Konuya cevap cer

JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Mesaj

<blockquote data-quote="Broken Dreams" data-source="post: 113093" data-attributes="member: 79"><img src="https://i.hizliresim.com/dg6j6eb.png" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />

“işte o an… o andan sonra bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. O gün, kendisini daha önce dize getiren düşmanının asla bitmeyecek olan düşüşünü başlattı. Daha sonrasında onu daha büyük işlerin beklediğini düşündü, hatta yaklaşmakta olan savaşın kumandanı olacağını… ama çocuk… hayat böyledir. Bize gerçek yüzünü hep beklemediğimiz zamanlarda gösterir. O gece işleri sonsuza kadar değiştirecek bir şey oldu. Ona destek olan kadın ve onun bu hayatta şimdiye kadar dostum diyebileceği tek kişi kaçırıldı. Aslında kimin kaçırdığı başından beri belliydi… ama bunu sırası gelince öğreneceksin. Nerede kalmıştık? Sí, kaçırma olayı. Ona destek olan kadın ve hayattaki tek arkadaşı. Onları yalnız bırakacak değildi, peşlerinden gitti. Günlerce aç, susuz kaldı. Birkaç kez kaçmaya çalışsa da, hatta hep ucuna kadar gelse de asla başaramadı. Ama ne derler bilirsin, nunca pierdas la esperanza. (Umudunu asla kaybetme.) Denemeye devam etti. Bir kez daha… Bir kez daha… fakat başaramadı. Kurtulmanın tek yolu, anlaşmadan geçiyordu. İki ucu keskin bir anlaşmadan, özgürlüğe karşı… ölüm. Pero mi hijo (ama çocuğum), büyük anlaşmalar, büyük adamlarla yapılır. Ve eğer özgürlük istiyorsan, muhakkak bir bedeli vardır. O da bunu kabul etti. Ve bu esaretten biraz da olsa kurtulmayı başardı. Ait olduğu yere döndü. Yapması için doğduğu işe geri döndü. Y todo empezó de nuevo. (Ve her şey yeniden başladı.) Anlaşmanın şartları zorluydu, en iyisi denilene karşıydı. Fakat çocuğum, onun olduğu yerde ondan iyisi yoktu. Olamazdı da! Yoksa bu anlaşmayı yapmak için deli olmak gerekirdi. Ama büyük işler başarmak için, kanında biraz da deliliğin olması lazım. Ve o adam, büyük işler başarmak için doğmuştu. Ve devamındaki bir ay… Kaybetmez denilene karşı, çaresiz. Altın çocuğa karşı, esir. Krala karşı, savaşçı. Her şeye karşı, bir hiç. Ve işte böyle anlar… böyle anlar bizim kaderimizi belirler. Ve kaderi kazanmak olarak yazılmış olan o adam, kaybetmez denilene karşı kazandı. Patron sözünü tuttu. Ve çocuğum… yine… bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.”

<img src="https://i.hizliresim.com/8e0ck3h.png" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />

Son cümlelerle beraber kamera açıldığında bu hikayeyi okuyan kişinin Alberto El Patron olduğunu görüyoruz! Kendisi #makeamoment akımı için yetim bir çocuğa hikaye okuyor. Çocuk hikayenin sonunda oldukça tatmin olmuş gibi görünürken, Alberto El Patron kameralar yavaş yavaş kararırken aynı tondan konuşmaya devam ediyor.

“bir an yaratmak, sadece bir an sürer.&quot;

<img src="https://i.hizliresim.com/rgc7ilc.png" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />

#makeamoment.</blockquote>

[QUOTE="Broken Dreams, post: 113093, member: 79"] [CENTER][IMG]https://i.hizliresim.com/dg6j6eb.png[/IMG] [I]“işte o an… o andan sonra bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. O gün, kendisini daha önce dize getiren düşmanının asla bitmeyecek olan düşüşünü başlattı. Daha sonrasında onu daha büyük işlerin beklediğini düşündü, hatta yaklaşmakta olan savaşın kumandanı olacağını… ama çocuk… hayat böyledir. Bize gerçek yüzünü hep beklemediğimiz zamanlarda gösterir. O gece işleri sonsuza kadar değiştirecek bir şey oldu. Ona destek olan kadın ve onun bu hayatta şimdiye kadar dostum diyebileceği tek kişi kaçırıldı. Aslında kimin kaçırdığı başından beri belliydi… ama bunu sırası gelince öğreneceksin. Nerede kalmıştık? Sí, kaçırma olayı. Ona destek olan kadın ve hayattaki tek arkadaşı. Onları yalnız bırakacak değildi, peşlerinden gitti. Günlerce aç, susuz kaldı. Birkaç kez kaçmaya çalışsa da, hatta hep ucuna kadar gelse de asla başaramadı. Ama ne derler bilirsin, nunca pierdas la esperanza. (Umudunu asla kaybetme.) Denemeye devam etti. Bir kez daha… Bir kez daha… fakat başaramadı. Kurtulmanın tek yolu, anlaşmadan geçiyordu. İki ucu keskin bir anlaşmadan, özgürlüğe karşı… ölüm. Pero mi hijo (ama çocuğum), büyük anlaşmalar, büyük adamlarla yapılır. Ve eğer özgürlük istiyorsan, muhakkak bir bedeli vardır. O da bunu kabul etti. Ve bu esaretten biraz da olsa kurtulmayı başardı. Ait olduğu yere döndü. Yapması için doğduğu işe geri döndü. Y todo empezó de nuevo. (Ve her şey yeniden başladı.) Anlaşmanın şartları zorluydu, en iyisi denilene karşıydı. Fakat çocuğum, onun olduğu yerde ondan iyisi yoktu. Olamazdı da! Yoksa bu anlaşmayı yapmak için deli olmak gerekirdi. Ama büyük işler başarmak için, kanında biraz da deliliğin olması lazım. Ve o adam, büyük işler başarmak için doğmuştu. Ve devamındaki bir ay… Kaybetmez denilene karşı, çaresiz. Altın çocuğa karşı, esir. Krala karşı, savaşçı. Her şeye karşı, bir hiç. Ve işte böyle anlar… böyle anlar bizim kaderimizi belirler. Ve kaderi kazanmak olarak yazılmış olan o adam, kaybetmez denilene karşı kazandı. Patron sözünü tuttu. Ve çocuğum… yine… bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.”[/I] [IMG]https://i.hizliresim.com/8e0ck3h.png[/IMG] Son cümlelerle beraber kamera açıldığında bu hikayeyi okuyan kişinin Alberto El Patron olduğunu görüyoruz! Kendisi #makeamoment akımı için yetim bir çocuğa hikaye okuyor. Çocuk hikayenin sonunda oldukça tatmin olmuş gibi görünürken, Alberto El Patron kameralar yavaş yavaş kararırken aynı tondan konuşmaya devam ediyor. [I]“bir an yaratmak, sadece bir an sürer."[/I] [IMG]https://i.hizliresim.com/rgc7ilc.png[/IMG] [I]#makeamoment.[/I][/CENTER] [/QUOTE]

İnsan doğrulaması

Ara

Ara

Konuya cevap cer