RPG Saçmalık

Ekranda uzun bir yazı belirir.

Bu yaşımdan sonra olmadığım birisi olmaya çalışamam. Havalı olsun, mantıklı olsun veya beni daha mutlu edecek yöntem olsa bile olduğum kişiyi değiştirme aşamasını geride bırakalı epey zaman oldu. Yıllar bana sürekli yeni bir hediye ile geliyor, bazen bu hediyeleri ne kadar beğenmesem de olumlu sonuçlarını görmek beni mutlu ediyor. Çok şey yaşadım, mental olarak elbette hasar gördüm ancak bu benim mutlu olmadığım anlamına gelmiyor. Hayatımda çoğu şeyin iyi gittiğini hissedebiliyordum, neden dövmeleri ve piercingleri olan birisi balık tutamaz? Seçmiş olduğum tarzın yaşantısını gençken yaşamış olduğum için bunu bu yaşlarda da sürdüreceğim anlamına gelmiyor. İmajımdan memnunum ve bana gitmiş olduğum yolu hatırlatıyor, imajımdan vazgeçemem ama yaşadığım tarza dönmek için çok şey yaşadım. Ben tekrar o yolu seçersem muhtemelen insanlar beni daha çok destekleyecektir ve hatta anketlerde bile sürekli benden bahsedeceklerdir. Günün sonunda herkesin bana sırt çevireceği bir hikayede; kimsenin farkında olmadığı ama yaptığı işten keyif alan bir beyaz yaka olmayı tercih ediyorum.

Bunları demek istemiyorum

Jeff Hardy'i eski bir dairede görürüz.



"Bunca zaman sizler için aslında beyaz yakayı temsil ettim, hani şu olmak için yılarınızı ve birikimlerinizi feda ettiğiniz unvan için bu kadar rahatlıkla konuşulmasını gülünç buluyorum. Ama sizler beyaz yakaları izlemekten nefret ediyorsunuz, çünkü beni; olduğum gibi biri olmamak ile suçlamayı daha kolay buluyorsunuz. Hiçbiriniz olduğunuz gibi bir insan değilsiniz."

"O siktiğimin kağıdında kafes maçını kazanacağım yazıyordu. Kimse bana böyle bir kısmın eklendiğini söylemedi, spontane bir karar olduğunu söylediler. Çünkü bir embesilin şampyon olmasının daha eğlenceli olacağını düşündüler."

Uyuşturucu etkisi gözlerine olan etkisi rahatlıkla gözükür.




"Val Venis ve Johnny'i ben ünlü ettim amına koyayım."


"Aylardır kendimi ifade ediyorum ama yeterince ciddiye alınmıyorum. İlk günden beri burada olduğumu unutan insanlar var."

"Bunun mantıklı bir konuşma olacağını düşünüyordunuz değil mi? İkinci ihtarımı aldım ve muhtemelen kontratımı sonlandıracaklarını söylediler. Harika bir fikir! Belki de benim yerime ne söyleyeceğini bilmeyen Cody Rhodes ile tekrar sözleşme imzalarlar."

"Velveteen Dream hakkında yazılanları okumaktan kendi kısmımı unuttuğum için özür dilerim. İki cümle için fantastik bir roman okudum, çoktandır planladığınız bu unvan değişimini daha hızlı yapamaz mıydınız? Mesela sekiz gün gibi bir sürede?"

Jeff Munchies evresinde olduğunu belli edercesine önündeki cips paketine saldırmaya devam ediyor. Cipsin bittiğini fark edince ayağa kalkıyor.

"Wes Lee'nin hikayesini aslında Sami Zayn için yazdıklarını biliyor muydunuz? Gelir gelmez bu kadar fazla değer görmesinden belli etmiş olmalıydı. İşte bu yüzden o unvanı yakmak istedi çünkü Val Venis'in 1980 maskülen mizahını insanlar komik bulmaya devam ediyordu."



