Nasılsınız orospu çocukları? (Booo) Ben de sizi özledim. Son haftalarım Nathan Jones isimli o insan zıyanını bu şirketten sepetlemekle geçti. Artık önümüzde yeni bir yolculuk var. Ve adresimiz, bir başka kel: Tommaso Ciampa. Sanırım bu şirket beni kelleri terbiye etmek için bir sopa olarak kullanıyor. Bu ibneyi Nathan'dan ayıran şey ise bir altın taşıyor olması. Hataya düşmeyin: PGW'ye size hayat hikayemi anlatmaya ya da melankolik dünyamda sizi misafir etmeye gelmedim. Çünkü buradakilerin aksine benim melankolik bir dünyam yok. Basit bir hayatım var: Antrenman yap, ana sik ve eve dön. Benim tek şanssızlığım, Nathan Jones gibi bir garabetle eşleşmekti. Bu adam profesyonel güreş için o kadar kıymetsiz bir herif ki, yarısı karartılmış arenalarda ve boktan şovlarda rüştümü ispat etmek zorunda kaldım. Şovun adını bile hatırlamıyorum, ama şu ring post'a hangi şovun logosunun serildiğinin bir önemi yok: Nathan Jones'u yenilebilecek her arenada böcek gibi ezdim. Benim için bu mesele artık bitmiş bir meseledir. Benim "hikayemi" takip edenler her şeyin ne kadar basit ve kolay olabileceğine bire bir şahit olma imkanı buluyor. Diğerlerine baktığımda ise dangalakça bir sürü dram yumağı görüyorum. İnsanlar, şovdan şova gördükleri kişilere baba, ağabey diyerek birbirlerinin götünü yalıyor ve ertesi şov birbirlerinin kafasını yarmaya çalışıyorlar. Buradaki mantık ne Tanrı aşkına? Neyse ki benim bir babam, ağabeyim ya da kardeşim yok. Bu uçuş tek kişilik VIP bir uçakta geçiyor ve zirveden başka da gidilebilecek herhangi bir yer yok. Nathan Jones'un benim nasıl bir adam olduğumu anladığını düşünüyorum. Gerçek şu ki, Nathan'ı sadece ringdeki konularda terbiye etmekten ziyade, ona bir ders daha vermek istiyorum. WWE turnelere çıkarken Bron Breakker genç bir çocuktu. Sen, Undertaker'la boş bir ringde güreşerek seyircilere tam bir sirk gösterisi sunarken... amcam Scott Steiner, Avustralya'daki evine girip çıkıyor ve düzenli olarak karını sikiyordu. (Seyircilerden ağır bir yuhalama geliyor, Bron omzunu silkiyor.) Üzgünüm beyler, acı gerçekleri söylemekte fayda var. Amcam o dönem pek çok kadına çaktı. Nathan'ın da güreşten ayrıldıktan sonra düştüğü ağır depresyonun bir sebebi de bu. Ama görüyorsunuz ya, işin büyüsü tam da burada. Benim altıma alıp ezdiğim adamın hikayesini duyma imkanı bile bulamazsınız. Ben, işleri basitleştiren, problemi çözen adamım. Bir sürü karmaşık işlem ve gereksiz denklemden oluşan bu PGW evreninin 0'ıyım; bana çarpanı bütün bileşenleriyle beraber ortadan kaldırırım.
Sana gelince Ciampa. Elinde tuttuğun kemerle ilgili anlattığın hikayeler kanımı donduruyor. Seni kahrolası, kel piç. O kemerden öyle bir bahsediyorsun ki.. 21 gündür gözüne uyku girmemiş, köşe bucak onu koruyormuşsun, hiç dinlenmiyormuşsun, vesaire vesaire. Bak, altının tadı güzeldir. Ama o kemerle öyle bir aşk yaşıyorsun ki duyan akşamları karın yerine o kemere yaslıyorsun zannedecek. Hoş, karını arka alanda bir seferliğine görmüştüm. Sanırım kadın diye yanımda öyle bir garabet gezdiriyor olsam ben de nesnelere hallenmeye başlardım. (Boo) Ama gel o yaşlı ve zavallı karını bir kenara bırakıp işin özüne inelim: O kemere bu kadar sıkı sıkı sarılmanın arkasında yatan sebep, senin o kemer olmadan bir hiç olduğunu düşünmen. Biliyorsun ki PGW çatısı altında Tommaso Ciampa isminin herhangi bir geçerliliği yok. İnsanlar seni, 80'lerin funk partisinden fırlamış gibi görünen bir homoseksüelle olan rekabetinden tanıyor. O unvan elinden alındığı anda, diğer çöp parçalarının olduğu yere, dark show'lara geri döneceksin. Bu yüzden, kemerinle olan aşkına bir ölçüde anlam verebiliyorum. Ama bir şeyin sebebi hikmetini çözemedim: Hangi özelliğine dayanarak benim bir kemeri savunamayacak tıynette olduğumu söylüyorsun? Bir şampiyon, "sikeyim anasını" der ve tüm challenger'ları aynı hafta alır, hepsinin götünde ikinci bir delik açar ve unvanını kana bulamadan akşam kanepesine uzandığında bir erkek gibi hissedemez. Seni bu hafta istedim. Ama yönetim bana senin "kafa izninde" olduğunu söyledi. Eğer varsa, izne çıkardığın kafanı sikeyim. O amına koyduğumun kemerini alıp ayak bilekliği olarak kullanacağım. Öyle bir rahatlıkla savunacağım ki; o kadar anlam yüklediğim şeyi nasıl bu kadar basite indirgedi diye hayrete düşeceksin. Çünkü ben buraya gelirken "kemer" demedim, "kemerler" dedim. Tüm kemerleri aynı anda taşımaktan bahsettim. Senin kemerini savunurken ana kemeri de ele geçireceğim. Bu, senin engel olabileceğin bir güç değil. Senin parçası olduğun bir hikaye de değil. Ve matematiği nasıl yaparsan yap, gelecek hafta ringden sağ ayrılabileceğin bir formüle ulaşamayacaksın. Haftaya görüşürüz. Ha, size gelince (Bron seyirciye dönüyor) bu ibnenin kel kafasını ve leş gibi sakallarını bir daha görmeyecekleri ve akıl sağlıklarını bir nebze koruyabilecekleri için çocuklarınızın kahramanı sayılırım. O yüzden gelecek sefer ben ringe geldiğimde müteşekkir olun; altıma kırmızı halıyı serin, diz çökün ve kıçımı öpün.
Bron orta parmağını seyirciye gösterip yuhalamalarla ayrılıyor oradan.
