- Katılım
- 3 Tem 2023
- Konular
- 28
- Mesajlar
- 5,501
- Beğeni sayısı
- 773
- PG Nakit
- 165
- RPG Karakteri
- ''The Fallen Angel'' Christopher Daniels
One More Step Before The End! Müziğin duyulmasıyla beraber seyircilerin sesleri oldukça yükseliyor, çoğunluğu negatif olan karışık bir ses kalabalığının uğultuları; girişte beliren isimle daha da yükseliyor, çünkü bu..
Christopher Daniels! The Fallen Angel, Christopher Daniels.
Christopher Daniels, uzun bir süre sonra ilk defa kemersiz bir şekilde karşımıza çıkıyor. Daniels elinde bir mikrofon ile sakince ringe doğru ilerlerken onu her zamanki halinden ayıran çok spesifik bir şey var mı söylemek zor. Anlatacakları ise merak konusu. Bütün bu soru işaretlerinin arasında Christopher Daniels klasikleşmiş gösterilerini gerçekleştirip ringe giriyor. Seyircilerin seslerinin azalmasını bekliyor bir süre, bu sesler giderek azalırken de herkesi susturan Christopher Daniels'ın konuşmaya başlaması oluyor:
Christopher Daniels: Bu sefer de konuya ''Aranızda bu görüntüye şaşıran birisi var mıydı?'' diye girseydim muhtemelen alacağım yanıt bir öncekinden farklı olacaktı. Sizin bu konuda hakkında ne düşündüğünü önemsemiyorum ama ben uzun zamandır bu günü bekliyordum. Çünkü bu şirketin en ön plana çıkan kişisi olmayı ikinci defa yaşayacağım an bu andı. İlki kemeri kazandığım an, ikincisi kemeri kaybettiğim an. Lockdown'da teoride benim taşıdığım unvandan daha kıymetli olması gereken bir unvan vardı, World Heavyweight Championship. O da el değiştirdi. Ancak insanları ne Angel Garza'nın kazanması, ne de Will Ospreay'in kaybetmesi, hatta Velveteen'in beni yenerek World Television unvanını alması bile benim o unvanı kaybetmem (vurgulayarak) kadar şaşırtmadı. Bütün bu şaşkınlıkların arasında, şu an insanların en çok merak ettiği şey benim bu saatten sonra nasıl bir yol izleyeceğim. Prestige Grand Wrestling serüvenimin akıbeti hakkında bahsedeceklerimden önce, anlatmak istediğim bazı şeyler var. Yükselmekte olan düşmüş meleğin aldığı ilk mağlubiyet ile alakalı. Siz benim yüz günün üstünde bir süredir yükselişimi izliyordunuz, ve bu yükseliş esnasındaki sözde tökezlemem elbette hepinizi şaşırttı. Ancak ben yüz yıllar boyu hüküm sürdüğüm bir yerden sürülerek aranızda düştüm.
..
Christopher Daniels: Lockdown'ın ardından geçirilen şoklar, o zaman yaşanmış olanların yanında hiçbir şeydi. Bir anlığına tanrı katındaki bütün yaşam formları, daha önce hiç yaşanmamış bir şeyi yaptı ve yaptıkları işi bıraktı. Ve benim, ona karşı olan çığlıklarımı dinliyorlardı sadece. Öfke ve hayal kırıklığıyla dolu çığlıklarımı. Niye beni seyrediyorlardı? Çünkü tam o anda ben kaybediyordum. Hepsini şaşırtan yine aynı şeydi. Siz benim galibiyet serim ve saltanatımın sonlanması yüzünden buna şaşırdınız. Ancak benim gözümde bunlar hiçlikten ibaret. Onlar içinde, şaşırdıkları şeyde bunlardan çok daha fazlası. Nedeni şuydu, onun en gururlandığı açık ara bendim, ve hepsi ama hepsi bunu bilirdi. Sadece bu yüzden beni sevmezlerdi, içten içe nefret beslerlerdi. Hiçbirinde yüzüme söyleyecek cesaret yoktu, çünkü hem benden hem ondan korkuyorlardı. Onla ben... (Christopher Daniels biraz duraksıyor.) Neyse. Ancak hiçbiri bunu beklemezdi. Tamamen kendi inisiyatifim ile bunu yapacağımı, çünkü bunu yaparak ben bulunduğum yerdeki barınma hakkımı kaybediyordum. Sahip olduğum her şeyi geride bırakıyorum, ve bir kere bile olsun gözümü kırpmıyordum. Hiçbir canlı, ona karşı gelip de yanında barınamaz. Ben bunu bildiğim için öncesinde alışmaya çalıştım olanlara, terk etmek istemedim. Ancak soysuz bir yaratığı ona saygı göstermem için önüme getirdiğinde bu iş buraya kadar dedim kendi kendime. O da kendinden beklenmeyecek bir şey yaptı ve bana cevap vermedi, aslında veremedi. Yarattığı tüm canlılar arasında, bariz bir biçimde en gurur duyduğunun ona böyle karşı geliyor olması canını acıtmıştı çünkü. Canını daha da fazla acıtan haklı olduğumu bilmesiydi, yaptığı şeyin saçmalığının farkındaydı, bugüne bugün hala anlamlandıramadım o saçmalığı. Bugün bile, eminim ki size baktıkça aklına beni getiriyor. Ve o da aynı şeyi düşünüyor. Ancak o gün, cevap veremeyişinin siniriyle bir an bile düşünmedi ve arkasını döndü. Bunun ne anlama geldiğini hepimiz bilirdik, bense çığlığımı atarken bunu yapacağını biliyordum. İçimde umut vardı, ancak karamsarlığım aşırı baskındı. Çünkü tekrar yüzüme döndüğünde.. Tekrar döndüğünde yüzüm orada değildi. Gözlerim kapalıydı. Bir süre açılmadı. Hissettiğim tek şey hissizliğimdi, duyduğumsa sadece kendi iç sesimdi. Normalde yerimde başka bir şey olsa, oracıkta sonsuz ölüme terk ederdi onu. Ancak bana bunu yapmadı, iç dünyamdaki bütün ışıkları kapatıp beni oraya hapsetti. Tek beklediği, pişmanlığımı dilime getirmemdi. Hiçbir zaman söylemedi bunu, ancak o anlamsız bekleyişin başka bir açıklaması olamaz. Her şeye anında karar veren o, ilk defa kararsızlığı öğrendi sayemde. Beni ne yapacağını bilmiyordu. Arafta bu yüzden kaldım. Pişmanlığımı dilime getirmedim elbette, hissetmediğim hiçbir şeyi o zamanlarda da söylemiyordum. Sonra hissizliğim ve kendi iç sesimde kayboldu. Bu kısmı hatırlamıyorum dolayısıyla. Hiçbir şey yoktu. Bir şeylerin varlığını hissettiğimde, gözlerim bu gezegene açıldı. Açılmasının üstünden elli üç sene geçti, hala da kapanacak gibi durmuyor.
