Promo Çeviri l Daniel Bryan Emeklilik Konuşması

İşte şimdi gözlerimi kapatabildim ve bunu hissedebildim. Kelimenin tam anlamıyla bunu daha önce hiç hissetmediğim bir şekilde hissediyorum. Çünkü buradayken gözlerimizi daima açık tutmalıyız. Ama tam da bu deneyimi kelimenin tam anlamıyla asla unutmayacağım. Ama şimdi Ama şimdi odadaki dev file hitap etme zamanım geldi. Biliyorum biliyorum. Ben de sakalımı tıraş etmek istemedim. Ama sorun şu ki, saçımı kesmek istedim ve saçımı kestikten sonra bu dev sakalla gerçekten aptal görünüyordum. Ve bu benim tek ucuz eklentim, Wigs For Kids adlı bir organizasyon için saçımı kesmem. Güzel yanlarından biri de kanser hastası çocuklara peruk yapıyorlar ve bunun için ailelerden hiçbir ücret almıyorlar. Bu gece söylediklerimden kayda değer bir şey çıkarsa, o da oradadır. Ama şimdi daha az eğlenceli şeylere geçelim. Yani güvenin bana, sizlerin bunu yapmamı istemediğiniz gibi ben de bunu yapmak istemiyorum ama gerçek şu ki 18 yaşımdan beri güreşiyorum. Güreş kariyerimin ilk beş ayında zaten üç beyin sarsıntısı geçirmiştim. Ve bundan sonraki yıllar boyunca orada burada, burada veya orada beyin sarsıntısı geçirecektim. Ve sonra iş öyle bir noktaya geliyor ki 16 yıldır güreşiyorsunuz ki bu da pek çok beyin sarsıntısına neden oluyor. Ve... Öyle bir noktaya geliyor ki artık güreşemeyeceğini söylüyorlar. Ve uzun süre bununla mücadele ettim çünkü EEG'ler, beyin MR'ları ve nöropsikolojik değerlendirmeler yaptırdım ve hepsi şunu söyledi: İyi olduğumu. Ve geri dönebileceğimi ve güreşebileceğimi. Geri dönüp güreşecekmişim gibi çalıştım ve WWE'nin bana ihtiyacı olursa anında hazırdım. Geri dönüp güreşmek istedim. Çünkü bu, bunu başka hiçbir şeyi sevmediğim kadar sevdim. Ama bir buçuk hafta önce beynimin düşündüğüm kadar iyi durumda olmadığını söyleyen bir test yaptım. Düşünmem gereken bir ailem var ve eşimle birlikte yakında çocuk sahibi olmaya başlamak istiyoruz. Brie'nin her zaman söylediği şey bu. Bu nedenle, büyük bir üzüntüyle ve büyük bir üzüntüyle emekliliğimi resmi olarak ilan ediyorum. Ama eğer bir şey varsa bu son kısacık zamanda tüm bu karmaşık duyguları yaşadım. Biliyor musun, kızgındım, üzgündüm, hayal kırıklığına uğradım. Ben bunların hepsini yaşadım. Ama bugün bu sabah uyandığımda minnettarlıktan başka bir şey hissetmedim. Çünkü yaklaşık 16 yıldır sevdiğim işi yapıyorum. Sana sevdiğim birkaç şeyden bahsedeyim, tamam mı? Size sevdiğim birkaç şeyden bahsedeyim. Bu arenanın veya bu şehrin dışındaki hiç kimse bunu umursamıyor ama ben Seahawks'ı seviyorum. İşte sevdiğim bir şey daha. İşte sevdiğim bir şey daha. Müziğim çalmadan hemen önce ve o tuhaf sesi çıkarıyor, çalmadan hemen önce ve siz tepki verdiğinizde, her seferinde, ne kadar yorgun olsam ya da acı çeksem bile, ne zaman o tuhaf küçük sırıtışla karşılaşsam Yüzümde öyle değil ama bu sadece kalbime neşe getiriyor ve bunu her seferinde seviyorum. Başka neyi seviyorum biliyor musun? Burada iplere