Jeff ayakta anlamsız şekilde dolandıktan sonra duvara yaslanarak yere doğru çöker ve kahkaha atmaya başlar.

"Adam Page... Umarım elinde fazlası vardır çünkü bu mala bayıldım."

Jeff devam eder.


"Bir kaç aydır ailemden uzak bir şekilde bu dairede kalıyorum. Yeterince iradeli olmadığımı düşünüyorlar. Ne denersem deneyeyim, yeterince ciddiye alınmadım. Sarhoş bir şekilde ringe gelip arka cebimden repliklerimi okuduğum kısma gelirsek. Adam Cole için yazılan bir ay sonraki ana kemer maçına olan itirazımı ciddiye almadıkları içindi. Bir ay sonra o herif hiçbir sik yapmadan onca güreşçinin emeğini piç edecek. Asıl cezayı onunla harika bir uyum yakalayarak beni iki kez tuş etmesine müsade etmek ile almıştım. Kontratımı bitirmek istememiştim. Bana verilen vaatler bunlar değildi."

Jeff diraz daha gülmeye devam eder.

"Bu herifler Miguel'e spikerlik kontratı önerdi, her şovu sırtlayan adamı kamera arkasında istediler ve sonrasında Will Ospreay'i eğlendirmek için tüm Mayhem ekibi olarak oyunumuzu oynamaya devam ettik."

"Royal Rumble'da olacak Goldberg'in geri dönüp kazanışını hiç merak etmiyorum. Ne hikaye ama! Will'i elediği kısmı okurken üç dal bitirdim çünkü gerçekten kafa olduğuma inanmaya ihtiyacım vardı."

"Ne kadar çabalarsam çabalayayım, kendimi ne kadar tutarsam tutayım etik değerlerden uzak bir insanım. Ne balık tutmak ne de sakince işimi yapıp çıkmak. Ben istenmeyen insanım."

"Şimdi gerçekten eğleniyorum!"

Jeff'in sözü kesilir ve bir şeyler duyuyormuş gibi gözleri kısılır. O sırada ekrana Jeff'in eski konuşmaları gelir.


Kimsenin benim kadar sorunu olmadığını ve her seferinde son kez yaptığımı söyleyerek kendime söylediğim yalanlar yüzünden bana sunulan güzel bir hayata ihanet ettim.

Beklentiler; seni çöplükten çıkarmak için hayatın oluşturduğu kıvılcımlardır.

Ben sadece yasal olarak temizdim.

En büyük hatam; geçmişteki kendimi ortadan kaldırmak için yola çıkmamdı. Çünkü bunu yapamayacaktım.

Şikayet etmiyorum, elbette bir şans çıkacak, benim şikayet ettiğim şey; arka alanda başarısız olmamı isteyen insanlar.

Çizdiğimiz görseller istenildiği gibi yorumlanabilir, önemli olan en güzel eseri çizmek değildir. Önemli olan anlatmak istediğin şeyi yansıtabilmektir.

Ben eskiye dönmeye çalışmıyorum, sadece "ben" olabilmek için geç kaldım.

Alışılmış olan her zaman tekrar edeceğini hissettirir. Kimse bana neden böyle olduğumu ve neden tekrar aynı hataları yaptığımı sormadı.

Güvende hissetmek için yatak odasında hiç kullanmayacağı maddeleri tutan bir adamdan, hayatını olgunluk ile ve manevi şeylerin değerini bilen bir insana dönüşmek için çok savaştım. Dönüşmüş olduğum temiz kişiliğin bile bazen ağır sonuçları olabiliyor.

Tekrar aşağıya düşmekten korkmuyorum.

Önemli olan hangisini seçtiğimizdir.

Her konuşmasından bir replik çıkar ve sonrasında Tekrar Jeff'i görürüz. Kolunda ip ve yerdeki iğne olayı özetliyordu.​