler içerisindeydiniz! Bu oldukça eğlenceliydi, sanırım böyle atakları sıklaştırmam gerekiyor, ha? (sırıtıyor, sonra da birden ciddileşiyor) Dinleyin, bu adamın artık kimseye saygısı kalmadı. Yaşadığı onca şeyin sonrasında çevresine olan saygısını yitirdi, artık sadece ilerlemenin ve kendisine verdiği sözleri yerine getirmenin peşinde. Sizlerin gözünde daha yüksek bir mertebeye ulaşmak benim umurumda değil. Gerçek bir sporcu olmak, gerçek bir ‘’kahraman’’ olmak benim umurumda değil. Sadece adımları teker teker çıkacağım ve şirketin en tepesine oturacağım. Bu kadar kolay. Artık beni geri çeken ve ilerlememi engelleyecek hiçbir engel kalmadı. Ne siz, ne sizin saçma düşünceleriniz ne de benim kişisel savunma mekanizmamı bastırmam... Beni ileri götüren şey bu spora olan tutkum değil, yukarıda olmanın verdiği huzur olacak. Artık kontrol benim elimde. Artık karar merceği benim. Ben en büyüklerdenim. Artık sizin tüketim alışkanlıklarınıza alet olmayacağım. Ben siz hayatsız profesyonel güreş izleyicilerinin trend yapıp sonradan aşağı çekeceği o güreşçilerden değilim! Geçmişteki acı tecrübeleri (kendisini gösteriyor) bu adama cesaretin ve özgürlüğün gerçek anlamını öğretti. Bu kadar da değil. Yıkımın ve hakimiyetin tadını da çok iyi biliyor artık. Bu yolculuk sadece geçmişin gölgesinde değil, aynı zamanda geleceği aydınlatmak için atılan cesurca adımlarla dolu!
ありがとうござい ! (Teşekkürler!)
Yota Tsuji mikrofonu sertçe masaya bıraktıktan sonra ayağa kalkıyor. Ceketini düzelttikten sonra oradan uzaklaşıyor. Görüntüler burada sona eriyor.