çarpıp dalmayı seviyorum. Kendimi Süpermen gibi hissetmemi sağladı. Ve adamlarınızın buna tepkisi kendimi Süpermen gibi hissetmeme neden oldu. Bunu sevdim. İşte sevdiğim bir şey daha. İşte sevdiğim bir şey daha. Benzin istasyonlarının otoparklarında güreştim ve New Orleans'ta 70 bin üzerinde kişinin önünde güreştim. İşte sevdiğim bir şey daha. Bu gezegendeki en muhteşem insanlarla tanıştım. Canavara benzeyen ama Kane gibi tanıdığım en zeki adam gibi biri. William Regal'de 16 yılı aşkın süredir akıl hocam ve arkadaşım olan bir adamla tanıştım. Herhangi birinin Connor gibi olabileceğini düşündüğümden daha güçlü çocuklarla tanıştım. Minnettar. Çok minnettarım ve minnettarım çünkü güreşin bana ya da oradaki kimseye hiçbir borcu yok. Bize hiçbir borcu yok. WWE'nin bize hiçbir borcu yok. Kimsenin borcu yok Sizlerin bize hiçbir borcunuz yok. Bunu yapıyoruz çünkü bunu yapmayı seviyoruz. Ve sonra bu çok tuhaftı çünkü bunu yaptım çünkü bunu yapmayı sevdim ve sonra birdenbire siz asla mümkün olduğunu düşünmediğim bir şekilde arkama geçtiniz. Hayranların mutlaka 1,88 boyunda ve 190 pound olan bir adamın arkasında durması gerekmeyecek bir şekilde. Sizler, bana kendimden daha fazlası olduğumu hissettirecek bir şekilde arkamdaydınız. Ve bunun için minnettarım. Minnettarım çünkü iki yıldan biraz daha uzun bir süre önce siz bu arenada RAW'ı kaçırdınız ve Randy Orton ile John Cena arasında büyük bir şampiyonluk taç giyme töreni yapmaya çalışıyorlardı ve WWE Şampiyonasını Dünya Ağır Siklet Şampiyonasıyla birleştiriyorlardı. Ve tüm eski şampiyonlar buradaydı ve bu WWE tarihindeki en önemli maç olacaktı. Ve sizler Daniel Bryan'ı tezahürat etmeyi bırakmıyordunuz. Ama bu benim minnettar olmamın nedeni bu değil. Babam tam orada oturuyordu. Daniel Bryan tabelalı keçi maskeli adam şu anda duruyor ve babam bunu gördü. Oğlu hepinizden bu tür tepkiler alıyordu. Ve bu babamı son görüşüydü. ben güreşiyorum ve sizler bunu onun için, benim için ve tüm ailem için özel yaptınız. Minnettarım. Güreş sayesinde dünyanın en harika kadınıyla tanıştığım için minnettarım. Kim güzel, o akıllı ve mümkün olduğunu bile düşünmediğim bir şekilde beni tamamlıyor. Bu da güreş yüzünden. Minnettarım. Buraya, memleketimdeki hayranlarım olduğunu hissettiğim kişilerin önüne çıkabildiğim için minnettarım. Beni seven bir grup insanın önünde emekliliğimi duyuracağım, değil mi? Babamla yaşadığım o özel anı annemle, kız kardeşimle, ailemle, arkadaşlarımla paylaşıyorum. Bunu onlarla paylaşma şansım var, bunu seninle paylaşma şansım var, arkadaki eşimle paylaşma şansım var, bunu hayatımın son 15 yılını geçirdiğim tüm bu harika insanlarla paylaşma şansım var. ile yaşam. Minnettarım. Şimdi yarın sabah yeni bir hayata başlıyorum. Artık güreşçi olmadığım bir hayat. Ama bu yarın ve bu bu gece değil. Ve kahretsin, bu enerjiyi ve bu kalabalığı hissetmek için bir gecem daha var, bu yüzden son bir ''YES'' sloganı atabilirsem gerçekten minnettar olurum.​