..
Christopher Daniels: Hikayemin bu kısmı, benim aldığım ilk mağlubiyetti. Öncekileri bilip bilmeseniz de olur, ama bunu neden anlattım biliyor musunuz? Çünkü Velveteen'e yenildiğim andan beri benim olanlar yüzünden bir duygu patlaması yaşayacağımı ve zayıf düşeceğimi düşünüyor olmanız. Önceki mağlubiyetimin yanında, bu benim için hiçbir anlam ifade etmiyor. Sürdüğüm tüm hükmü, üstünlüğümü, her şeyimi inandıklarım doğrultusunda gözümü kırpmadan terk ettim ben. Sizce tamamen sizin dünyevi kaygılarınız konusunda şekillenmiş bir serinin bitmesi, ya da aynı kaygılarla olduğundan daha da anlamlandırdığınız kemeri kaybetmem benim için önemli mi? Velveteen'e yenileceğimi düşünmezdim. Belki de bu yüzden kaybettim. Ruhumun ilahiliğinin yanında oldukça insansı kalan bedenimin oyunlarına kurban gittim belki de. Çıktığım ilk dörtlü maç, sonrasındaki mücadeleler.. Hepsinde daha hazırlıklıydım. Velveteen, hatta Dream ile olan karşılaşmamdan beri odak noktalarım arasında yaşadığım git geller beni bu mağlubiyete sürükledi belki de. Pekala, bir sefer daha tekrarlanmaz ve benim için bunun bir önemi kalmaz. Çünkü ben burada kazanmak için değil, onun yanına tekrar döndüğümde ikinci kez kaybetmemek için hazırlıyorum kendimi senelerdir. Dolayısıyla her eksiye düştüğümde, tekrar yaşanmamasını temenni ediyorum. Ve yemin ederim ki, bu beklenti karmaşasından ötürü yaşanan mağlubiyetim yinelenmeyecek. Belki başka bir sebepten olacak, ama kesinlikle bundan olmayacak. Peki bundan sonrası? Prestige Grand Wrestling'deki akıbetim?
..
Christopher Daniels: Konuşmamın en başında da söyledim. İkinci kez şirketin en ön plana çıkan kişisi olduğum an bu andı diye, tam olarak olmam gereken yerdeyim. Bu ringe ayak bastığım ilk andan beri yaptığım her şey sayesinde, tamamen özgürüm şu an. İstediğim her şey için istediğim kişiye meydan okuyabilirim, ve kimse de benim bunun için doğru kişi olup olmadığımı sorgulayamaz. Daha önce hiç karşılaşmadığım Will Ospreay ve Angel Garza hariç, şu an bu şirkette şampiyon olan kim varsa hepsi bana karşı daha önce kaybetti. Johnny, Venis, Ciampa, Velveteen. Ana unvan kazanmış isimlerden sadece Goldberg ile yüzleştim, ona karşı da kazandım. Yani bu şirkette kaybetmemiş bir güreşçi bulamazsınız, sadece benimle daha önce yüzleşmemiş olanlar var. Bunların bir akıbet olmadığını söyleyecek olabilirsiniz, ancak kendinizi yaptığım planlara şahit olacak kadar değerli zannediyorsanız.. Kaderinize boyun eğmekten başka bir seçeneğiniz yok. Çünkü sizin bilecekleriniz yalnızca bu kadar, bundan sonra yaşanacaklar benim zaman kavramını nasıl büktüğüme göre şekillenecek. O zamana kadar, hiçbir şey yapmayın. Nedeniyse buna bir önlem almak isteseniz bile yapamazsınız. Çünkü benim aklımdan geçenler sizin insan bedeniniz ve insan zihniyetiniz için fazlasıyla ileride. Yerinizde kalın, en geride.
Christopher Daniels bu lafın ardından mikrofonu umursamaz bir şekilde yere bırakıyor ve ringin içerisinden sakince çıkıyor. Geldiği sakinlikte geri dönen Christopher Daniels yavaşça gözden kaybolurken kameralarımız da bu görüntüler eşliğinde kapanıyor...
